Ze waren er zo klaar voor in 2020, de jongens van Noordkaap. Voor hun eerste concert, twintig jaar na de afscheidsconcerten in de Ancienne Belgique. En toen kwam er iets anders met twee o’s en een a-klank, en bleef het twee jaar stil. Pas nu komt er weer schot in de zaak, al staan alle lichten nog lang niet op groen. Het allereerste van een reeks reünieconcerten zou namelijk een try-out worden op 25 februari in een uitverkocht C-mine in Genk, maar het evenement wordt uitgesteld tot 28 april. En zo komt het dat het eerste reünieconcert nu meteen plaatsvindt in een bomvolle AB, en dit op zaterdag 12 maart. Ook de twee zaterdagen daarna - 19 en 26 maart - zijn voorbehouden voor zanger Stijn Meuris, gitarist Lars Van Bambost, drummer Nico Van Calster, bassist Erik Sterckx en toetsenman Wim De Wilde. Oftewel: de succesbezetting die verantwoordelijk is voor hits als Druk In Leuven, Het Zou Niet Mogen Zijn, Panamarenko, Satelliet Suzy en Ik Hou Van U.

Code geel

De cirkel is rond: de drie uitverkochte AB’s met afscheidsconcerten in 2000 worden in 2022 dus drie uitverkochte AB’s met reünieconcerten. “We horen links en rechts dat code geel van kracht zou gaan in maart”, vertelt Stijn Meuris. “Daar hopen we heel hard op. Want dat zou betekenen dat er geen beperkingen meer zijn voor het publiek en zo heeft iedereen het toch het liefst. Mondmaskers, een zittend publiek, beperkte capaciteit … Eerlijk gezegd hebben we het daar ondertussen mee gehad. Het zouden ook niet de juiste omstandigheden zijn voor een groep die er na twintig jaar nog eens een feest van wil maken. Nee, wat wij willen, is tweeduizend man met een pint in de hand, een beeld dat we ons ondertussen bijna niet meer kunnen voorstellen. Wat zou het mooi zijn als dat nog eens zou kunnen.”

(lees verder onder de foto)

Van God Los

Wat de muziek betreft, is Meuris een en al optimisme. “Onze playlist is geweldig”, zegt hij. “Alles zit er in. Het is een perfecte mengeling van meezingers en albumtracks die hoog aangeschreven staan bij Noordkaap-kenners. Drieëntwintig songs in totaal, wat betekent dat er toch ook wat persoonlijke darlings moesten worden gekilld. Zo zal Harde Tijden er waarschijnlijk niet tussen zitten, maar je kan nu eenmaal niet alles spelen.”

Of Noordkaap ook covers op de playlist zet, willen we van Meuris weten. “Arme Joe, natuurlijk”, antwoordt hij, schijnbaar zelf nauwelijks beseffend dat Van God Los een song is van Monza, zijn groep na Noordkaap. “Ah ja, da’s in zekere zin ook een cover. De eerste song die ik na Noordkaap schreef, maar daardoor wel zeer geschikt voor deze playlist. Bovendien een song die bijna iedereen kent, en die zeer goed onthaald werd op de recente repetities. Trouwens, wat die repetities betreft: we hebben er maandag nog eentje gehad en die was geweldig. Dus, als het allemaal wat meezit met die maatregelen en gele codes en zo, komt dat straks helemaal goed in de AB.”

Ook nog op de concertagenda dit voorjaar:

1. Hiphop: struikrover met twijfels

Boudy Verleye staat op zijn paspoort, maar hij laat zich Brihang noemen. Dat is de fonetische schrijfwijze van de manier waarop ze in West-Vlaanderen brigand uitspreken. Zo noemde de Franse bezetter de Vlaamse opstandelingen tijdens de Boerenkrijg. Struikrover is de letterlijke vertaling, maar zelf heeft de rapper eens gezegd dat het zoveel betekent als vriendelijk crapuul. Hij zingt over zijn twijfels, onzekerheden en kleine kantjes. (agr)

2. Indie: singer-songwriters

Geen Little Waves-festival, wel concerten onder die noemer. We kijken uit naar twee veelgeprezen Amerikaanse singer-songwriters. Multi-instrumentalist Peter Broderick presenteert zijn nieuwe album Blackberry en de psychedelische troubadour Damien Jurado (foto) komt aantonen dat hij nog wat lagen aan zijn sound heeft toegevoegd. (agr)

3. Metal: met een vette knipoog

De geschiedenis van Fleddy Melculy mag gerust een van de gekste Belpopverhalen worden genoemd. Voor deze hardcore- en metalband rond Jeroen Camerlynck, die Nederlandse teksten met een vette knipoog brengt, begon alles met één cultsong: T-shirt van Metallica. Het evolueerde snel naar een contract bij een major en een plek op topaffiches. (agr)

4. Belpop: er is er eentje jarig

Ze klinken nog altijd als jonge veulens, maar Absynthe Minded, leverancier van Belpopklassiekers als Envoi en My heroics, part one, bestaat al 20 jaar. Het perfecte moment voor een bloemlezing in een intieme theatersetting. Live versterkt de band rond Bert Ostyn zich met drumster Isolde Lasoen. (agr)

5. Klassiek: twee kwintetten

Het Tsjechische Pavel Haas Quartet is een van de invloedrijkste kamermuziekensembles. Nu ze twee kwintetten van Brahms spelen, halen ze er telkens een gast bij. Tijdens het strijkkwintet doet altviolist Pavel Nikl mee, tijdens het pianokwintet de Russisch-Israëlische pianist Boris Giltburg, in 2014 winnaar van de Koningin Elisabethwedstrijd. (agr)

6. Rap: bronsgroen podium

Vette beats van Limburgse gasten. Voor het eerst staan de grootste namen uit de lokale rapscene samen op het podium: Dikke (foto) met z’n laid back flow, de jonge Rian Snoeks - finalist van De nieuwe lichting van StuBru -, Vaqa - die zich liet opmerken in Belgium’s got talent - en Looienaar Sam Verwimp, die als zijn alter ego Het Ei een thuismatch speelt. (agr)

7. Pop: de andere Stan

In maart 2020 bracht Stan Van Samang na 2,5 jaar muzikale stilte de single River of life uit als voorbode van zijn nieuwe album Feel the power. Je weet wat volgde. De cd-release werd een jaar uitgesteld en het duurde tot nu vooraleer de bijbehorende theatertournee Anders dan anders onze kant op komt. (agr)