Selim Amallah en Kostas Laifis maakten de verre trip richting kust niet mee. Het duo bleef geblesseerd achter in Luik, waardoor er voor het eerst sinds lang nog eens een basisstek was voor Samuel Bastien en Merveille Bokadi in het hart van de defensie postvatte. Bij KVO zette Yves Vanderhaeghe Kjell Scherpen opnieuw tussen de palen.

Erbarmelijke omstandigheden daar aan het zeetje. De felle wind en flinke regen wisten de Rouches niet bepaald te inspireren, integendeel. De thuisploeg ging volle kracht vooruit in de eerste helft en probeerde het vanuit alle hoeken van de Versluys Arena. Gueye en McGeehan hielpen hun talrijke schietkansen nog om zeep, maar iets voor het uur was het toch raak. Na gegrabbel van Arnaud Bodart omspeelde Rocha Santos kundig de Standard-defensie om het leer vervolgens in het lege doel te leggen: 1-0.

Los zand

Standard op zijn beurt was los zand. Veel ruimte tussen de linies, een defensie die bibberde en een elftal dat verslagenheid uitstraalde. De 1-0-ruststand was nog gevleid.

Het tweede bedrijf bracht iets meer geestdrift bij de Luikenaars. De KVO-verdediging sloeg na een uur aan het klungelen, waarna Cafaro kon uithalen. De Fransman zag zijn trap op de paal stranden.

Standard probeerde daarna nog wel, maar stuitte voor de zoveelste keer dit seizoen op de eigen limieten. Ondertussen moest het opletten voor de tegenstoten van de thuisploeg, die overigens ook niet top speelde. Zo devieerde Makhtar Gueye van dichtbij over het doel van Bodart.

Malaise

De Luikse malaise duurt dus nog even voort. Luka Elsner mag zich stilaan zorgen beginnen maken over zijn jobzekerheid, zeker met de nakende overname in het verschiet. 1 op 12 voor het Standard van Sloveense T1. De degradatiezorgen zijn reëel. De voorsprong op nummer zeventien Seraing bedraagt slechts zes punten. De enige opdracht die Standard dit seizoen nog rest is de thuismatchen tegen datzelfde Seraing en Beerschot – als die partij effectief gespeeld wordt – te winnen. En dan op naar volgend jaar, op naar de wederopbouw.