Direct naar artikelinhoud
GetuigenissenBelgen in Oekraïne

Belgen in Oekraïne getuigen: ‘Als mijn familie niet op me wachtte, zou ik meevechten’

Belgen in Oekraïne.Beeld DM

Na weken van diplomatieke spanningen kiest Rusland voor een invasie van Oekraïne. De oprukkende troepen plaatsen de lokale bevolking voor moeilijke dilemma’s. Vijf Vlamingen uit Oekraïne vertellen hoe zij met de oorlog omgaan. ‘We worden aangevallen, ik ga niet zomaar toekijken.’

Frederik De Roeck (34) uit Kiev: ‘Zonder mijn Belgische familie zou ik mee vechten’

“We hebben vanochtend halsoverkop onze spullen en ons vertrouwde leven achtergelaten.” Nadat een vriendin Frederik De Roeck donderdagochtend opbelde om hem voor de naderende Russische troepen te waarschuwen, besloot hij om samen met zijn partner weg te trekken uit zijn woonplaats in Kiev. “We zijn op weg naar de Roemeense grens. Dat land is lid van de NAVO en we hopen dat Rusland daar niet zal durven toe te slaan.” 

Frederik De Roeck.Beeld RV

De Roeck en zijn naasten konden net op tijd vertrekken, want enkele uren later bemoeilijkten files de uittocht van vele burgers. “Ik leef mee met mijn Oekraïense vrienden die achterblijven. Het is zo onfair wat zij meemaken. Ik woon hier nu al tweeënhalf jaar en ik ben echt van dit land gaan houden. Als mijn Belgische familie en vrienden niet op me wachtten, zou ik mee willen vechten tegen Rusland.” Aan toekomstvoorspellingen waagt De Roeck zich niet. “We kunnen alleen maar hopen op het beste.”

Christof Conings (49) uit Loetsk: ‘Poetin geeft niets om speeches van politici’

In Loetsk, een stad in het noordwesten van Oekraïne, bleef het Russisch geweld donderdag relatief beperkt. Toch vertelt Christof Conings uit Maasmechelen dat de bezorgdheid onder de lokale bevolking toeneemt. Zo legden heel wat bedrijven hun werk stil na een aanslag op een nabijgelegen militaire basis. “Bij tankstations, bankautomaten en apothekers staan lange wachtrijen. Aan de bushalte troepen dan weer mensen samen omdat ze hopen uit de stad weg te geraken.” 

Christof Conings en zijn gezin.Beeld RV

Conings vertelt dat veel burgers naar het platteland trekken omdat ze erop rekenen dat de kans op een aanslag daar minder groot is. Voorlopig wil de man zelf niet vertrekken, maar in geval van nood wil hij samen met zijn partner en zijn tienjarige zoon naar de Poolse grens trekken. Die ligt slechts 150 kilometer verderop. “Ik hoop vooral dat het Westen Oekraïne steunt. Voorlopig zijn er enkel strenge speeches van politici, maar daar geeft Poetin niets om.”

Vlad Polyanskiy (31) uit Kiev: ‘We worden aangevallen. Ik ga niet zomaar toekijken’

“We worden nu langs verschillende kanten aangevallen, dit gaat een echte hel worden.” Vanuit zijn woning in Kiev maakt Vlad Polyanskiy zich op voor barre tijden. Sinds zijn verhuis naar Oekraïne vanuit Antwerpen vier jaar geleden leerde hij al met een zekere dreiging van geweld omgaan, maar verschillende ontploffingen in zijn buurt doen hem geloven dat het Rusland nu menens is. 

Vlad Polyanskiy.Beeld RV

“Dit wordt een grootschalig conflict en het leger van Poetin is veel beter uitgerust”, zegt Polyanskiy. Na de explosies in de hoofdstad besloten heel wat burgers om te vluchten, maar de voormalige Antwerpenaar weigert om het land te verlaten. Met een tas vol persoonlijke spullen wacht hij op signalen van de Oekraïense regering over hoe hij kan helpen. Hij wil niet vechten, maar hoopt dat hij humanitaire steun kan verlenen. “Dit is mijn thuis en we worden aangevallen. Ik ga niet zomaar zitten toekijken.”

Paul Jacobs (65) uit Novomoskovsk: ‘Wie de politieke macht heeft, interesseert de armsten niet’

In verschillende delen van Oekraïne raakten burgers donderdag in paniek, maar volgens Paul Jacobs reageren de inwoners van de oosterse stad Novomoskovsk momenteel nog behoorlijk gelaten. De Vlaming woont sinds 2018 in de regio en vertelt dat de lokale bevolking simpelweg te arm is om vluchtpogingen te ondernemen. Nochtans is het geweld in de buurt van Novomoskovsk niet langer te ontkennen. 

Paul Jacobs: 'Hier in Oost-Oekraïne laten mensen alles over zich heen komen. Het interesseert hen niet wie de politieke macht heeft, ze willen gewoon hun leven leiden.'Beeld RV

“Momenteel zijn hier vuurgevechten te horen en er werd een nabijgelegen munitiedepot opgeblazen, maar mensen laten alles over zich heen komen. Het interesseert hen niet wie de politieke macht heeft, ze willen gewoon hun leven leiden.” Wie in de komende dagen nog wil vluchten, zal het sowieso moeilijk krijgen. De nabijgelegen snelweg is geblokkeerd en het luchtruim is gesloten. “Als het Westen geen steun verleent, zal het faliekant aflopen met Oekraïne. Er moeten dringend wapens en munitie geleverd worden.”

Tom Murrath (61) uit Charkov: ‘Oekraïne keert nu terug naar de middeleeuwen’

Vanuit een busstation in Boryspil, een stad net buiten Kiev, vertelt Tom Murrath hoe hij de afgelopen dagen aan een drama ontsnapte. Woensdag vertrok hij vanuit zijn woning in Charkov, zo’n 400 kilometer van de Russische grens, op zakentrip. “Donderdag is het daar stevig uit de hand gelopen: de collega’s van mijn bedrijf schuilen er nu in een ondergronds metrostation. In Boryspil is het voorlopig rustig.” 

Tom Murrath.Beeld RV

Toch ontkent Murrath dat hij een goede engelbewaarder heeft. “Ik had helemaal geen geluk, Rusland valt het land waar ik van hou binnen. In een oorlog kun je alleen van geluk spreken als je niet doodgeschoten wordt.” Vrijdagochtend hoopt Murrath via een bus naar Polen te reizen. Hij blijft opvallend rustig onder de omstandigheden. “Als je niet tegen tegenslag kunt, moet je niet in Oekraïne zijn. Ik vind het vooral erg voor dit land. De afgelopen jaren was er vooruitgang dankzij goede investeringen, nu keren we terug naar de middeleeuwen.”