Van bustier van Madonna tot jurken zonder gezicht: Modemuseum Hasselt toont hoe kledij kan onthullen en verhullen

De coronabarometer staat binnenkort op geel: tijd om de feestkleding uit de kast te halen. Die kleding mag gerust onthullen want naakt mag weer, dat wil het Modemuseum Hasselt ons duidelijk maken met de expo "DressUndress".  Daarvoor werkt het museum samen met lingerieontwerpster Murielle Scherre, zij is gastcurator van deze expo.

De tentoonstelling toont naakt, uiteraard, maar veel meer dan dat. "DressUndress" gaat op zoek naar het evenwicht tussen het verhullen en onthullen van het lichaam. “Modeverschijnselen en de evolutie daarvan waren doorheen de geschiedenis soms verrassend”, zegt Wivina De Bus van het Modemuseum Hasselt. “Zo blijkt hier dat het soms zediger was om een erg diepe decolleté te tonen, dan een blote enkel.”  

“De tentoonstelling probeert met een dubbele bril naar modefenomenen te kijken. We zien steeds meer tieners in een crop top (een bovenstuk dat een deel van de buik toont, red.) achter de schoolbanken zitten, maar langs de andere kant worden er dan weer enorm veel dingen gecensureerd op sociale mediaplatformen als Instagram. De expo plaatst dat in een breder perspectief", zegt De Bus.

Kleding kan onthullen, maar ook verhullen. Zo krijgt modest fashion, waarbij mensen net delen van hun lichaam afdekken, een centrale plek in de tentoonstelling. Gastcurator Murielle Scherre: “Mode lijkt soms een dictatuur die dingen afdwingt. Nu moet je rok zo lang zijn en dat is de ideale schoudervulling. Daar moeten we een beetje van kunnen afstappen. We moeten mode terug kunnen zien als iets wat dient en werkt voor ons. De tijd nemen om na te denken over hoe we ons kleden, ons tonen en verbergen, ons verbeteren en veranderen, dat is een ware luxe. Wat we kiezen om te dragen, draagt bij tot ons imago."

In het Modemuseum zijn verschillende topstukken van onder anderen Dries Van Noten, Raf Simons, Balenciaga, Prada, Issey Miyake en Helmut Lang te bewonderen. Van Jean Paul Gaultier is niet de witte puntbeha die Madonna zo iconisch maakte te zien, maar wel een recenter, nog onthullender exemplaar.

Het einde van WO I zorgt voor een bijzonder levendige en spannende tijd: de "roaring twenties", een periode van onder meer uitbundig en extravagant consumeren. Ook het tijdperk van de ellenlange jurk was voorbij. Voorzichtig werden rokken korter en er verschenen voor het eerst sinds lang weer enkels in het straatbeeld. 

In de jaren 50 worden de rokken steeds korter, de eerste minirokken zijn zelfs te zien in sciencefictionfilms. Al duurt het tot de swingende sixties wanneer de minirok haar echte intrede maakt. Dat zal ondermeer gebeuren door figuren als Twiggy - een Brits supermodel uit die tijd. Ze droeg steeds een minirok, wat het kledingstuk erg populair maakte. De rok die plots tot boven de knie komt, is ook te zien in het Modemuseum Hasselt.

In de jaren 80 lijkt het hek even volledig van de dam. Film- en popsterren verschijnen op de rode loper met steeds uitdagendere looks. Popicoon Madonna verschijnt in 1992 op de catwalk van Jean Paul Gaultier in een jurk met een volledig ontblote boezem, te zien in de expo in Hasselt.

Sterren zoeken nu nog steeds de perfecte look voor elke gelegenheid. De manier waarop ze zich vertonen, wordt zo mogelijk nog belangrijker - hun outfits vertellen wat over zichzelf of dragen een boodschap met zich mee. Soms is het een kwestie van extremen: veel tonen, of net zo bedekt mogelijk zijn.