Seriedoder Staf Van Eyken is de langst zittende gedetineerde van België. Zijn vreselijke verhaal dateert al van begin jaren zeventig. In een periode van acht maanden vermoordde en verkrachtte hij toen meerdere vrouwen in Mechelen en Muizen.

In oktober 1971 treft de politie Marie-Therese Rosseel (18) aan in de tuin van haar baas. Het meisje is vermoord met achttien messteken, en ze heeft bijtwonden in haar borsten. De angstpsychose is compleet wanneer op 22 december 1971 op een verlaten fabrieksterrein aan de Dijle het lijk wordt gevonden van Ida Smeets (47). Ze heeft dezelfde verwondingen. De dader krijgt de bijnaam de Vampier van Muizen, de politie heeft geen enkel spoor.

Het dossier komt pas in maart 1972 in een stroomversnelling, als Lutgarde Van der Wilt (19) wordt aangetroffen in het bos langs de Kathoefweg in Bonheiden. Ook bij haar ziet men de bijtsporen van de ‘Vampier’. In de buurt wordt een man tegengehouden, Staf Van Eyken. Hij had een hele avond met het slachtoffer gedanst op een fuif. Hij bekent de moorden op de drie vrouwen en ook een reeks verkrachtingen van toen hij nog minderjarig was.

Van Eyken krijgt op 30 april 1974 de doodstraf, die wordt omgezet in levenslang. Hij zit al 44 jaar vast en heeft nog nooit om zijn voorwaardelijke vrijlating gevraagd. Wel heeft hij sinds 1987 meermaals de gevangenis een dagje mogen verlaten. Vorig jaar ontstond nog ophef toen bleek dat justitieminister Koen Geens de man toestemming had gegeven om de gevangenis onder begeleiding te verlaten. Van Eyken, toen 64, ging op de koffie bij de zieke pater Jef Lannoo, al jaren zijn vertrouwenspersoon. De uitstap verliep zonder problemen.

De Kroongetuigen, om 21.50u op VTM