Van de veertien huizen op de Geerdegemvaart vlak bij de Colomabrug staat er vandaag welgeteld nog eentje recht. Dat van Dirk Van den Broeck. Alle andere woningen werden voor het stationsproject onteigend of opgekocht. De kranige tachtiger zag dat helemaal niet zitten, hij ging in het verweer en hij trok uiteindelijk aan het langste eind.

Geschrokken van de impact

Zo geniet de Mechelaar vandaag nog altijd van de plek waar hij al veertig jaar woont. “Het uitzicht dat ik hier heb, is prachtig en het is er alleen maar beter op geworden. Ik heb vrij zicht op de Leuvense Vaart en op het nieuwe station. Vooral ’s avonds is het feeëriek”, vertelt hij. Al dreigt zijn rust verstoord te geraken, want sinds kort ligt er een rotonde voor bussen rond zijn huis.

“Ik ben geïnformeerd over de plannen. Nu de keerlus er ligt, schrik ik wel van de impact. Ik heb niet beseft dat ze zo dicht tegen mijn woning kwam”, zegt Dirk. De Lijn neemt de rotonde in gebruik van zodra de tangent klaar is. Dat is de nieuwe verbindingsweg tussen Mechelen-Zuid en de N15 aan de Nekkerhal.

“Wanneer de tangent voor het autoverkeer opent, sluiten de Colomalaan en de Colomabrug voor gemotoriseerd verkeer. De lijnbussen die de naburige woonwijk bedienen, moeten ergens kunnen keren”, vertelt Rudy Van Camp, woordvoerder van Mechelen in Beweging.

Daar is de keerlus voor aangelegd. “Het gaat om een tijdelijke situatie, maar die zal wel enkele jaren duren. Later komt er voor bussen een nieuwe brug over de vaart”, zegt Van Camp.

“Moderne urbanisatie is het niet”

Dirk Van den Broeck maakt zich vooral zorgen over ronkende motoren van bussen, want chauffeurs gaan er ook kunnen pauzeren. “Daarom heb ik gevraagd om een bordje te plaatsen, zodat het voor chauffeurs duidelijk is dat ze hun motor moeten stilleggen. Ik zou ook graag nog een iets hogere haag krijgen. Degene die er nu staat, wordt groot hebben ze me gezegd, maar ik word natuurlijk oud. Tijd wordt belangrijk”, legt de man uit.

Toch is de nieuwe situatie rond zijn huis allerminst zijn grootste zorg. “Die keerlus is een miskleun, dat wel. Het is een gek zicht ook. Moderne urbanisatie is het niet, maar heel erg lig ik er niet wakker van. Ik ga er geen strijd meer voor aan”, zegt Dirk. Dat was ooit anders. Aanvankelijk liet de NMBS in zijn straat voor het stationsproject vier huizen onteigenen. Later onderhandelde de stad met tien andere eigenaars over een vrijwillige verkoop.

Daarmee wilde Mechelen de bewoners de overlast besparen die met alle werken gepaard ging. Er zijn ook plannen voor een nieuw park. Maar Dirk, die wilde van geen wijken weken. “Ik wilde hier absoluut blijven. Ik was toen al wat ouder en ik had geen zin om te verhuizen”, vertelt hij. Om zijn zaak te bepleiten, nam Dirk Van den Broeck in 2013 een advocaat in de arm om juridische stappen te ondernemen.

Omdat een onteigening juridisch moeilijk lag, kwam er uiteindelijk een mooie oplossing uit de bus.”In 2014 heb ik met de stad een overeenkomst gesloten”, zegt Dirk. Zolang hij leeft, mag de Mechelaar in zijn huis blijven wonen. Daarna gaat het naar de stad. “Als het huis er op een dag niet meer staat, weten de mensen dat ik dood ben.”