Volgens de Great Lakes Schipwrek Historical Society (GLSHS) - die de ontdekking aankondigde - ligt het “prachtig scheepswrak” op zo’n 200 meter diepte in het meer. Het schip werd gevonden nadat een sonar gebruikt werd om in de zomer Lake Superior in kaart te brengen.

De Atlanta, die een lading kolen vervoerde, zonk op 4 mei 1891 terwijl het gesleept werd door stoomboot Wilhelm. Door een hevige wind brak het koord dat beide boten met elkaar verbond en gingen de zeilen kapot, waardoor het schip meeging met de storm. Er waren zeven bemanningsleden aan boord. Zij konden toen gelukkig ontsnappen met een reddingsbootje. Na urenlang peddelen konden ze aanmeren. Maar bij het aanmeren kantelde het bootje, waardoor slechts twee bemanningsleden het overleefden. De bemanningsleden vertelden later dat de drie masten tijdens de storm afbraken, en dat werd ook bevestigd door de GLSHS. (Lees verder onder de foto)

Niet uit meer halen

Dankzij moderne technologie konden zeer duidelijke beelden van het scheepswrak genomen worden. Zo zijn onder andere overblijfselen van een wiel, toiletten en kapotte masten te zien. Volgens Bruce Lynn van de GLSHS ziet het schip er na 130 nog steeds “zeer sierlijk uit”.

Ook het bordje met de naam van het schip bleef intact. Waarom het de naam ‘Atlanta’ kreeg, is echter onduidelijk. De bedoeling is voorlopig niet om het wrak uit het meer te halen. Het zou namelijk ook te moeilijk zijn voor duikers om het wrak te bereiken omdat het zo diep ligt. De exacte locatie wordt trouwens geheimgehouden, zodat nieuwsgierigen er niet plots naar op zoek zouden gaan.