Normaal gezien zou Noordkaap twee jaar geleden al terug op de bühne verschijnen, maar daar stak het vervloekte coronavirus een serieuze stok voor. Doodjammer natuurlijk, want de hereniging werd met veel bravoure in de media aangekondigd met tal van interviews. “Het momentum in 2020 klopte tot in de puntjes”, vertelt Meuris. “Dertig jaar voordien braken we door met onze winst in Humo’s Rock Rally en exact tien jaar later speelden we ons laatste gezamenlijke optreden. Beiden in de Ancienne Belgique. Het zijn natuurlijk maar nummertjes, maar ik ben er toch gevoelig voor”, lacht Meuris.

Goesting

De Noordkaap-frontman heeft alvast veel zin in de langverwachte comeback. “Zenuwachtig ben ik eigenlijk niet”, zegt Meuris aan Het Laatste Nieuws. “We hebben net nog een try-out gedaan in Heist en dat heeft me erg gerustgesteld”, klinkt het. “Dat was vooral spannend voor twee bandleden, voor hen was het van het laatste Noordkaap-optreden geleden dat ze op een podium stonden. Als ik voor iets zenuwachtig ben, is het voor een positieve zelftest, je weet tegenwoordig nooit.”

Muzikale rollercoaster

Tien jaar duurde het Noordkaap-avontuur, een muzikale rush waarin vele klassiekers volgden.“Ik denk niet dat het nadien nog beter is geworden”, geeft Meuris toe. “De muziek had een soort helderheid, het was onbedoeld eenvoudiger. Alles wat ik nadien maakte bij Monza en Meuris wilde ik, denk ik, meer laten zien wat ik allemaal kon. Daardoor werd de muziek moeilijker. Ik zou vandaag een arm geven voor songtitels als ‘Een heel klein beetje oorlog’ (1992), ‘Druk in Leuven’ (1994) en ‘Wat is kunst’ (1992)”, aldus de zanger.

Een decennium lang tegen tweehonderd per uur leven, gebaad in een Rock-’n-roll-wereldje, dat eist zowel fysiek als mentaal zijn tol. “Na bijna 1.000 optredens en al die dagen samen in de studio en het repetitiehok was het, zoals zo veel groepen die te veel hooi op hun vork nemen, gewoon op”, legt Meuris uit.

“De spanning was bijna permanent, ook omdat we allemaal nog een gewone job daarnaast hadden. Ikzelf zal ook wel een vermoeiende factor zijn geweest”, geeft hij eerlijk toe. “Ik wist heel goed wat ik wilde en probeerde dat ook zo vaak mogelijk door te drukken, zonder al te veel geduld”, concludeert de zanger.