VDL Nedcar is een van de Nederlandse bedrijven waar heel wat Belgen werken. — © BELGAIMAGE
Akkoorden thuiswerk grensarbeid verlengd, waarschijnlijk voor het laatst
De akkoorden met de buurlanden rond thuiswerkende grensarbeiders, worden verlengd, waarschijnlijk voor de laatste keer. Als er tegen einde juni geen structurele oplossing wordt gevonden, wordt thuiswerk voor grensarbeiders een moeilijke zaak.
Tijdens de coronacrisis was thuiswerk niet alleen in ons land verplicht, maar ook in onze buurlanden. Dat was voor grensarbeiders niet zonder gevolgen. In het kader van het dubbel belastingverdrag tussen België en Nederland betalen grensarbeiders – voor Limburgers is dat vooral Nederland – immers belastingen in het land waar ze werken.
Als de grensarbeider voltijds in Nederland werkt, is er geen probleem. Hij wordt gewoon volledig in Nederland belast. Als de werknemer een of meerdere dagen in zijn thuisland werkt, zijn de belastingen voor die dagen verschuldigd in het woonland. Dat kan grote gevolgen hebben. De grensarbeider riskeert niet alleen meer belastingen te moeten betalen, hij dreigt ook naast een aantal aftrekposten te grijpen. Om in aanmerking te komen voor de aftrek van de hypotheekrente moet minstens 90 procent van het inkomen in Nederland belast worden. Voor wie twee of drie dagen thuis werkt, dreigt dat een serieuze financiële strop te worden, tenzij men dezelfde aftrekpost in België zou kunnen inbrengen.
Ook op het gebied van sociale zekerheid waren er gevolgen. “Een Belgische grensarbeider die meer dan 25 procent van de tijd in zijn woonland werkt, valt helemaal onder het Belgische sociale zekerheidssysteem”, zegt Jos Poukens, bij de vakbond ACV verantwoordelijk voor de dienst grensarbeid. “Voor een Belgische werknemer die twee dagen per week thuis werkt, betekent dit dat de Nederlandse CAO, inclusief het aanvullend bovenwettelijk pensioen, van toepassing blijft, maar dat hij sociaal verzekerd is in België en dat de Nederlandse werkgever Belgische premies moet afdragen, die vaak hoger liggen dan in Nederland.” Voor de Nederlandse werkgever veroorzaakte dat bovendien extra administratie.
Akkoorden
Bij het begin van de coronacrisis sloot de regering akkoorden met onze buurlanden waardoor de thuiswerkdagen van grensarbeiders beschouwd werden als in het buurland gewerkte dagen. Dat was een even simpele als logische oplossing. Het akkoord werd telkens met drie maanden verlengd en liep in principe tot 31 maart, maar kon stilzwijgend verlengd worden tot 30 juni als geen enkel land de overeenkomst zou opzeggen. “Wij hebben er intensief voor geijverd dat ons land het akkoord met Nederland niet zou opzeggen en dat Nederland hetzelfde zou doen. Dat was verre van evident”, aldus CD&V-kamerlid Steven Matheï.
Ook Jos Poukens vermoedt dat dit wel eens de laatste verlenging zou kunnen zijn. “In dat geval geldt weer de oude regeling”, zegt Poukens. “Maar de wereld is veranderd. Telewerk is een blijver, heel wat Nederlandse bedrijven hebben een thuiswerkpolicy waardoor werknemers enkele dagen per week thuis kunnen werken. Nederlandse bedrijven zijn daardoor geneigd om hun grensarbeiders uit te sluiten van thuiswerk, wat natuurlijk zou neerkomen op een flagrante discriminatie.”
Net als Jos Poukens pleit ook kamerlid Steven Matheï voor een structurele oplossing. Matheï diende daartoe een resolutie in. “Grensarbeiders mogen niet de dupe worden van het feit dat thuiswerk een blijver is geworden. Ze moeten net zoals werknemers in ons land de kans krijgen om regelmatiger thuis te werken, zonder te moeten vrezen voor nadelige fiscale gevolgen.”
