Volgens Grielens krijgen de CLB’s heel wat vragen over de toestroom van kinderen en jongeren uit Oekraïne. ‘Ze hebben ingrijpende dingen meegemaakt. Ze moeten hun familie, hun huis, hun vertrouwde klas missen. Ze maken zich zorgen over wie ze achterlieten en moeten hun plekje zien te vinden in een nieuw huis, een nieuwe school. Het welbevinden komt tijdelijk onder grote druk te staan’, zegt hij. Ze zullen zich dan ook een tijdje anders gedragen. Om dat te veranderen, zijn veiligheid, structuur en regelmaat nodig, klinkt het.

‘Als CLB willen we ouders en leerkrachten ondersteunen en ‘overtherapeutisering’ vermijden’, aldus Grielens nog. ‘Concentratieproblemen, moeilijker gedrag, korte lontjes, slaapproblemen: het zijn normale reacties op een abnormale gebeurtenis. Zo verwerken kinderen en jongeren de angst, de onzekerheid en het verdriet.’

Een eerste verwerkingsfase kan enkele maanden duren. Als de kinderen daarna nog anders functioneren dan vroeger, kan men van een trauma spreken en is er extra ondersteuning of hulpverlening nodig, besluit Grielens.