©  Harry Vermeer

“Dan weet je zeker dat je nooit meer terugkomt”: Harry belandt in Oekraïne bij ‘fout’ legioen en maakt rechtsomkeer

De eerste uren in Oekraïne zijn voor vrijwillige Nederlander Harry Vermeer uitgelopen op een enorme deceptie. “Ik zou met een roestige AK (geweer, nvdr.) zomaar ergens heen worden gestuurd. Dan weet je zeker dat je nooit meer terugkomt.”

Henk Runhaar

Eigenlijk gaat het al mis in Nederland. Kort voor Vermeer woensdag met zijn van een plaatselijk autobedrijf gekregen wagen vol hulpgoederen vertrekt, zoekt een man contact. “Hij leek aan de telefoon best een normale jongen. Hij zei dat hij goede contacten had met het vreemdelingenlegioen in Oekraïne. We hadden tijdens de rit veertien uur de tijd om te kijken of het klikte, dus ik besloot hem mee te nemen.”

Bij de grens met Oekraïne laat het tweetal donderdag alles achter. “De hulpgoederen heb ik daar uitgedeeld, de auto laten staan. We gingen te voet de grens over, want we zouden worden opgehaald.”

Soepel loopt het daarna niet, Poolse grenswachten pakken het duo te voet op, vertelt Vermeer. “We werden uitgehoord, maar mochten toch de grens over.”

LEES OOK. Als de Russische militairen slapen, komt deze geruisloze Oekraïense elite-eenheid in actie

 ©  EPA-EFE

Lugubere types

Er staan inderdaad mannen te wachten. Ronselaars, in de beleving van Vermeer. “Lugubere types die ‘legioen, legioen’ zeiden. Een beetje alsof ze je drugs probeerden te verkopen.” Voordat de Nederlanders ter zake komen, volgt een gesprek met een man die ze waarschuwt. “Hij zei: ‘Ik ga je wat vertellen, daarna is het je eigen keuze’. Het kwam erop neer dat hij ons afraadde te gaan.”

“Hij vertelde dat drie Engelsen ergens in een torentje werden neergezet om te vechten. Toen een van hen wegliep omdat hij het te gevaarlijk vond, werd hij in zijn rug geschoten. We zouden maar twee clips munitie meekrijgen, ongeveer zestig kogels. En dan ergens worden gedumpt om te vechten. Ook moesten we meteen tekenen voor vijf jaar. Ik ben wel gek, maar niet zo gek. Het was me duidelijk: dit klopt niet, dit is het verkeerde legioen. Kansloos.”

Voor Vermeer zit er dan maar een ding op: terug naar de grens met Polen. “Ik moest aansluiten in de vluchtelingenstroom. Maar alles beter dan bij zo’n terroristengroep.” Zijn metgezel laat hij achter. “Die heeft alleen maar geprofiteerd. Een gratis rit en onderweg heb ik ook alles betaald. Volgens mij ging hij ook met de vluchtelingenstroom terug naar Polen. Hij zit nu in zo’n kamp. Moet wel, hij had helemaal geen geld.”

Grenspost

Na een nacht in een Pools hotel besluit de man het vrijdag opnieuw te proberen. “Ik heb mijn auto tenminste weer terug. Bij de eerste grenspost lieten ze me niet door, dus nu rijd ik naar de volgende. Maar wacht, ik zie hier een weggetje de goede kant op. Ik rijd pal langs de grens, misschien moet ik het gewoon maar proberen”, doet hij live verslag.

Oekraïne gaat hij dit keer alleen in, met zijn gekregen Ford. “Hopelijk stuit ik op het goede legioen, onder gezag van Oekraïense militairen. Ik zie het wel. Slapen kan ik altijd in de auto.”

Aangeboden door onze partners

Hoofdpunten

Aangeboden door onze partners

Keuze van de Redactie

MEER OVER