Meyrem Almaci stopt na bijna 8 jaar als voorzitster van Groen: “Tijdens coronacrisis aantal zaken op een rijtje gezet”

Almaci had de knoop naar eigen zeggen maanden geleden, meer bepaald vorige zomer, al doorgehakt. “Net als veel mensen heb ik tijdens de coronacrisis een aantal zaken op een rijtje gezet. Het was tijd om het roer om te gooien. Het was wachten op het juiste moment, maar de politiek is onvoorspelbaar en in de Wetstraat is het soms lang wachten op dat juiste moment”, aldus Almaci.

“Voor mijn gezin was het goeie moment eerder gisteren dan vandaag”, vervolgde ze. “Ik ga nu meer tijd nemen om zorg te dragen voor de mensen die mij de voorbije jaren gedragen hebben, mijn familie, vrienden en naasten”.

Almaci blikte tevreden terug op haar voorzitterschap. “Ik heb het verdomd graag gedaan”, luidde het. Ze verwees naar het verkiezingssucces bij de lokale verkiezingen van 2018. Ook de verkiezingen van 2019 waren volgens haar een succes, al erkende ze dat op een grotere ‘groene golf’ had gehoopt. “We gingen vooruit, maar niet genoeg”, gaf Almaci toe. 

En nee, haar beslissing heeft niets te maken met het veelbesproken energieakkoord van de federale regering met daarin onder meer de verlenging van de kerncentrales. Dat werd vorige week nog maar afgeklopt. “(Staatssecretaris, red) Tinne Van der Straeten heeft er net voor gezorgd dat de puinhoop van 20 jaar non-beleid werd opgekuist”, zo verklaarde Almaci.

In aanwezigheid van de partijtop kondigde ze haar vertrek aan. “Het is nu aan andere mensen, dat zal Groen deugd doen.”

Wie haar opvolgt, moet bepaald worden op een ledencongres. Vanavond komt er een extra partijbestuur. Zelf een naam naar voor schuiven, doet Almaci niet. Maar volgens onze informatie zou de politica haar voorzittersstoel willen doorgeven aan haar ex-running mate en Vlaams Parlementslid Jeremie Vaneeckhout of Bogdan Vanden Berghe, politiek directeur van Groen en ex-directeur van 11.11.11. Een andere naam die circuleert is die van fractieleider Wouter De Vriendt, al moet die zich uiteraard eerst kandidaat stellen.

In 2014 werd Almaci voor het eerst partijvoorzitter van de ecologisten. Toen behaalde ze 60 procent van de stemmen. Ondanks de ‘groene golf’ en de klimaatprotesten, kon Groen slechts een beperkte vooruitgang boeken bij de verkiezingen van 26 mei 2019. Bij haar herverkiezing als voorzitter in 2019 werd meteen duidelijk dat ze niet al te stevig in het zadel zat: toen kon ze slechts 53,2 procent van haar achterban overtuigen.

Sindsdien loodste Almaci haar partij wel mee in de federale Vivaldi-regering, maar de laatste tijd ging het de groenen niet voor de wind. Zo was de volledige kernuitstap hun trofee uit het regeerakkoord. Door de oorlog in Oekraïne en de torenhoge gasprijzen besliste de federale regering vorige week echter om de jongste twee kernreactoren ook na 2025 te laten draaien.

De politica ging daar niet dieper op in, maar ze erkende in haar toespraak wel dat de partij de voorbije jaren niet altijd “in topvorm was”. “Het is zoeken geweest”, gaf Almaci toe. Na een proces van interne vernieuwing is de partij volgens haar nu wel goed gewapend voor de toekomst. Binnen Groen was er echter al langer ongenoegen over hoe Almaci de partij leidde. Ook in haar communicatie zou ze te veel steken hebben laten vallen. De mix van al deze zaken voedde het gevoel bij de achterban dat Almaci best een stap opzij zou zetten.

Vandaag kondigde de Groen-voorzitter dan aan dat ze de fakkel zal doorgeven. Zelf wees ze dus vooral op persoonlijke redenen die aan de basis van die beslissing zouden liggen. “De pandemie is bijzonder heftig geweest. Velen die het zich kunnen veroorloven hebben deze periode gebruikt om zich te herijken, denken erover na om het roer om te gooien. Ik ben één van de mensen”, aldus Almaci.

“Mijn twee kinderen hebben nooit anders geweten dan een moeder die altijd weg van huis was en hard werkte. Tijdens de lockdown kregen ze plots een mama die veel thuis was; fysiek, maar niet met haar hoofd. Dat begon meer en meer te wringen”, motiveerde de groene kopvrouw haar vertrek.

Almaci blijft zetelen als Vlaams Parlementslid voor Groen, zo verklaarde ze nog op de persbriefing. “Het is een voorrecht om volksvertegenwoordiger te mogen zijn. Dat brengt een grote verantwoordelijkheid met zich mee.” Ook blijft de politica “een ecologist in hart en nieren”, zo klonk het nog in haar speech.