De Amerikaanse Matthew Fray maakte het mee: zijn vrouw verliet hem na twaalf jaar, omdat hij de moeite niet nam de vuile vaat netjes in de vaatwasser te steken. Hij startte een succesvolle blog erover, en schreef ook een boek: This is how marriage ends. “Ik liet vaak vuile glazen bij de gootsteen staan. Af en toe stonden er ook borden op het aanrecht, op een paar centimeter afstand van de vaatwasser”, zegt de auteur. “Soms ruimde ik ook mijn kleren niet op en hing ze over een stoel of liet ze op de vloer liggen. Daarom ging ze bij me weg.”

Een kwestie van respect

“Natuurlijk, als je het zo zegt, klinkt het enorm onredelijk. Mensen zullen wellicht denken dat ze bij me wegging, énkel omdat ik de afwas bij het aanrecht liet staan. Wel, ik dacht dat ook toen ik met haar getrouwd was. Ik vond dat ze moest inzien hoe onbeduidend en zinloos het was, en ik zei dat ook steeds tegen haar, hopende dat ze dat in zou zien. Maar dat gebeurde nooit.”

Die vuile glazen op het aanrecht waren belangrijk voor zijn vrouw, en betekenden veel meer. “Het ging niet enkel en alleen om die glazen. Het ging niet om de vaat die ze moest sorteren, of de was op de vloer. Mijn vrouw was geen onuitstaanbare seut die altijd haar zin moest krijgen. Het ging erom wat deze zaken voor haar betekenden. Dat ik altijd mijn gevoelens en voorkeuren boven de hare verkoos. Dat ze getrouwd was met iemand die haar niet respecteerde of waardeerde. Dat, terwijl zij zelden een beslissing nam zonder na te denken over hoe die mij of onze zoon zou kunnen beïnvloeden, ik nauwelijks overwoog hoe mijn daden haar beïnvloedden. Dat het niet vier seconden duurde om mijn glas in de vaatwasser te zetten, belangrijker voor mij was dan voor haar.”

Na het succes van zijn blog nam Fray afscheid van zijn carrière in de marketing om relatiecoach te worden.