© Sprint in de straten van Siena.

Elisa Longo Borghini wint ondanks val Strade Bianche bij de vrouwen na spectaculaire finale

Elisa Longo Borghini schreef de derde editie van de Strade Bianche op haar naam. De Italiaanse van Wiggle-High5 won het pleit in de eerste wereldbekerwedstrijd na een bloedstollende finale. De Poolse Katarzyna Niewiadoma eindigde net als vorig jaar tweede. Elisabeth Deignan eindigde na haar zege van vorig jaar deze keer op de derde plaats.

Geert Stevens

Tijdens de twee eerste koersuren viel er weinig animo te beleven. Dat veranderde toen Floortje Mackaij, Lauren Stephens en Lara Vieceli voor de aanval kozen. Dit trio liep anderhalve minuut uit maar op minder dan twintig kilometer van de streep voltrok zich een hergroepering. Dat was meteen het sein voor de grote kanonnen om toe te slaan.

Katrin Garfoot, Elisa Longo Borghini, Annemiek van Vleuten, Katrzyna Niewiadoma en Elizabeth Deignan leken de wedstrijd in de beslissende plooi te leggen. Maar op drie kilometer van de streep doken Lucinda Brand en Shara Gillow uit het niets op. Beiden remonteerden de vijf leiders en gingen meteen door.

Hun voorsprong bedroeg echter nooit meer dan een handvol seconden. Het sein voor Elisa Longo Borgini om in de Santa Catarinaklim in de slotkilometer, aan een stijgingspercentage van 16 % toe te slaan en zowel Brand als Gillow nog te remonteren. De Italiaanse keek niet om en snelde in het regenachtige Siena naar de zege.

De vrouwenversie van de Strade Bianche was de eerste manche van de Women’s World Tour 2017. Longo Borghini is logischerwijze ook de eerste leidster.

"Ik kwam nochtans hard ten val"

“Ongelooflijk”, zei Borghini na afloop, “ik kwam nochtans hard ten val onderweg, maar ik zette door, mede dankzij mijn ploegmaten. Deze zege heb ik ook aan hen te danken.”

Borghini kwam ten val op de langste grindstrook in de Strade Bianche. “Ik dacht dat ik het niet meer zou halen”, vertelde ze, “maar mijn ploegmate Audrey Cordon gaf me haar fiets en ik kon uiteindelijk snel weer verder. Na enkele kilometers kon ik ook wisselen en kreeg ik mijn reservefiets. Echt, dankzij mijn ploegmaten pak ik hier de zege, van start tot finish deden ze hun job perfect. Zo’n overwinning, de Strade Bianche, in eigen land, dat is prestigieus. Dit zal ik nooit vergeten.”

De finale kende heel wat spanning. Borghini zat voorop, met nog vier andere dames, tot plots uit de achtergrond Brand en Gillow hen nog voorbij snelden. Te vroeg evenwel, op de steile helling wachtte de Italiaanse haar kans geduldig af. “Ik wist dat ik één van de sterkste rensters was vooraan”, stelde ze, “toen ik Lucinda en Shara zag aanvallen wist ik dat het een alles of niets poging was, dat hun tank leeg was en ze wel moesten anticiperen op die helling. Ik wachtte en ging dan laat op die helling aan, met succes. Ik schat deze zege heel hoog in, ergens tussen de Ronde van Vlaanderen en mijn bronzen medaille op de Olympische Spelen. Dit is immers een ongelooflijke wedstrijd van hoog niveau.”# Belga context ## Related picture(s) [Strade Bianche - BELGIUM CYCLING RONDE VAN...] View full context on [BelgaBox] (belga)

© Photo News

Aangeboden door onze partners
Aangeboden door onze partners

Beste van Plus

Lees meer