Lorin Parys: “Dit was een moeilijke beslissing.” — © belga
Kersvers Pro League-CEO had al gesprek met Antwerp over Overmars: “Dat er zoveel werk is, trekt me net aan”
Op zijn 45ste wil Lorin Parys “springen”. Van het wespennest dat de politiek is komt hij in het wespennest van het voetbal terecht. “Dat er zoveel werk is, trekt me net aan in deze job.”
LEES OOK. Lorin Parys vertrekt bij N-VA en volgt Pierre François op als CEO van de Pro League
Spannend was het wel. Lorin Parys vertelde vorige week in een gesprek met N-VA-voorzitter Bart De Wever dat hij op 1 april stopte met de politiek om als CEO de Pro League te leiden. Toch moest zijn benoeming nog bekrachtigd worden door de algemene vergadering van de profclubs in het voetbal. Een niet-verkiezing zou tot groot gezichtsverlies hebben geleid. Maar met een grote meerderheid, ook vanwege Franstalige clubs, begint de Leuvenaar aan zijn taak bij de belangenvereniging van het profvoetbal en kan hij de politiek vaarwel zeggen.
“Dit is een goed moment om te vertrekken”, zegt Parys. “De partij is in een blakende gezondheid. De peiling van vorige vrijdag geeft aan dat we opnieuw het marktleiderschap kunnen claimen. Als ik nog iets nieuws wilde doen, moest ik vandaag springen.
Hoe is de Pro League u op het spoor gekomen?
“Via het headhuntersbureau Odgers & Berndtson. Ze zochten iemand van buiten de politiek met een netwerk. Ze wilden iemand die enige affiniteit had met het voetbal en daarom was het niet slecht dat ik destijds die ervaring bij Club Brugge heb gehad.” (Parys was in het seizoen 2011-2012 coo van Club Brugge, red.)
Hebt u lang getwijfeld?
“Toch twee tot drie weken. Dit was een moeilijke beslissing. Ik deed nog heel graag aan politiek, maar was ook toe aan iets nieuws. Toen dit kwam heb ik gezegd: ik spring. Vorige week heb ik dan Bart (De Wever, red.) ingelicht.”
Hoe reageerde hij?
“Ik wil de kroon niet ontbloten. Het was een heel lange en ook emotionele vergadering. Ik kijk alleen maar positief terug op wat ik met Bart en Valerie (Van Peel, red.) en daarvoor met Cieltje (Van Achter, red.) heb mogen doen. Het is een mooi compliment dat Bart niet onverschillig was over het feit dat ik zou vertrekken. Vorig weekend is er nog druk overleg geweest, maar daar was ik zelf niet meer bij betrokken.”
Is er geen weg terug naar de politiek?
“Nee. Als je de belangen van het profvoetbal wil verdedigen moet heel erg duidelijk zijn dat ik donderdagavond, om 12 uur, al mijn mandaten neerleg, ook lokaal in de Leuvense gemeenteraad. Vanaf 1 april – en dat is geen grap – heb ik nog maar één focus: het voetbal.”
U bent 45. Wat wilt u veranderen?
“Waar ik vooral naar uitkijk, is van de Pro League weer een proactieve organisatie te maken. Ervoor te zorgen dat het sociaal kapitaal van het voetbal weer gevaloriseerd wordt. Op dit moment staat het voetbal niet in hoog aanzien. Dat wil ik veranderen. Je verandert dat niet door erover te praten, je verandert dat door te werken en dingen te doen. Zowel economisch als sportief willen we voetbal doen groeien. Dat is waar ik voor wil gaan. Wat concreet? Daarvoor moet je terugkomen. Want ik wil eerst de dialoog aangaan. Ik wil eerst naar iedereen luisteren en dan pas beslissingen nemen en communiceren.”
Er is geen enkele openlijk homoseksuele voetballer in ons land. Kan uw benoeming als CEO een kantelpunt zijn?
“Als ik daartoe kan bijdragen, graag. Maar ik heb absoluut niet de pretentie om te zeggen dat een voetballer uit de kast zal komen omdat de CEO van de Pro League getrouwd is met een man en drie kinderen heeft. Het is een belangrijk signaal, maar ik denk niet dat men mij daarom verkozen heeft. Er zijn drie speerpunten waarrond ik wil werken. Diversiteit is daar een van, de andere twee zijn veiligheid en fiscaliteit.”
© BELGA
Hoe sterk staat het voetbal in de onderhandelingen met de politiek over het fiscale?
“We hadden sterker kunnen staan als we veel meer gecommuniceerd hadden over de goeie dingen die het voetbal doet. Als je ziet dat de voetbalclubs samen 298 sociale projecten hebben en daar 35.000 mensen bij betrokken zijn op jaarbasis, dan weet je dat we die dingen niet genoeg in de verf zetten. Hetzelfde over de maatregelen die genomen zijn na het schandaal Propere Handen. Daar wordt weinig over gesproken, maar clubs zijn die al daadwerkelijk aan het toepassen. Er is nog veel werk wat dat betreft.”
Wat Propere Handen betreft, dreigt er nog een proces aan te komen. Dat is een storm die ook de Pro League kan treffen. Hoe kijkt u die tegemoet?
“Eigenlijk is dat een geschenk: je kan dit moment grijpen om het anders te doen. Ik voel de bereidheid bij de clubs, het is een van de dingen die me aantrekken. Voor het overige moet justitie haar werk doen. Daar heb ik als CEO niets over te zeggen. Ik kan alleen maar zeggen: we kijken naar de toekomst en we proberen de lessen te trekken uit het verleden.”
Hoe reageerden de Franstalige clubs op de aanstelling van een ex-N-VA’er?
“Tot hiertoe heb ik alleen maar positieve reacties gekregen. Ik ga in mijn nieuwe rol de verdediger zijn van het professionele voetbal in België. Het maakt niet uit of het om Franstalige of Vlaamse clubs gaat. Ik denk dat het basisvertrouwen er is. Dat zal moeten groeien, au fur et à mésure om het op zijn Frans te zeggen. Ik zie niet echt een probleem. Misschien hebben sommige Franstaligen zich in het haar gekrabd, maar ik ben CEO van de Pro League en verdedig mijn leden, punt.”
Er zijn vele onafhankelijke CEO’s u voorgegaan, allen botsten op sterke persoonlijkheden binnen de clubs. Kan u Antwerp-voorzitter Paul Gheysens aanspreken over Marc Overmars? Bent u niet gebonden omdat de Pro League een ledenorganisatie is?
“Dat is waar, maar op dat vlak is de Pro League niet veel anders dan de politiek. Over Overmars heb ik een gesprek gehad met Sven Jaecques (de CEO van Antwerp, red.). Zij leren uit wat er gebeurd is en zullen onder meer een charter opstellen. Ik zou ook niet aan deze taak begonnen zijn als er niet heel veel veranderd moet worden.”
Wat heeft die ervaring bij Club Brugge u geleerd over het voetbal?
“Toen heb ik vooral geleerd dat het voetbal te veel in de mindset zat van: onze core business is tickets verkopen. Het leuke bij Brugge is dat ik die mindset heb kunnen veranderen. We moeten bij wijze van spreken concurreren met Netflix en de opera. Je moet maken dat je mensen, als ze echt fan zijn, van ”s ochtends tot ”s avonds iets kunt voorschotelen waar ze interesse in hebben. In het voetbal kan dat. Bij Club Brugge hebben we toen de huisstijl, de website en de sponsoring vernieuwd. Alles vertrekt vanuit het feit: voetbal is beleving. Dat begint als je opstaat en dat eindigt als je ”s avonds je smartphone weglegt. Ik heb toen Kirsten Willem als “conversatie manager” aangeworven. Dat was toen nieuw.”
Riskeert het etiket van Club Brugge niet aan u te kleven?
“Je mag mijn telefoongeschiedenis uitpluizen. In de voorbije acht jaar heb ik Bart Verhaeghe niet meer gezien en niet meer gehoord, behalve één keer, toen hij zijn schoonouders kwam bezoeken in Leuven (zij wonen in dezelfde straat als Parys, red.).
Hoe gaat u de kleine clubs verleiden? Wat vindt u van het befaamde meervoudig stemrecht in de Pro League?
“Daar is het heel kort over gegaan op de vergadering. Ik moet er nog een idee over vormen maar ik weet dat het gevoelig topic is. Als je een goeie CEO wil zijn, moet je de CEO van iedereen zijn. Soms moet je eens “nee” kunnen zeggen tegen x, y of z. Ik wil gezien kunnen worden als iemand die onafhankelijk is en voor het algemeen belang rijdt.”
Hoe Belgisch is het Belgisch profvoetbal nog? Riskeert u niet te moeten vergaderen met handpoppen van rijke buitenlandse eigenaars?
“Als er op een verstandige en duurzame manier geïnvesteerd wordt in het voetbal, kan je daar niet tegen zijn. Ik noem me een successupporter van OHL. Ik was destijds niet gelukkig met de overname door de huidige Thaise eigenaar King Power. Er stonden op dat moment ook lokale Vlaamse investeerders klaar. Maar als ik daar nu op terugkijk, moet ik zeggen dat ik daar fout in was. De Thai hebben een visie en investeren op een duurzame manier. Dat wordt ook geapprecieerd door de fans. Je kan geen algemene rode lijn trekken.”
Staat er een termijn op uw taak?
“Nee. Ik heb in de algemene vergadering wel de vraag gekregen om alsjeblieft lang genoeg te blijven. Zo begin ik er ook aan. Na vijf jaar wil ik de balans opmaken. Dat heeft Wouter (Vandenhaute van Anderlecht, red.) me ook gevraagd. Over vijf jaar hoop ik dat het voetbal gegroeid is, zowel economisch als sportief, maar ook als maatschappelijke motor, en dat ook zo gezien wordt.”
