Hoe kwam de zege tot stand?

De wedstrijd was nog geen halfuurtje op gang gefloten en de eerste massale valpartij van de dag was al een feit. Mikkel Bjerg, Alex Kirsch Lukas Pöstlberger konden niet verder en zo was Tadej Pogacar met Bjerg al snel een mannetje kwijt. Het tempo lag hoog in het peloton en het duurde nog vele kilometers vooraleer een ontsnapping van vijf een vrijgeleide kreeg, allen met een verschillende nationaliteit: Belg Aaron Verwilst, Nederlander Mathijs Paasschens, Zwitser Johan Jacobs, Australiër Kelland O’Brien en de Duitser Nils Politt. De aanwezigheid van die laatstgenoemde was frappant, want Politt is de kasseikopman van de troepen van BORA-Hansgrohe en werd in 2019 nog tweede in Parijs-Roubaix. De voorsprong liep al snel op tot bijna vijf minuten.

Op de Stooktestraat, op 91 kilometer van de streep, kwam daar plots een weliswaar voorzichtige versnelling van Mathieu van der Poel. De titelverdediger kondigde woensdagochtend voor de start aan dat hij hoopte dat de koers snel zou openbreken, maar de Nederlander wou duidelijk niet wachten op anderen. Op de helling schroefden zijn ploegmaats het tempo fel op en nadien ging Van der Poel zelf wat aan de kop sleuren. Tadej Pogacar en Yves Lampaert glipten attent naar het wiel van de Nederlander en het viel weer stil, al was de groep wel flink gedecimeerd door de werken van Alpecin-Fenix.

Nadien volgde in het peloton een spervuur aan aanvallen, zonder gevolgen. Het grote spektakel kregen we te zien op Berg ten Houte. INEOS Grenadiers-ploegmaats Ben Turner en Thomas Pidcock trokken er fors door en het spel zat op de wagen. Mathieu van der Poel, Stefan Küng, Victor Campenaerts en Tiesj Benoot waren de enigen die mee konden. Grote afwezigen? Tadej Pogacar en Quick-Step Alpha Vinyl.

In een mum van tijd groeide de voorsprong van de zes aanvalslustigen tot een halve minuut: het signaal voor Stybar, Van Avermaet en in derde instantie Pogacar om door te trekken op de Kanarieberg. Pogacar reed zijn metgezellen uit het wiel en probeerde alleen de oversteek te maken naar het groepje Van der Poel-Pidcock. De Sloveen kwam tot op slechts zeven seconden, maar zag de zes vervolgens weer kleiner worden. Het zou uitdraaien in een chasse patate.

Na de Knokteberg kregen we een samensmelting vooraan: het groepje met Van der Poel kwam aansluiten bij de vijf vroege vluchters. In de achtergrond reden Van Avermaet, Coquard, Tratnik, Madouas, Kragh Andersen en wederom Pogacar weg, maar het verschil met de leiders zou alleen maar groter worden. De winnaar zat voorin.

Op een dalende strook op acht kilometer van de finish reed Campenaerts op kousenvoeten weg. Pidcock en Van der Poel probeerden mee te gaan, maar geraakte niet tot het wiel van Vocsnor. Benoot poefte er enkele kilometers later in één ruk naartoe met Pidcock in het wiel. Met een ultieme krachtinspanning sleurde Van der Poel de rest opnieuw erbij. En meteen gingen de Belgen opnieuw. Tien meter voorsprong reden ze bij mekaar. Het ging hard tegen hard en ze alles kwam terug samen.

Nog geen vijf tellen later trok Benoot opnieuw door! Van der Poel ging mee en de rest leek te passen met nog één kilometer te gaan. Het werd een spurt met twee. De Nederlander zette van ver als eerste aan, Benoot zat gebeiteld in het wiel maar moest zich gewonnen tegen de intrinsiek veel snellere Van der Poel. Enkele seconden later won Pidcock de sprint voor de derde plaats. Wat een spannende ontknoping van de 76ste Dwars door Vlaanderen.

Wat deden de Belgen?

De hele dag regende het valpartijen. Onder de slachtoffers waren helaas ook een heel arsenaal landgenoten. Laurenz Rex en Frederik Frison kwamen serieus ten val. Beiden tastten ze naar de schouder en bij beide wordt er wordt gevreesd voor een sleutelbeenbreuk. Ook onder andere Gianni Vermeersch, Jens Debusschere, Arjen Livyns, Dries De Bondt, Oliver Naesen en Florian Vermeersch kletsten tegen het asfalt maar konden wel verderrijden.

Net zoals in de voorbije wedstrijden lieten Victor Campenaerts en Tiesj Benoot zich opmerken door mee te glippen met de allerbesten op Berg ten Houte. Ze zouden de supersterke finale rijden en mee strijden voor de zege in Waregem. Ook Yves Lampaert, Dries Van Gestel, Brent Van Moer en Oliver Naesen probeerden in de middenfase weg te sluipen uit het peloton, maar verdwenen uiteindelijk uit het wedstrijdbeeld. Greg Van Avermaet reed een sterke koers en was de motor in de tweede groep, maar reed op een ongelukkig moment lek en kon zo een ereplaats vergeten.

Verder nog iets dat u moet weten?

Winnen in Waregem, dat betekent een speciale prijs op het podium. In Kuurne-Brussel-Kuurne krijgt de winnaar iedere keer een ezeltje, in Dwars door Vlaanderen is dat een paard. Weliswaar een pluchen exemplaar. Met thuisrijder Yves Lampaert, Dylan van Baarle, Niki Terpstra, Jens Debusschere, Jelle Wallays en Mathieu van der Poel stonden zes renners aan de start die de felbegeerde trofee al een keer in de lucht mochten steken. Het paard verwijst trouwens naar Waregem Koerse, een reeks paardenwedrennen op de iconische hippodroom van Waregem en tegelijk het symbool voor de West-Vlaamse stad.

LEES OOK. 19-jarige Julie De Wilde wordt verrassend tweede in Dwars door Vlaanderen, Chiara Consonni wint

Niki Terpstra en Yves Lampaert zijn ook recordhouder in Dwars door Vlaanderen met overwinningen, al moeten ze deze eer wel delen met zo’n elf anderen. Zowel Terpstra als Lampaert behaalden hun beide overwinningen in het tenue van de troepen van Patrick Lefevere.

Uitslag Dwars door Vlaanderen 2022

1. Mathieu van der Poel

2. Tiesj Benoot

3. Thomas Pidcock

4. Victor Campenaerts

5. Nils Politt

6. Stefan Küng

7. Kelland O’Brien

8. Ben Turner

9. Jan Tratnik

10. Tadej Pogacar