De witwaszaak die vandaag door de rechtbank in Antwerpen werd behandeld, is een van de vele dossiers die voortvloeide uit de vendetta die ontstond tussen Ilse De Meulemeester en haar voormalige vriend/bewonderaar Jacobus Perdaems, de steenrijke Nederlandse eigenaar van Frituur Number 1.

De Meulemeester en Perdaems gingen enige tijd zeer amicaal met elkaar om, tot de vriendschap ontaardde in een regelrechte oorlog. Perdaems beschuldigde De Meulemeester van afpersing en oplichting, De Meulemeester beweerde slachtoffer te zijn van een stalker die het niet kon verkroppen dat zij zijn avances had afgewezen. De correctionele rechtbank van Antwerpen gaf De Meulemeester alvast gelijk in het stalking-dossier en veroordeelde Perdaems tot twee jaar celstraf met uitstel.

Dubieuze transacties

Perdaems beschuldigde De Meulemeester ervan hem afgeperst dan wel opgelicht te hebben. Volgens het gerecht zijn daar onvoldoende aanwijzingen van in het dossier. Maar volgens het parket heeft De Meulemeester in die periode wel een aantal dubieuze transacties uitgevoerd. Zo verkocht ze een aantal goudstaven, die vermoedelijk afkomstig waren van het zwart vermogen van Perdaems. De opbrengst van die verkoop zou zijn aangewend om de aankoop van Porsches te financieren.

De Meulemeester heeft volgens het Openbaar Ministerie steeds leugenachtige verklaringen afgelegd, toen de politie haar vroeg waar ze het geld vandaan had gehaald om een Porsche ter waarde van 176.000 euro te kopen. Volgens de procureur produceerde de ex-Miss België valse stukken om de ware herkomst van het vermogen te verhullen en liet ze een Franse vriendin valse verklaringen afleggen. “Waar het geld ook vandaag kwam, het kan geen legale herkomst hebben, want mevrouw gaf in die periode een belastbaar inkomen aan van 0 euro. Dat ze het licht van de zon blijft ontkennen, bewijst vooral dat ze een gebrek aan schuldinzicht en normbesef heeft. Wie gelooft Ilse De Meulemeester nog na al die leugens?”

Volgens de verdediging van Ilse De Meulemeester is ze onschuldig. Haar raadsman stelt dat er een basismisdrijf ontbreekt. De verdediging meent ook dat de valse stukken die zouden zijn gefabriceerd, nooit werden opgesteld met de bedoeling om iemand te benadelen. Het criminele opzet zou bijgevolg ontbreken.