Op kasseienverkenning met Tourwinnaar Tadej Pogacar: “Ooit start ik zeker in Parijs-Roubaix”

Ping. Ping. “Oliepijl zeer laag. Motor stilleggen aub”, lezen we af op ons dashboard. Onze poging om Tadej Pogacar te volgen tijdens zijn verkenning van de kasseirit in de Tour eindigt na strook zeven in de velden van Wandignies - Hamage. 

Olielek. Kasseien zijn meedogenloos, behalve als je Tadej Pogacar heet. 

Daags na zijn demonstratie op de Oude Kwaremont etaleert de Sloveen ook zijn kunnen op de Franse kasseien. Elf stroken in totaal. Goed voor 19,6 kilometer dokkeren op een totaal van 75 kilometer. Pogacar reed als junior twee keer Parijs-Roubaix voor junioren, maar schrikt toch wanneer hij het verschil tussen het Vlaamse en Noord-Franse porfier proefondervindelijk waarneemt. “Deze kasseien liggen veel slechter. De stroken zijn ook allemaal plat. Ik heb liever wat meer hellingen, maar dat hoefde nu niet. Ik had nog wat last van mijn benen na de Ronde van Vlaanderen... Vrij pijnlijk. Ik heb op de kasseien bewust met de rem opgereden.”

Moet gezegd, ook de omstandigheden zitten niet mee: snijdende wind en motregen. Dan staat een renner daags na 275 kilometer koers niet te springen om drie uur over kasseien te hotsen. Dat geldt ook voor zijn ploegmaten, want enkel Marco Marcato vergezelt de Tourwinnaar op de fiets. Zelfs de bus van Team UAE is niet mee uitgerukt. Na de verkenning moet Pogacar zich afdrogen en omkleden in de koffer van de volgwagen. De beste renner ter wereld, dames en heren.

Pogacar verliest er zijn goede luim niet onder. “Het was een nuttige verkenning. Ik heb nu een goed idee hoe de kasseistroken en de aanloop in de kleine dorpjes er uit zien.” Die aanloop zou best eens een grote rol kunnen spelen, meent ploegleider Vierhouten: “Zo veel wegversmallingen en straatmeubilair. Dit wordt een hectische rit. We hebben alles gefilmd en dat was ook nodig, want binnen drie maanden ben je het merendeel al vergeten.”

Nog belangrijker dan voelen hoe de kasseien zijn, is de fiets afstellen. Tot drie keer toe houdt Pogacar halt bij de volgwagen van Vierhouten om extra druk in de banden te pompen. Uiteindelijk hebben ze de juiste bandendruk gevonden. Belangrijk, zeker omdat ze bij Team UAE vorig jaar van bandensponsor overgestapt zijn van topmerk Vittoria naar Pirelli. “Het wordt een cruciale etappe in de strijd om de eindzege van de Tour”, weet Pogacar. “Je kan hier veel tijd verliezen, maar na de Ronde van Vlaanderen heb ik veel vertrouwen en motivatie getankt voor dit soort werk. Zondag was een van mijn beste en leukste dagen op de fiets ooit. Ik hou wel van dit werk.”

Alleen is de vraag of zo’n kasseirit wel thuishoort in de Tour. Vierhouten, die nochtans elf keer Parijs-Roubaix heeft gereden, vindt het kantje boordje. “Deze kasseirit is lastiger dan de vorige passages van de Tour in deze streek. De kasseistroken volgen elkaar zeer snel op en liggen er soms echt slecht bij. De tweede strook vind ik er zelfs los over: een dalende strook. Dat is vragen om miserie met zo’n Tourpeloton.”

Pogacar zelf haalt zijn schouders op. “Misschien is het wat te hectisch voor een Tourrit, maar ik schrik nergens van. De Tour-organisatie heeft alle macht. Ze doen met het Tour-parcours wat ze willen en wij renners zullen er altijd over rijden.”

In Arenberg zit de verkenning er op. Het is intussen harder beginnen regenen, maar de kasseihonger van Pogacar is nog niet gestild. Hij rijdt nog een kilometer door naar het Bos van Wallers voor een selfie. “Deze kon ik echt niet laten liggen, toch?”

Vraag is hoe lang hij Parijs-Roubaix nog links laat liggen. Dat hij de Ronde van Vlaanderen kan winnen, bewees hij zondag tijdens zijn eerste deelname. In Milaan-Sanremo zien we hem ook wel eens triomferen, maar om alle vijf de monumenten te winnen (Luik-Bastenaken-Luik en Ronde van Lombardije staan al op het palmares) moet hij ook voorbij de Hel. “Samen met Sanremo wordt Roubaix voor mij de moeilijkste koers om ooit te winnen, maar het staat zeker op mijn lijstje. Wanneer? Op een dag, maar misschien nog niet volgend jaar.” 

Eerst nog een paar keer de Tour proberen winnen. De voorbereiding op gele trui nummer drie is alvast goed ingezet.