Amerikanen met lage inkomens maakten tijdens de pandemie significant meer kans op overlijden door COVID-19 dan hun rijkere landgenoten. Dat blijkt uit een studie van de Poor People’s Campaign. In gemeenten met het laagste gemiddelde inkomen, ligt het sterftecijfer bijna dubbel zo hoog als in die met het hoogste inkomen.
Van de dood wordt wel eens gezegd dat het de grote gelijkmaker is. Maar die uitspraak gaat blijkbaar niet op als het over het coronavirus gaat. Uit vergelijkende cijfers die de Amerikaanse belangenorganisatie Poor People’s Campaign verzamelde, blijkt dat het aantal coronadoden per gemeente toeneemt naarmate het gemiddelde inkomen er afneemt. Over de hele verloop van de pandemie zijn zo in de armste regio’s bijna dubbel zoveel mensen gestorven aan het virus dan in de rijkste regio’s.
In de 363 gemeenten in de VS waar het aantal doden het hoogste was, leefde 45 procent van de bevolking onder de armoedegrens. Dat percentage ligt 1,5 keer hoger dan de gemeenten waar minder doden te betreuren vielen. Het gemiddelde jaarinkomen lag in de hardst getroffen gemeenten zo’n 23.000 dollar lager dan in de andere gemeenten uit de studie. Vooral in de zuiderse staten was het verband tussen lage inkomens en een hoge sterftegraad het meest zichtbaar.
Gebrekkige gezondheidszorg
Met de cijfers hoopt de belangenorganisatie de aandacht te richten op het feit dat veel Amerikanen onvoldoende toegang krijgen tot betaalbare gezondheidszorg. “De verwaarlozing van arme en kansarme mensen in dit land tijdens een pandemie is immoreel, choquerend en onrechtvaardig”, zegt William Barber, de directeur van Poor People’s Campaign aan persagentschap Reuters.
Gezondheidszorg is een traditioneel pijnpunt in de Verenigde Staten. Bij gebrek aan universele gezondheidszorg, moeten Amerikaanse huishoudens vaak kostelijke verzekeringspolissen sluiten om een bezoek aan het ziekenhuis betaalbaar te houden. Hoewel werkgevers meestal tussenkomen in de verzekeringen voor hun personeel, is dat niet altijd het geval en al zeker niet bij de lageloonberoepen.
“Na de eerste golf, werd COVID-19 al snel een ‘pandemie van de armen'”, schrijft de organisatie in de conclusie van hun studie. “Terwijl vaccins het beste middel zijn om tegen de ergste symptomen van COVID-19 te beschermen, bieden ze geen bescherming tegen armoede. Leeflonen, een gedeeld economisch welzijn en inclusieve uitkeringsprogramma’s kunnen de oorzaken aanpakken die de VS zo kwetsbaar maakt tegen zulke massale overlijdens.”
Hoewel president Joe Biden een reeks uitbreidingen van de sociale zekerheid plande, stootten die plannen op hevig verzet zowel bij de Republikeinen in de oppositie als bij enkele van zijn eigen Democratische partijgenoten in de Senaat. Hierdoor is een gigantisch investeringsprogramma dat meer betaalbare toegang tot kinderopvang, onderwijs en sociale zekerheid moest garanderen niet door de Senaat geraakt. Vooral Bidens plannen om die investeringen te betalen via een extra reeks belastingen kan bij veel Amerikaanse politici niet door de beugel.
(jvdh)
