“Ik dacht, laat ik het maar proberen”: Alexander Kristoff wint Scheldeprijs na late solo

De Scheldeprijs, ook wel het officieuze WK voor sprinters genoemd, kondigde zich vandaag door de strakke wind in Zeeland aan als een waaierwedstrijd. Al snel werd duidelijk waarom. Na nauwelijks 25 kilometer scheurde het peloton in stukken. De snelle mannen van Alpecin-Fenix, Merlier en Philipsen, waren mee met de eerste waaier. Net als sprinters Bennett, Kristoff en Theuns.

De grootste afwezigen luisterden naar de namen Jakobsen en De Lie. In een mum van tijd bedroeg de voorsprong van de kopgroep, die uit vijftien renners bestond, 40 seconden. Die steeg zelfs naar een dikke minuut. Jakobsen en De Lie hadden een probleem.

Beide renners konden wel rekenen op enkele ploegmaats. Jakobsen schakelde de hulp in van Mørkøv, Stybar en Steels. De Lie zette Vermeersch en Van Moer aan het werk. Dat loonde, want de achtervolgers naderden tot op 30 seconden en zagen de kopgroep zelfs even rijden. Maar voorin viel het niet stil. Onder impuls van Alpecin-Fenix en BORA-Hansgrohe bleven de koplopers goed samenwerken. Hun bonus steeg weer tot over de minuut. Op 50 kilometer van de streep was de veer gebroken bij de achtervolgers.

Op naar drie lokale ronden van 17 kilometer in en rond Schoten. Daarin viel vooral het vermoeiende gelaat van Bennett op. De Ier zag er niet al te fris uit. BORA-Hansrohe gooide het dan maar over een andere boeg. Mullen probeerde het tot drie keer toe solo, maar raakte niet weg. Op de kasseien van de Broekstraat trok Kristoff de gashendel open. De bonkige Noor reed alles en iedereen uit het wiel. Het duo Philipsen-Merlier had geen reactie in huis. Net als de rest. Zeven jaar na zijn eerste overwinning in Schoten won Kristoff opnieuw de Scheldeprijs. Van Poppel en Welsford vervolledigden het podium. 

De 83ste overwinning uit zijn carrière was er een om in te lijsten voor Alexander Kristoff. “Het is één van de weinige keren in mijn carrière dat ik alleen aan de finish kom. Het was een harde koers. Ik ben een trage starter, maar mijn ploegmaat Gerben Thijssen bracht me in de eerste waaier. Helaas viel hij daarna weg en moest ik het in mijn eentje zien te klaren.”

Kristoff had er wel vertrouwen in. “Ik wist dat het moeilijk zou worden voor de rest om terug te komen, BORA-Hansgrohe had voldoende volk vooraan om te blijven werken. In de finale vielen ze vaak aan, ook Alpecin probeerde het. Ik moest de gaatjes dichten en zag daarbij flink af. Aan het einde van de kasseistrook probeerde ik het dan maar alleen en niemand volgde. Ik gaf alles tot aan de meet. Dit is een mooie dag voor onze ploeg. We mogen blij zijn met ons seizoen tot nu toe.”