Liesbeth Driessen/UHasselt

UHasselt organiseert kamp voor kinderen met DCD: wat is de stoornis en hoe kan je het herkennen?

De Universiteit Hasselt organiseert tijdens de eerste week van de paasvakantie het "Balanskamp": een therapiekamp voor kinderen met DCD, waar de kinderen spelenderwijs onderzocht worden. DCD is een vrijwel onbekende ontwikkelingsstoornis, hoewel gemiddeld één kind per klas het heeft. 

DCD (Developmental Coordination Disorder) behoort tot dezelfde groep neuro-ontwikkelingsstoornissen als ADHD en autismespectrumstoornis. "Kinderen die de stoornis hebben, worden vaak gezien als lui of onhandig, terwijl ze eigenlijk weinig kunnen doen aan hun eigen gedrag", vertelt onderzoekster Katrijn Klingels van de UHasselt. "Wie DCD heeft, ondervindt problemen met fijne motoriek, zoals iets dichtknopen of eten met mes en vork. Ook grove motoriek kan moeilijk zijn: springen, huppelen, een bal vangen... Het duurt vaak lang voordat de stoornis herkend wordt bij kinderen."

Leren schrijven, fietsen of zwemmen kan bijvoorbeeld moeilijk blijken, en het is moeilijk om vaardigheden te automatiseren

Katrijn Klingels, onderzoeker UHasselt
Videospeler inladen...

Op het Balanskamp kunnen de kinderen spelen, maar worden ze ook getest en krijgen ze therapie. "We willen het evenwicht en de motoriek van de kinderen verbeteren op een speelse manier, met individuele activiteiten en groepsspelletjes", klinkt het. "De kinderen moeten opnieuw plezier beleven tijdens sportactiviteiten. Op school zijn ze vaak de laatste of de traagste." De onderzoekers meten onder andere de hersen- en spieractiviteit tijdens de activiteiten. 

Eigenlijk ben ik een normaal mens, sommige dingen zijn gewoon moeilijk

Jarne, 12 jaar

Een van de deelnemers van het kamp is Jarne, 12 jaar. In het technologiecentrum van Diepenbeek speelt hij spelletjes om zijn coördinatie te verbeteren. Door op de loopband bepaalde bewegingen te maken, kan hij een bal of auto besturen op het grote scherm. "Ik moet stappen, een karateschop geven en buigen door mijn benen. Het gaat hier soms op tijd en dan is dat wel frustrerend, want het lukt mij niet altijd binnen die tijd", vertelt Jarne."Ik vind veel dingen moeilijker dan jullie, ik ben soms echt onhandig. Eigenlijk ben ik een normaal mens, sommige dingen zijn gewoon moeilijk." 

Sandra Hendrikx, de mama van Jarne, is heel enthousiast: "Ik ben zo blij, eindelijk is er een kampje op maat van onze kinderen. Hij voelt zich goed hier, zijn zelfvertrouwen krijgt een enorme boost op deze 5 dagen. We misten erkenning, iedereen kent dyslexie en dyscalculie, maar niemand kent dyspraxie (of DCD). Je hebt elk jaar een Wereld Downsyndroom Dag, kunnen we dat ook niet voor dyspraxie doen? We prikken een datum en op die dag doen we allemaal onze T-shirt achterstevoren aan. Want Jarne is zo vaak thuisgekomen met zijn jas ondersteboven of T-shirt achterstevoren."

Beluister hieronder de reportage:

Aangeboren

Met DCD word je geboren en de stoornis blijft ook levenslang. Vaak wordt het pas op latere leeftijd ontdekt, of op momenten dat een kind moeilijkere vaardigheden moet aanleren. "Leren schrijven, fietsen of zwemmen kunnen bijvoorbeeld moeilijk blijken, en het is niet eenvoudig om vaardigheden te automatiseren", vertelt Klingels. "Volwassenen die de stoornis hebben, ontwijken vaak activiteiten die voor hen moeilijk zijn. Daardoor is het bij volwassenen nog moeilijker om een juiste diagnose te stellen."

Videospeler inladen...

Meest gelezen