Onderaan het artikel vind je de praktische info over deze wandeling.

Wie in Stokkem langs het water gaat wandelen, komt vast bij bezoekerscentrum De Wissen uit. Al was het maar om de auto te deponeren of om jezelf achteraf te belonen met trappist of koffie en uitzicht op het water. Het ‘visitor center’ staat nog in de steigers. Vanaf juli zal de toren met opvallende glaspartij dienstdoen als toegangspoort tot Negenoord-Kerkeweerd en het Rivierpark Maasvallei dat zich uitstrekt van Lanaken tot Kinrooi. Ideaal voor wie de natuur langs de Maas al wandelend of fietsend wil ontdekken.

Grindwinning

Boven op het dak komt een uitkijkplatform richting het natuurgebied Negenoord-Kerkeweerd. Dat is voor deze zomer. We strikken de veters van onze wandelschoenen. Samen met Albert Baenens, conservator bij Limburgs Landschap, verkennen we de vlakte en de lijnen die de Maas in het landschap erodeert. Aan uitgestippelde wandeltochten geen gebrek: van 2,5 tot 13,9 km. Die eerste tocht is verhard en geschikt voor rolstoelgebruikers.

“Decennia geleden is in dit gebied aan grindwinning gedaan.” Albert Baenens wijst op de vele plassen in de buurt. Niet alleen de Maas blijkt hier voor water te zorgen, maar ook een oude Maasarm; stroomgeulen, grindbanken, oeverwallen ... “In het begin van deze eeuw is het ingericht als natuurgebied. Ook aan de andere kant van de Maas. Het water kan nu verder alle kanten uit. En maar goed ook. In de zomer van vorig jaar was er aanzienlijk meer water dan tijdens de zware overstromingen in de jaren 90.”

Veulens vanop de uitkijktoren

Voor we gaan struinen in Kerkeweerd stappen we met Albert door het meer parkachtige Negenoord. Een zeldzaam ooibosje onderbreekt het groene vlakke landschap. “Er zijn veel open plekken en bloemrijke ruigtes, al moet je voor dat laatste misschien nog wel even geduld hebben. Die open structuur zorgt voor veel biodiversiteit”, vertelt Albert met veel vuur. De open ruimte is te danken aan de natuurlijke begrazers, konikpaarden en gallowayrunderen. “Het hele jaar door kunnen ze hier vrij bewegen. In totaal gaat het om een 15-tal paarden en 25 runderen”, zegt Albert terwijl hij richting enkele veulens wijst. Een overzicht op Negenoord hebben we vanop een 12 meter hoge driehoekvormige uitkijktoren in stampleem boven op een terp. “Een kunstmatige heuvel. Het is het hoogste punt waar de dieren naartoe gaan bij hoog water.”

Bevers

Er zijn nog meer beestjes te bewonderen: reigers, roodborsttapuit, de veldleeuwerik, de grauwe klauwier … “De vis- en zeearend zijn hier ook al gespot, maar de droom is om hier ooit een broedkoppel te hebben”, zegt Albert.

De bever is wel heel nadrukkelijk aanwezig. Maar je kunt hem alleen via zijn sporen bewonderen, tenzij je over een portie geluk beschikt. Meerdere bomen zijn het slachtoffer geworden van zijn vraatzucht. Straf hoe zelfs stevige bomen onveilig zijn voor zijn vlijmscherpe tanden. “Er zijn hier een vijftal burchten met telkens vermoedelijk zo’n acht tot tien bewoners. Vooral in de winter knagen ze aan de bast om hun honger te stillen. Vanaf de lente kunnen ze van kleine struiken eten.” Niet iedereen verwelkomt de bever met open armen. Het knaagwerk en vooral de gevelde bomen kunnen bij sommigen niet op veel sympathie rekenen. “Ach, laat de natuur haar gang gaan.” Albert is duidelijk pro-bever.

Slenteren

Tussen de Maas en de dijk gaat Albert van het padje af. Weg bewegwijzering, welkom een beetje Into the wild, made in het Maasland. “Diversiteit.” Albert laat het woord meerdere keren vallen. Zandbijen, oeverzwaluwen, reigers en hun nesten plus een grote variatie aan planten hebben er hun habitat. Net zoals ooibossen die ontstaan aan het water. “De diversiteit is te danken aan de Maas die onder meer veel zaden hiernaartoe brengt. In de zomer kun je zelfs kleine tomaten langs de oevers vinden, net zoals bloemen en planten die je hier in de streek normaal niet vindt.” Grote keien, grasland en zand van rivierduinen wisselen elkaar af. Het tempo vertraagt, het slentergenot verhoogt.

“Honden niet toegelaten”, waarschuwt Albert. “Ook niet aan de leiband.” We dwalen door het zand en zien hoe de Maas haar sporen achterlaat wanneer de rivier haar territorium vergroot. Het zand maakt plaats voor een ooibos om vervolgens om te schakelen naar een groene vlakte. Na het maken van een lus doemt in de verte de uitkijktoren in stampleem weer op. Terug naar De Wissen. Met een voldaan gevoel na een niet-alledaagse wandeling.

Info: www.wandeleninlimburg.be

Met dank aan het Regionaal Landschap Haspengouw en Voeren, Kempen en Maasland, Lage Kempen en de Provincie Limburg.

Ism. Limburgs Landschap.

Praktisch

Verschillende tochten mogelijk, langs de Maas. Van 2,5 tot 13,9 km. Met uitkijktoren onderweg, en een ontmoeting met konikpaarden en galloways.

Signalisatie

Rode driehoek (13,9 km). Er staat een infobord op de parking aan De Wissen.

Parking/Start

Aan bezoekerscentrum De Wissen, Negen­oordlaan 2 in Dilsen-Stokkem

Nog niet uitgewandeld?

Ook deze tochten in de buurt zijn de moeite:

1. Wandeling Stokkem, 7 km, startplaats Negenoordlaan 2, Dilsen-Stokkem (oranje bol)

Door het groene hart van het RivierPark Maasvallei. Deze wandeling toont je hoe mooi de natuur kan zijn in een gebied waar de Maas haar ding kan doen.

2. Wandeling Stokkem, 2,5 km, startplaats Negenoordlaan 2, Dilsen-Stokkem (groen)

Een aanrader als je kort wilt kennismaken met het RivierPark. Je kan er tal van soorten tegenkomen, zoals de IJsvogel en de bever. Toegankelijk voor rolstoelgebruikers en kinderwagens.

De Wissen is een samenwerking van Limburgs Landschap, de stad Dilsen-Stokkem, Provinciaal Natuurcentrum en Regionaal Landschap Kempen en Maasland