Radio 2

Bewoners blikken terug op brand in Opwijk: "De geur van een gezellig vuurtje doet me denken aan de brand"

Eén jaar na de brand in een appartementsgebouw in Opwijk kunnen de bewoners nog steeds niet terugkeren. Het proces om de schuldige aan te duiden, loopt nog steeds. Het gebouw blijft voorlopig dus onaangeroerd, al is het volgens de verzekeringsmaatschappij een kwestie van weken voor de afbraak en heropbouw start. Getuigen van toen, blikken terug op de allesverwoestende brand die hun leven veranderde. 

"Ik was van thuis uit aan het werken toen het brandalarm ging", zegt Maja Moyson, een van de bewoners. "Ik dacht eerst dat het een detector was bij één van de buren die afging. Pas toen ik buiten kwam, zag ik rook aan de voorkant van het gebouw. Iemand riep dat de brandweer onderweg was, dus ik liep snel terug naar boven om mijn handtas te halen. Een halfuur later zou alles achter de rug zijn, althans dat dacht ik doen."

Bewoonster Maja aan het afgebrande appartement.
Radio 2

Wat Maja en de andere bewoners niet konden voorstellen, is dat het vuur zich razendsnel via de zolderruimte over de andere appartementen verspreidde. "Toen ik mijn handtas ging halen, heb ik m'n buurman mee naar beneden genomen en gelukkig maar, want een paar minuten later stond zijn appartement in lichterlaaie. Drie minuten later stond het volledige dak in brand. Toen had ik door dat het serieus was."

Je hoorde het kraken van metaal, het vallen van brokstukken. Toen kwam het besef dat ik straks niet meer naar binnen kon

Bewoonster Maja

Het vuur verspreidde zich razendsnel. "Ik dacht toen: waar blijft de brandweer? De politie was er al, iedereen was buiten, maar het leek eindeloos te duren voor de brandweer er was. Je hoorde het kraken van metaal, het vallen van brokstukken. Toen kwam het besef dat ik straks niet meer naar binnen kon. Toen ben ik op m'n knieën gevallen, omdat ik besefte dat ik mijn thuis kwijt was."

Een nieuwe thuis

Maja vond vrij snel een nieuw onderdak, "maar dat was geen thuis. Dat waren 4 muren met meubels. In de zomer heb ik een thuisgevoel proberen te creëren, door alles in te richten. Een 3-tal maanden geleden heb ik pas het gevoel gekregen dat ik een opnieuw een thuis heb. Ik probeer opnieuw te genieten van het leven, maar als ik een gezellig vuurtje ruik, denk ik nog altijd terug aan de brand."

Het enige wat er van het tweede verdiep nog overblijft, is een stuk van het balkon.
Radio 2

Besef komt pas later

Tijdens een van de voorjaarsstormen vielen brokstukken van de resterende muren naar beneden. "Het bouwbedrijf is toen de restanten van het tweede verdiep komen weghalen, voor de veiligheid", vertelt Maja. Maar voor de rest staat het gebouw in de Kloosterstraat er nog onaangeroerd bij. "Ze zijn onlangs ook de hekken errond komen vervangen, want er begint al klimop op te groeien. Het had iets sprookjesachtig."

Het besef van wat er aan het gebeuren is, komt pas later.

Bert Hofmans, onderofficier bij de vrijwillige brandweer van Opwijk

"Onderweg naar de kazerne zag ik al een grote rookpluim boven het centrum hangen. Dat zorgt ervoor dat je meteen op scherp staat", vertelt Bert Hofmans, onderofficier bij de vrijwillige brandweer van Opwijk. "Toen we aankwamen, zagen we dat de brand al vergevorderd was. De zolderverdieping stond volledig onder rook. We hebben nog geprobeerd om langs binnen een blussing te doen, maar dat werd te gevaarlijk en dan hebben we van buitenaf geblust."

Het besef van de impact en wat er aan de hand is, komt pas later, volgens Hofmans. "Op het moment zelf ben je gefocust op de taak. Je probeert eerst iedereen in veiligheid te brengen en te blussen. Het is pas later dat er wat rust komt in je hoofd en dat je beseft wat je aan het meemaken bent." 

Bert Hofmans, onderofficier en een van de eerste brandweermannen ter plaatse.
Radio 2

Een brand met een impact

"Ik passeer hier wekelijks en dan denk ik er wel aan", vertelt de onderofficier. "Je ziet dat het gebouw hier nog steeds staat zoals we het hebben achtergelaten. We praten er in de kazerne ook nog vaak over, want hopelijk maken we dat nooit nog eens mee. Maar je neemt die ervaring wel mee naar je andere interventies."

"We hebben al een paar grote bedrijven gehad die afgebrand zijn. En de VKO-middenschool brandde ooit af, toen ik er op school zat. Maar op vlak van menselijk leed en omvang is dit toch wel de grootste brand."

Grote solidariteit

Het mooie aan de brand is de solidaritair onder de burgers en de brandweerlui. "Toen we in de kazerne napraten over de brand, bleek nog maar eens hoe goed ons team aan elkaar hangt. Op zo'n moment komt dat extra binnen." Maar ook buiten het team was de solidariteit groot. "Er zijn veel andere brandweerteams opgeroepen en die zijn gelukkig komen helpen, want alleen hadden we het niet gekund. Maar ook de mensen uit de buurt waren ons, zelfs weken erna nog, heel dankbaar voor de inzet. De avond van de brand hebben we zelfs gratis frietjes gekregen."

Nu zaterdag is het exact één jaar geleden dat er brand uitbrak in een technische ruimte op de bovenste verdieping van het appartementsgebouw in de Kloosterstraat in Opwijk. Alle dakappartementen brandden volledig uit en ook de 23 andere appartementen in het gebouw zijn onbewoonbaar door rook- en waterschade. Volgens de verzekeringsmaatschappij zou de afbraak en heropbouw binnen enkele weken kunnen starten. "Vanaf dan zal het de termijn van een normale afbraak en bouw in beslag nemen. Het is dus geen verhaal van 10-tallen jaren. We hopen ergens in 2023 of 2024 klaar te zijn", klinkt het.

Meest gelezen