Remco Evenepoel probeert teleurstelling te verwerken: “Misschien dat ik vanavond even ween, maar ik heb van niets spijt”
Remco Evenepoel startte op de slotdag van de Ronde van het Baskenland in de gele trui en wou die eindzege ook graag op zak steken in het Baskenland. Maar op de slotklim mocht de jonge wolf van Quick-Step Alpha Vinyl een kruis maken over die ambities. “Ik verlies het podium door vijf seconden. Dat is jammer”, klinkt het teleurgesteld bij Evenepoel.
“Het was een hele zware dag vandaag”, blikt Remco Evenepoel nog even terug op de slotetappe in de Ronde van het Baskenland. “Ik voelde me goed op de klimmen, maar op de steilste berg ontplofte ik wat. Ik riskeerde mijn leven in de afdaling, maar kon gelukkig weer de aansluiting maken. Ik heb van niets spijt, ik moest gewoon lossen. Ik heb er alles aan gedaan om terug te komen. Maar telkens ze aanvielen, moest ik lossen. Maar daarna bleef het gat wel stabiel.”
“Ik had geen slechte dag, maar ik miste nog die paar procentjes om elke aanval van de jongens vooraan te beantwoorden. Hoewel ik niet op het podium sta, ben ik wel tevreden. Ik kwam naar hier om me te testen tegen de grote jongens uit de grote rondes. Dat is goed gelukt.”
“Misschien dat ik vanavond even ween”
“Het podium verliezen door 5 seconden en de eerste plek door 20: dat is pijnlijk, maar niet het einde van de wereld. Misschien dat ik vanavond even ween, maar nu niet. Ik was mee tot op de laatste klim, maar bij die ene stevige versnelling moest ik passen. Hoewel ik toch nog een stevig tempo kon rijden. Ik verloor daardoor wat tijd, en dan door die boni’s val ik nog naast het podium. De vorm zit goed, maar dat wil niet zeggen dat ik nu blij ben. Het had fijn geweest om hier op het podium te staan.”
“Het is zuur dat je zo hard werkt heel die klim, maar dan net naast het podium valt. Ik had nog even gehoopt dat die jongens die net achter mij stonden in de stand, vandaag naast het podium zouden rijden. Maar jammer genoeg wordt Vlasov tweede en mis ik zo het podium. Ik ben blijven vechten. Met de benen van gisteren ,en als ik op het einde iets frisser was, had ik waarschijnlijk deze Ronde kunnen winnen. Het is heel spijtig. Als je in de gele trui start, wil je graag winnen. Dan is vierde worden heel erg zuur. Hopelijk krijg ik morgen een dikke knuffel van mijn vriendin, want het gaat nodig zijn.”
Toch waren er zeker ook heel wat positieve punten te bespeuren bij Evenepoel. “Ik heb laten zien dat ik mijn fiets goed onder controle heb en dat ik kan dalen. Ik hoop dat daar geen twijfels meer over bestaan. Ik heb deze week bewezen dat ik mee kan doen met de jongens die de grote rondes rijden. Het Baskenland is weliswaar geen grote ronde, maar het is een goed begin. Hopelijk kunnen we op dit elan verdergaan. Hier kunnen we op bouwen.”
Hier staat ingevoegde content uit een social media netwerk dat cookies wil schrijven of uitlezen. U heeft hiervoor geen toestemming gegeven.
Hier staat ingevoegde content uit een social media netwerk dat cookies wil schrijven of uitlezen. U heeft hiervoor geen toestemming gegeven.
Hier staat ingevoegde content uit een social media netwerk dat cookies wil schrijven of uitlezen. U heeft hiervoor geen toestemming gegeven.
plusartikels. Je moet nog even inloggen. Zo herkennen we je als abonnee.
