Een mini-festival om de fans in de bloemetjes te zetten, duizenden fans die de spelersbus verwelkomden en een ererondje voor de Club Brugge Foundation, dat z’n vijftiende verjaardag vierde: voor sfeer en gezelligheid moest je zondagmiddag in Brugge zijn. Blauw-zwart kwam aan de aftrap met één missie: de achterstand op Union in extremis nog wat verkleinen. Het was met een straat voorsprong beter dan KV Mechelen, en het moest aan de rust eigenlijk met meerdere goals op voorsprong staan. Want het regende kansen.

Vooral Sargis Adamyan zal eens stevig gevloekt hebben. De Armeniër kreeg een basisplaats omdat De Ketelaere - met vier gele kaarten achter zijn naam - een snipperdagje kreeg. Tijdens de eerste helft kreeg Adamyan vijf (!) uitgelezen kansen. Alleen voor Coucke, een afstandsschot op de rand van de zestien, een kopbal op de lat: het wou maar niet lukken voor de aanvaller. Veel kon je hem niet kwalijk nemen, want er was vooral pech met zijn pogingen gemoeid. Het zou ons verwonderen als Club Brugge zijn optie deze zomer niet licht.

Wie de ban dan wel brak? Mats Rits. Een klaarkijkende Vanaken kreeg een zee van ruimte op links, en legde de bal slim terug op zijn ploegmaat: Rits schoof de 1-0 droogjes in de hoek. Club ging op dat elan verder en leek nog voor de rust te verdubbelen, maar een penalty voor een vermeende fout op Skov Olsen werd teruggedraaid door de VAR. Terecht, overigens: de Deen struikelde over zijn eigen voeten. Brugge werd dus voor de rust karig beloond voor alle aanvalsdrang. Ondertussen moest Odoi vervangen worden: hij had zich bezeerd aan de enkel.

Twee punten

Zo geestig het voor de rust was, zo gezapig erna: Club Brugge liet begaan en vergat om enkele goede countermogelijkheden te benutten, terwijl KV Mechelen het moeilijk had om gevaar te creëren. Een schot tussen de palen lukte maar niet voor Malinwa. De beste kans voor Club was opnieuw voor Rits: een uitgesponnen aanval kwam in zijn voeten terecht, maar zijn schot was de slap om Coucke te verrassen. Schreuder besloot om wat extra schwung te brengen en haalde Adamyan naar de kant voor De Ketelaere, die nog een klein halfuur kreeg.

De beslissing viel uiteindelijk pas een kwartier voor het einde. Swers probeerde een bal te ontzetten, maar gaf eigenlijk de perfecte assists voor Skov Olsen. De ramde de bevrijdende 2-0 hard voorbij Coucke. Ondertussen wisten ze in het stadion ook dat Union zich moeilijk voorbij Beerschot kon wurmen, waardoor de kloof straks klein blijft. Invaller De Ketelaere leek de kroon op het werk te zetten met een mooie 3-0, maar de VAR zag buitenspel. De youngster baalde, ook al was de zege toen al binnen.

En of het bloedstollende play-offs worden. Als Club en Union straks gelijk eindigen, is de titel voor blauw-zwart. Met amper enkele punten verschil kan één zege genoeg zijn om blauw-zwart opnieuw op kop te hijsen. Het moge duidelijk zijn: de Brusselaars zijn er nog làng niet.