18 scheepswrakken op de bodem van de Noordzee krijgen extra bescherming

In het Belgisch deel van de Noordzee liggen naar schatting zo’n 280 wrakken. Twee op drie van die wrakken dateren uit de Eerste en Tweede Wereldoorlog. Scheepswrakken geven een beeld van de cultuur en de technologie uit een specifiek moment in de geschiedenis. Bovendien zijn sommige wrakken ook de zeemansgraven van bemanningsleden die de schipbreuk niet overleefden. Ook de ecologische waarde is niet te onderschatten. Het zijn broedplekken voor heel wat zeedieren en vissoorten, zoals de kabeljauw.

Niet alle wrakken zijn in even goede staat en in het verleden werd er onzorgvuldig mee omgesprongen. Bepaalde wrakken zijn tot ontploffing gebracht of genivelleerd als ze het scheepvaartverkeer konden hinderen. En ook vandaag lopen wrakken gevaar op beschadiging en plundering. Uitgeworpen ankers kunnen beschadigingen toebrengen en vastgehaakte visnetten zijn funest voor de biodiversiteit. Verder zijn scheepswrakken ook het mikpunt van duikende schattenjagers.

Vice-premier en minister van Noordzee Vincent Van Quickenborne wil dit erfgoed veilig stellen voor toekomstige generaties. Sinds vorig jaar krijgt elk wrak ouder dan 100 jaar automatisch het statuut van beschermd cultureel erfgoed. Daarbovenop krijgen 18 scheepswrakken voortaan ook een bijkomende bescherming. Zo geldt er binnen een straal van 150 meter rond deze wrakken een verbod op vissen met sleepnetten, lijnvissen, dreggen en ankeren. Het gaat onder meer om de Torpilleur T-319, HMS Griper, de Vorpostenboot Senator Sthamer en de UB III klasse Fairy Bank.

Diverse diensten zullen op zee die beschermingsmaatregelen controleren.  Ze zullen rond waardevolle wrakken automatisch verdachte schepen opsporen. Een schip dat zich verdacht gedraagt in de buurt van een wrak, kan gericht gecontroleerd worden. Ook het sniffervliegtuig dat de uitstoot van schepen controleert, zal hierop toezien.