“Wij kunnen alleen toejuichen dat minister Crevits het zeer duidelijke discours overneemt dat wij al sinds 1995 voeren. Als je het Nederlands niet verstaat, dan wordt het begrijpen in de klas zeer moeilijk en een diploma halen quasi onmogelijk”, zegt Vlaams parlementslid Koen Daniëls, de onderwijsspecialist van N-VA.

Minister Crevits wil meer engagement van allochtone ouders, liet ze maandag optekenen in een interview met onze krant. Internationale onderzoeken over ons onderwijs deden bij de minister de ogen opengaan. Die tonen aan dat er een grote kloof is in de resultaten tussen wie thuis Nederlands spreekt en wie Turks of Arabisch spreekt, en dat de situatie niet verbetert. Daniëls is tevreden dat de minister het probleem erkent. “Sommige partijen wilden dat niet geweten hebben”, reageert N-VA’er Daniëls. Ik ben blij dat een autoriteit binnen CD&V nu erkent dat er een probleem is. Ik hoop dat iedereen binnen haar partij meestapt in het verhaal”.

Volgens Daniëls bevat het Masterplan voor de hervorming van het secundair onderwijs verschillende maatregelen die inzetten op de kennis van het Nederlands van leerlingen met een migratie-achtergrond. Zo is sprake van taalbaden Nederlands tot een jaar in de lagere school en hoort tot drie uur verplicht Nederlandse naschoolse les tot de mogelijkheden. Nog een maatregel is een taalscreening bij de overgang van kleuter- naar lagere school en van lagere naar middelbare school.

Daniëls wijst ook op de niet-bindende toelatingsproef in de lerarenopleiding, waar ook Nederlands deel van uitmaakt. “Daar moeten we er over waken dat we de lat hoog genoeg leggen”, waarschuwt het parlementslid. Hij benadrukt voorts dat deze Vlaamse regering nog meer inzet op taalkennis bij Inburgering, bijvoorbeeld door de invoering van de resultaatsverbintenis in plaats van de bestaande inspanningsverbintenis.

Groen ontgoocheld

Oppositiepartij Groen reageert ontgoocheld op wat ze de “vingerwijzing” noemt van Crevits aan het adres van ouders van leerlingen met een migratie-achtergrond. “Waar blijft het engagement van de Vlaamse regering?”, vraagt Vlaams parlementslid Elisabeth Meuleman zich af.

Voor Groen zijn de uitspraken van de minister vrijblijvend en voeden ze het deficitdenken. “Taalmoeilijkheden en culturele verschillen worden door de minister alleen beschouwd als een gebrek aan mogelijkheden of potentieel”, reageert Meuleman.

Volgens het groene parlementslid is het de Vlaamse regering die tekort heeft geschoten op het vlak van diversiteitsbeleid in het onderwijs. “Zij keurde een onderwijshervorming goed die leerlingen verder segregeert in een hiërarchisch schoolsysteem. De regering bespaarde fors op het flankerend onderwijsbeleid. Steun aan Brusselse scholen op vlak van taalvaardigheid, diversiteit en ouderbetrokkenheid werden stopgezet. De toegang tot taalondersteuning is in Vlaanderen onvoldoende. Programma’s zijn te kort en anderstalige leerlingen zijn sterk afhankelijk van de beschikbaarheid aan deskundige leerkrachten”, somt Meuleman op.

Meuleman benadrukt dat de minister zelf het verschil kan maken. Ze verwijst daarbij naar andere onderwijssystemen die hebben bewezen dat prestatieverschillen tussen leerlingen met of zonder migratie-achtergrond kunnen dichtgereden worden. Meuleman roept minister Crevits op diversiteit naar het middelpunt van haar beleid te brengen.

SP.A: “Onderwijs heeft nood aan ambitieuze hervorming”

Vlaams parlementslid Caroline Gennez (SP.A) is niet opgezet met de uitspraken van Crevits. “Uit geen enkel onderzoek of uit geen enkel van de beschikbare gegevens blijkt dat ouders met een migratieachtergrond structureel minder betrokken zijn bij de schoolcarrière van hun kind. Specialisten als professor Piet Van Avermaet vragen zich terecht af op welke feiten minister Crevits zich baseert om zo uit te halen naar ouders met een migratieachtergrond”, zegt Gennez.

“Wat wel heel duidelijk uit onderzoek blijkt, is dat kinderen met een migratie- of kansarme achtergrond in Vlaanderen nog altijd slechter scoren dan hun leeftijdsgenoten. Dat bewijst dat ons onderwijs nood heeft aan een ambitieuze hervorming. Maar in de plaats van de problemen aan te pakken, zet de minister mensen tegen elkaar op. Blijkbaar heeft de N-VA-microbe van ongefundeerde uitspraken en halve waarheden om makkelijk te scoren bij een bepaald publiek, nu ook de CD&V geveld”, luidt het bij de Vlaamse socialisten.

“Vanuit sp.a geloven wij dat een minister de problemen moet aantonen met harde cijfers en via haar beleid oplossingen moet formuleren voor de groeiende kloof tussen kansrijke en kans- en taalarme leerlingen in onze Vlaamse scholen. Tot nu toe doet ze vooral het tegenovergestelde”, zegt Gennez.

“Niemand ontkent het belang van taal en ouderparticipatie. SP.A pleit al lang voor een actief talenbeleid met naast focus op de kennis van het Nederlands ook respect voor de thuistaal en een actieve ouderbetrokkenheid. De engagementsverklaring die van alle ouders gevraagd wordt, vereist een actief engagement van ouders voor de schoolprestaties van hun kinderen en een inspanning bij initiatieven die taalachterstand wegwerken. Ofwel heeft de minister bewijzen dat deze engagementsverklaring onvoldoende werkt en dan is het aan haar om die in overleg met de doelgroep bij te stellen. Ofwel wou de minister met haar uithaal gewoon snel scoren op kap van één groep. Dat zijn we van haar niet gewoon. We hopen dan ook dat het bij deze uitschuiver blijft. Problemen benoemen doet men best aan de hand van concrete analyse én cijfers, enkel dan kan het beleid reële problemen ook effectief oplossen”, aldus Gennez.

Vlaams Belang: “Minister ziet het licht, maar te laat”

“Minister Hilde Crevits ziet het spreekwoordelijke licht, maar rijkelijk te laat”. Zo reageert Vlaams parlementslid Chris Janssens (Vlaams Belang) op de uitspraken van Crevits. “Onze partij beklemtoont al jaren dat er van allochtone ouders veel meer actief engagement mag en kan worden verwacht”.

Partijvoorzitter Tom Van Grieken vraagt zich af of de minister vanuit het onderwijs steeds meer signalen bereiken dat de groeiende diversiteit voor steeds meer problemen zorgt en dat de eigen identiteit in de verdrukking komt. “Diversiteit in het onderwijs is vaak geen verrijking. Leerkrachten zijn in de praktijk soms meer bezig met het overbruggen van taal- en culturele barrières, dan met kennisoverdracht”, aldus Van Grieken.

“Het is aan de allochtone ouders om zich aan te passen”, luidt het. “En dat betekent meteen ook het zich voegen naar de bestaande werk- en communicatiemethodes van het onderwijs in Vlaanderen”.