Onze Lommel-watcher analyseert het wisselvallige seizoen: “Keuze voor ervaring loont”

LEES OOK. Lommel SK sluit seizoen af met driepunter tegen Deinze

“Het zat dertien wedstrijden niet goed in mekaar”, weet Kevin Kis. De Noord-Limburgers sprokkelden een schamele zestien punten uit de eerste negentien wedstrijden. Individuele fouten fnuikten de onuitgesproken ambities van groen-wit. Hoofdtrainer Liam Manning en Peter van der Veen gooiden op een onverwacht moment zelf de handdoek in de ring. Begin februari volgde een absoluut dieptepunt met een kansloze 3-0-nederlaag in en tegen Westerlo. Na een vruchteloze zoektocht van 35 dagen rolde al snel het hoofd van assistent-trainer Luiz Félipe Ferreira. De klik met de spelers was er nooit. “De visie van de Braziliaan stuitte op veel weerstand in de kleedkamer”, bevestigt Robin Henkens. Het protest van de normaal zo minzame supporters laaide hoog op. Het bestuur was kop van Jut en stak tijdens deze sportieve crisis haar kop in het zand. Met eerlijke communicatie en wederzijds respect kunnen nochtans veel situaties opgelost worden aan de Gestelsedijk.

De keuze voor jeugdig talent deed de club in degradatiezorgen belanden en dus werd het oorspronkelijke strijdplan overboord gegooid. Het losse zand moest gekneed worden tot een stevig fundament. Onder Patrick Greveraars en later ook Brian Eastick helde de balans opnieuw over naar ervaring. Het naïeve voetbal ruimde plaats voor een lager blok met countervoetbal. De keuze voor een viermansverdediging en de keeperswissel waren de eerste stappen van een totale ommezwaai. “Een kantelmoment” klinkt het in koor. Théo Pierrot en Bryan Smeets, die beiden pas op de laatste dag van de wintermercato neerstreken, bewezen van goudwaarde te zijn en zorgden plots voor een hoger rendement bij de Braziliaanse aanvallers Cauê en Arthur Sales. Met enkele gerichte wijzigingen werd duidelijk dat er niet veel nodig was om muziek in dit elftal te krijgen. De valse noten kregen een plek op de bank of tribune. “Met de hulp van ervaren kerels hebben we getoond dat we een ploeg zijn die op resultaat kan spelen. Het mooie voetbal werd aan de kant geschoven en maakte plaats voor realisme”, vult Henkens aan. “Het bestuur heeft ingezien dat ze de situatie verkeerd hadden ingeschat.” Het ervaren duo legde ook de lat hoger tijdens de trainingen en trok mee aan de alarmbel. Kis: “Dit seizoen bewijst ook dat je niet te veel met jonge spelers moet spelen. Ervaring blijft belangrijk om een wedstrijd naar je toe te trekken of te controleren. Ik herinner me de verloren thuiswedstrijd tegen Virton: met drie ervaren spelers tegen acht tieners krijg je nooit samenhang.“

Vijf verschillende hoofdcoaches op één seizoen is te veel van het goede. De tandem Greveraars-Eastick bleek uiteindelijk de goede. Het motto ‘Keep it simple’ werkte wonderwel. Nu de zoektocht naar een Belgische succescoach volop loopt, kan spoedig de basis gelegd worden voor een stabieler seizoen. De contractverlengingen van publiekslievelingen Robin Henkens en Glenn Neven zijn positieve eerste signalen, maar er is meer nodig om de krimpende achterban opnieuw te overtuigen. Een verlengd verblijf van Pierrot en Smeets zou vele gebroken supportersharten opnieuw lijmen. De buitenlandse talenten, van wie de kwaliteit overduidelijk minder was dan die van vorig seizoen, waren niet allemaal die stempel waardig. Met talent alleen bereik je niets. “Laat dit seizoen een les zijn hoe het niet moet én hoe het wél moet”, besloot Robin Henkens.