Crevits verbond de blijvend slechte resultaten van leerlingen met een anderstalige achtergrond aan de gebrekkige betrokkenheid en wil tot integratie van hun ouders. Volgens Piet Van Avermaet, directeur van het Steunpunt Diversiteit & Leren in Gent, is dat wetenschappelijk nooit aangetoond. Hij zegt de uitspraken van Crevits politiek te begrijpen, maar noemt ze ook “ronduit triest”.

Zijn collega Michel Vandenbroeck, expert gezinspedagogiek, noemt Crevits’ vaststelling dat allochtone ouders de kennis van het Nederlands die ze hebben niet doorgeven aan hun kinderen, “niet meer dan anekdotes”. De Leuvense professor educatie en samenleving Orhan Aigridag wijst er dan weer op dat in Nederland veel meer meisjes van Turkse origine hoger onderwijs volgen dan hier: “De ouders in Maasmechelen en Maastricht zijn nochtans hetzelfde.”

De Antwerpse professor sociaal-economische wetenschappen Ive Marx denkt dat de minister werd gedreven door politieke motieven. “Na Homans is er opnieuw een minister die zich niet laat leiden door wetenschappelijk onderzoek.”

Crevits zelf reageerde gisteravond dat ze “een uitgestoken hand” had aangereikt “voor actieve participatie van ouders in onze samenleving en in de scholen”.