Haatdragende “saffraanrock” zorgt voor golf aan agressie tegen moslims in India

Op 10 april liep een hindoefestival uit op geweld in de stad Khargone in de deelstaat Madhya Pradesh, in centraal India. Vanop het festival vertrokken hindoemenigten met zwaarden en stokken naar moslimwijken en moskeeën. Op video’s waren honderden van hen te zien die dansten en juichten op liederen die uit luidsprekers schalden en waarin werd opgeroepen tot geweld tegen moslims.

Al snel begonnen groepen hindoes en moslims stenen naar elkaar te gooien, aldus de politie. Toen het geweld afnam, bleken de moslims onevenredig zwaar getroffen. Hun winkels en huizen werden geplunderd en in brand gestoken. Moskeeën werden vernield en gingen in vlammen op. In de loop van de nacht raakten tientallen gezinnen ontheemd.

Dit geweld is maar een voorbeeld van een reeks van aanvallen tegen moslims in India. Tot voor kort ging het vooral over anti-moslimpredikers, maar de laatste tijd winnen opruiende liederen gericht tegen moslims aan populariteit. Ze maken deel uit van wat bekend staat als “saffraanrock”, een verwijzing naar de kleur die met de hindoegodsdienst wordt geassocieerd en door hindoenationalisten wordt geprefereerd. In veel van die liederen wordt openlijk opgeroepen tot het doden van moslims.

Voor sommige van de miljoenen Indiase moslims, die 14% uitmaken van de 1,4 miljard inwoners van het land, zijn deze liederen het duidelijkste voorbeeld van de toenemende anti-moslim gevoelens in India. Zij vrezen dat haatdragende muziek het zoveelste instrument is van hindoenationalisten om zich tegen hen te richten. “Deze liederen roepen openlijk op tot moord op ons, en niemand houdt ze tegen”, vertelt Hidayatullah Mansuri, een moskeemedewerker, aan AP.

De geschiedenis van India is doorspekt met bloederig geweld dat teruggaat tot de Britse verdeling van India in 1947. Maar onder de hindoenationalistische regering van premier Narendra Modi is de religieuze polarisatie aanzienlijk toegenomen. Sindsdien voelen veel moslims zich een aanhoudend doelwit.

De met haat gevulde liedjes hebben de spanningen verder doen oplopen, maar de makers van deze nummers zien ze als een vorm van toewijding aan hun geloof en een bevestiging van het feit dat ze een “trotse hindoe” zijn.

Van de vele liedjes die werden gespeeld, was dat van Chaturvedi het meest provocerend. Dat lied spoort hindoes aan om “op te staan” zodat “zij die hoofddeksels dragen zullen buigen voor Heer Ram,” verwijzend naar moslims. Verder staat er dat wanneer het “bloed van de hindoes kookt” zij de moslims met hun “zwaard” zullen laten zien waar zij recht op hebben. Voor de zanger Chaturvedi, een zelfbenoemde hindoenationalist, zijn de teksten niet haatdragend of provocerend. Ze geven eerder “de stemming van het volk” weer. “Elke hindoe houdt van mijn liedjes. Het brengt hen dichter bij hun religie”, zei hij.

Chaturvedi’s beoordeling over zijn populariteit is gedeeltelijk waar. Ondanks de benarde productiekwaliteit, de slecht afgestemde lipsynchronisatie en de repetitieve technobeats, hebben veel van de videoclips miljoenen views op YouTube en zijn ze een hit onder de hindoejongeren van het land.

Muziek in verschillende talen, en vaak ter ere van verschillende hindoegoden, is van oudsher een belangrijk onderdeel van het hindoeïsme. Bhajan, een muziekstijl die in tempels en huizen wordt uitgevoerd, blijft een belangrijk onderdeel van deze traditie. Maar waarnemers zeggen dat de geleidelijke opkomst van het hindoenationalisme een agressievere vorm van muziek heeft aangemoedigd die tot anti-moslimgevoelens leidt. In de loop der jaren zijn de liederen nu gemeengoed geworden tijdens hindoefestivals en zijn ze lang niet meer beperkt tot een selecte groep fanatiekelingen.

Vorige week bracht de zangeres Laxmi Dubey enkele van haar hits voor een hindoeïstische bijeenkomst in de Indiase stad Bhopal. In een lied spoorde ze een juichende menigte hindoes aan om “de tongen af te snijden van vijanden die tegen Heer Ram spreken”, zo bleek uit videobeelden van het evenement.

Op zaterdag werd hetzelfde lied in New Delhi gespeeld tijdens een optocht ter gelegenheid van een ander hindoefestival. Tv-uitzendingen toonden honderden Hindoe jongeren, zwaaiend met zwaarden en zelfgemaakte handwapens, die marcheren door een moslimbuurt terwijl luidsprekers de haatdragende muziek lieten horen. In een telefonisch interview met AP zei Dubey dat dit aantoont dat haar muziek algemeen geaccepteerd is. “Het is wat de mensen willen,” zei ze.