“De dood van mijn vader is nog altijd niet duidelijk.” Bockie was toen 24 jaar oud. “Ik vond dat toen echt niet erg of zo, ook al is dat supergrof om te zeggen. Dat was vroeger gewoon een mop: Ja, mijn vader is er niet. Al weet ik niet of ik dat aan het weglachen was, want op die moment was dat wel gemeend. Omdat hij mijn moeder en ons, zijn twee zonen, in de steek had gelaten.”

En toen was er plots de erfenis. “Een week voor hij stierf heeft hij zijn huis verkocht”, vertelt Bockie tegen Jani na een pittige bergwandeling. “Ik was 24 jaar, ik zat in de rock-‘n-rollfase van mijn leven, ik was aan het puberen en kreeg 50.000 euro op mijn rekening. Niet normaal. Ik heb alles opgemaakt, zonder enige spijt. Wat het erge is en wat we toen niet door hadden: mijn mama heeft daar nooit een cent van gekregen.”

Wanneer Jani en Otto-Jan een lokale cocktailbar induiken, wordt duidelijk dat ook het nachtleven van Bockie vaak erg ‘rock-‘n-roll’ is: “Ik drink niet tijdens de week. Ik drink ook alleen als het kan, als ik gelukkig ben. Maar als het kan, drink ik wel veel. Op een avond drink ik vijf of zes flessen wijn. Ik ben niet het type dat kan weggaan voor eentje. Ergens is het in mijn jeugd of in mijn leven gekomen dat ik pas kan stoppen als ik black-out ga. Ik vind het gewoon supertof om dronken te zijn. Mensen denken dat ik mij ga dooddrinken, maar het gaat eigenlijk vooral om het eten. Veel te vettig.”

Viva La Feta, vanavond op Play4 om 20.40 uur