De Franse toonaangevende sportkrant L’Equipe wijdt maandag een groot portret aan Remco Evenepoel. “Gepresenteerd als een buitengewoon talent sinds zijn ontdekking van het wielrennen op 17-jarige leeftijd, won Remco Evenepoel zondag zijn eerste Monument, het hoogtepunt van een turbulente start van zijn carrière.” L’Equipe zag ook dat “het Belgische goudklompje definitief uit zijn schulp is gekropen”. “Arme Eddy Merckx, die niet eens troost vond in de wedstrijd van zijn favoriete club Anderlecht tegen Union Saint-Gilloise (1-3) en die voortdurend moet toekijken hoe een bende brutale groentjes graag zijn achternaam wil stelen. Eerst Tadej Pogacar en nu klopt Remco Evenepoel - die al de nieuwe Merckx werd genoemd toen hij amper één haar op zijn kin had - opnieuw op de deur, terwijl de Belgische god tot nu toe nogal harde woorden had geuit aan het adres van zijn jonge troonopvolger.”

“De laatste weken begon het kroonjuweel van Quick-Step ons te irriteren, met zijn hoofdgebaartjes op kop van de koers die vaak het kenmerk zijn van coureurs met weinig beheersing, maar zondag vermaakte hij ons en stelde zo orde op zaken. Remco Evenepoel toonde een geweldige kalmte. Op La Redoute wurmde hij zich in het wiel van de hoekige Mauri Vansevenant en wachtte hij zijn moment af, daar, in de laatste meters van de helling, om een ​​raket af te steken terwijl iedereen als een laken aan een wasknijper hing. Bovenal gaf Evenepoel ons met deze overwinning de indruk eindelijk voor zichzelf op te komen, in plaats van de waarnemers voor hem te laten beslissen. Zoals sinds zijn debuut, toen ze hadden bepaald dat hij de toekomstige winnaar van de Tour de France zou worden, degene waar België zo lang op zat te wachten. En die nooit een kans voorbij lieten gaan om hem neer te sabelen toen hij afweek van het carrièreplan dat ze zelf hadden besloten. Men was bijna vergeten dat hij kon schitteren in de klassiekers, dat ook hij mee kon doen aan de wielerorgie van Pogacar, Van der Poel of Van Aert, drie renners die zich niets aantrekken van de hokjes waarin we ze willen opsluiten. Een scherpe geest vertelde ons deze winter terecht dat Remco Evenepoel een fenomeen was voordat hij kampioen werd. Gisterenavond werd de Belg een echte kampioen.”

Het Britse Cyclingnews vergeleek de solo van Evenepoel met legendarische overwinningen van Eddy Merckx, Bernard Hinault en Moreno Argentin. “Maar sinds Frank Vandenbroucke in 1999 won, heeft de race zelden iets spectaculairs meegemaakt zoals nu bij de 130ste verjaardag van deze wedstrijd.” “Iedereen wist dat Remco Evenepoel zou aanvallen en iedereen was op zijn hoede, maar de manier waarop hij versnelde op de top van La Redoute was onwezenlijk. Vanop kop. En niemand die in staat was om te volgen. Dat was adembenemend”, vond de Britse wielersite. “Vier teams offerden een renner op in de achtervolging, maar het maakte geen verschil op het vlakke en in de afdaling. Zelfs op La Roche aux Faucons was hij zo sterk dat hij niet uit het zadel hoefde te komen en zijn voorsprong verkleinde enkel op het laatste stukje vals plat. Remco was sensationeel en hij redde de lente van Quick-Step en de Belgische wielereer.”

“Remco Evenepoel redt het Real Madrid van het wielrennen”, kopt het meer voetbalgeoriënteerde Spaanse Marca. De Spaanse krant benadrukt dat de lente gered is van Quick-Step Alpha Vinyl team. “Met dank aan Evenepoel en zijn wereldklasse.” “De ‘wolven’ zijn te vergelijken met de Spaanse topclub omdat hun eigen wielrenners dat geloven. Toen ze in het voorjaar begonnen te verliezen, verklaarde Yves Lampaert ‘dat er niets gebeurt, want Real Madrid verliest ook’. Maar eerlijk gezegd, Quick Step was er erger aan toe. Omdat wordt aangenomen dat ze altijd top moeten zijn. En in 2022 zouden ze zonder Evenpoel in een serieuze crisis zitten. Over Evenepoel kan veel gezegd worden. Dat hij slecht tegen zijn verlies kan, dat zijn houding niet positief is… Alles, behalve positieve dingen. Maar wanneer je wint, vergeet iedereen dat. En zijn recital in Luik was zo straf dat er geen negatieve woorden meer zijn. Hij is nu al een van de groten.”

“Eindelijk Remco Evenepoel”, klinkt bij de Italiaanse Gazzetta dello Sport schijnbaar een zucht van opluchting. “Vandaag begint de triomf, de tranen voor zijn fans: het tijdperk van Remco, de overlever, begint. In zijn eigen straten werd deze jongen herboren na twee jaar duisternis.