Nintendo Switch-remake ‘Star Wars: The Force Unleashed’ is een kosmische miskleun

Toen ondergetekende ‘Star Wars: The Force Unleashed’ reviewde in 2008, speelde hij in essentie twee verschillende games. De ene, op de toenmalige PlayStation 3- en Xbox 360-consoles, was een bedachtzame, bij momenten aardeduistere vertelling in het toen nog niet door Disney overgenomen ‘Star Wars’-universum. Een game waarin een nieuwe held – Darth Vaders geheime leerling Starkiller - met een toen ongeziene souplesse zijn lichsabel door vijanden ploegde en de decors verbouwde met zijn ‘Force’-krachten. En dan was er die andere ‘The Force Unleashed’, op Nintendo’s Wii-console: een game die je toeliet om dat laserzwaard te bedienen met de zwaaipook van het toestel, maar visueel beledigend lelijk was.

Toen het Texaanse gamebedrijf Aspyr Media een remake van die veertien jaar oude topper aankondigde voor de Nintendo Switch, durfde ik gokken dat ze minstens zouden proberen om het beste van die twee werelden te combineren: een game met de (veel preciezere) zwaaigameplay van de Joy-Con-controllers op de Switch, maar dan wel minstens met de visuele fideliteit van de toenmalige versie voor ‘grote’ consoles, die de hardware in de Switch vandaag prima trekt. Maar neen dus: wat er zich aandiende op mijn tv-scherm was een game in dezelfde schabouwelijk graphics als toen. Het is gewoon een remaster van de Wii-editie. Of dat niet eens, want ik bespeurde geen verbeterde graphics en Aspyr rept er ook niet over in zijn communicatie: het is gewoon de versie voor de Wii, maar dan met betere zwaaibesturing.

Wat een hartelijk weerzien had kunnen zijn, met onder meer Darth Vader die in de openingssequentie Wookiee-strijders fileerde op Kashyyyk, bezoeken aan iconische ‘Star Wars’-locaties als Cloud City en eerste kennismakingen met rebellenleider Bail Organa (Jimmy Smits), werd daardoor een acht uur durende beproeving. Ja, de ook op de Wii al uitmuntende animaties van destijds hebben de tand des tijds goed doorstaan. En ja, die nieuwe Duel Mode, waarin je met losgespeelde ‘Star Wars’-figuren lichtsabelduels in huis kunt voeren met de twee Joy-Cons, levert een kortstondige morzel pret. Maar een winkelprijs van twintig euro voor een game met minstens veertien jaar oude graphics, dat is gewoon cynisch: je voelt je bekocht vanaf het moment dat je ‘m opstart.

Het doet me meteen ook het ergste vrezen voor de aanstaande remake van ‘Star Wars: Knights of the Old Republic’ op de PlayStation 5, die van hetzelfde ontwikkelhuis moet komen. En het versterkt het inmiddels al zeven jaar lang heersende gevoel van zerpe teleurstelling rond alle ‘Star Wars’-games die in die periode op de markt zijn gekomen. In videogames is George Lucas’ space opera-universum vooral een manier geworden om snel te cashen. Voor een goéie hedendaagse ‘Star Wars’-game verwijs ik je graag door naar ‘Lego Star Wars: The Skywalker Saga’, die visueel mooier, dwingender qua gameplay én meer van ‘Star Wars’-magie doodrongen is. Ook in zijn Switch-editie.