Direct naar artikelinhoud
ReportageMolenbeek

Molenbeek revolteert tegen Conner Rousseau: ‘Nondedekke, wij ons hier onderaan de ladder maar uit de naad werken’

Juf Els voor haar klas in de Molenbeekse school De Vier Winden. ‘Hoe gaan ze nog jonge mensen warm maken voor een job als leerkracht in Molenbeek als politici zulke uitspraken doen?’Beeld Thomas Sweertvaegher

Vooruit-voorzitter Conner Rousseau voelt zich in Molenbeek ‘ook niet in België’. Een kopie van Trump die de gemeente een ‘hellhole’ noemde? Of is er dan toch iets van aan? ‘Moet ik de kinderen nu zeggen dat het geweldige konijn van The Masked Singer vindt dat ze niet bij België horen?’

en

De 42-jarige Fikria moet lachen. “Wij komen naar hier voor de Marokkaanse sfeer.” Samen met haar zus Katiba (45) en neef Nabil (25) is ze vanuit Tienen naar Molenbeek afgezakt om te shoppen voor het nakende Suikerfeest. Het einde van de ramadan betekent gouden zaken voor de winkels op de Gentsesteenweg en in de Pradostraat. 

“In de kleine winkeltjes hier zie je dingen die je niet bij de grote ketens vindt. Het gaat er hier ook losser aan toe. Daarnet nog sprak ik Berbers met een verkoper. Kijk, we zijn nog socialer met elkaar. Mijn neefje heeft het superdruk op zijn werk, maar nam een dagje vrij om chauffeur te spelen.”

Op het eerste gezicht lijken ze het eens met de controversiële uitspraak van Vooruit-voorzitter Conner Rousseau. Die stelde in Humo: “Als ik door Molenbeek rijd, voel ik me ook niet in België”. Maar schijn bedriegt. 

“Dit is evengoed België”, zegt Katiba. “De meeste mensen hier zijn derde generatie. Mensen van mijn moeders leeftijd spreken vloeiend Frans.”

“En die sfeer vind je ook maar in enkele straten in dit stuk van Molenbeek”, zegt Nabil. 

Wat denkt Molenbeek?

Even verderop, in basisschool De Vier Winden, bereidt Els Lenaerts met haar leerlingen de bosklassen voor. Zeker tien van de zestien leerlingen spreken thuis geen Nederlands. 

“Weten jullie nog wat heimwee betekent?” Geen eenvoudig concept voor kinderen in het derde leerjaar, maar het antwoord komt, en juf Els gaat enthousiast voort. Het is niet te merken dat ze kookt van woede.

“Wat moet ik die kinderen zeggen?”, zegt ze tijdens de speeltijd. “Dat het geweldige konijn van The Masked Singer waar ze zo wild van waren, vindt dat ze niet bij België horen?”

Juf Els, al zeventien jaar lerares in Molenbeek, wijst door het raam, naar haar leerlingen op de speelplaats. “Het zijn die gasten die elke keer gebruikt worden voor de publiciteit van een politicus. Altijd maar Molenbeek. Nondedekke, wij ons hier onderaan de ladder maar uit de naad werken en dan haalt iemand van bovenaf heel je werk onderuit.”

Ook haar directie begrijpt niet wat Rousseau bezielde. “Als je rondloopt in Molenbeek en het gevoel hebt dat je niet in België bent, dan ken je toch je land niet?”, zegt directeur Bart Tuyteleers. “Het is Molenbeek-bashing, waar iedereen zich meteen iets bij kan voorstellen, terwijl weinigen de gemeente echt kennen.”

Directeur Bart Tuyteleers op zijn speelplaats. ‘Als je rondloopt in Molenbeek en het gevoel hebt dat je niet in België bent, dan ken je toch je land niet?’Beeld Thomas Sweertvaegher

Rousseau had het in Humo ook over het lerarentekort. Dat zou in Brussel zo groot zijn dat er tegenwoordig leerkrachten in het Arabisch lesgeven omdat ze de landstalen niet machtig zijn. Dat valt niet te verifiëren, want “geen enkele school zal dat toegeven”, zo gaf Rousseau zelf aan in De ochtend, waar hij zich verweerde na zijn uitspraken in Humo

Brussel kampt met een lerarentekort. In januari, halfweg het schooljaar, had het basisonderwijs van het GO! een tekort van 140 leerkrachten in de 39 Brusselse scholen. In de Vier Winden, vrij onderwijs, konden ze het net oplossen. De LO-leerkracht neemt zorgtaken op zich en juf Els kon geen zorgleerkracht worden, zoals ze nochtans graag wilde. 

De directeur en juf Els erkennen de vele problemen in Molenbeek, waar onlangs de negende schietpartij sinds september gebeurde, maar ze zien Rousseau geen oplossingen aanreiken. 

“Hoe gaan ze nog jonge mensen warm maken voor een job als leerkracht in Molenbeek als politici zulke uitspraken doen?”, zegt juf Els. “Ik herinner me een jonge lerares die op haar sollicitatie zei dat ze van haar vader de metro niet mocht nemen, wegens de onveiligheid. Dat is larie.”

Wat denkt de partij?

Ook bij de socialisten in het gemeentebestuur van Molenbeek vielen de uitspraken van Rousseau verkeerd. PS-burgemeester Catherine Moureaux reageert met ‘woede en walging’. “Dit is een minachting en aanzetten tot haat tegen de 100.000 inwoners van Molenbeek”, zegt ze aan De Morgen. “Ik ondersteun ten volle dat je een van de landstalen moet spreken om tot samenleven te komen, maar zijn reductionistische kijk op mijn gemeente kwetst en geeft voeding aan extreemrechts.”

Vooruit-schepen Jef Van Damme, onder meer bevoegd voor Nederlandstalig onderwijs in Molenbeek, wil enkel reageren op Twitter, waar hij de opmerkingen van zijn voorzitter “zeer misplaatst” noemt. “Molenbeek is evenzeer België als Sint-Niklaas. Hij kan volgende keer uitstappen als hij hier doorrijdt.”

Ook Brusselse socialistische boegbeelden als Pascal Smet en Ans Persoons uitten hun ongenoegen over de “platitudes” en “simplismen” van hun voorzitter. Elders in de partij valt - off the record - te noteren dat Rousseaus uitspraken een fundamentele politieke breuklijn blootleggen, die ook in de Franse verkiezingen opviel: de steden versus het ommeland. “Dit is rabiaat rechtse klap, maar geen lapsus. Conner toont dat hij diep antistedelijk is.”

Het Molenbeekse gemeentebestuur nodigt Rousseau uit om eens van de realiteit te komen proeven. Ook in De Vier Winden is hij welkom. “Als hij braaf is”, knipoogt de directeur.

Weer op de Gentsesteenweg vallen drie witte jongens op, studenten van het RITCS, die op zoek zijn naar witte lakens voor een scenografie. “Ik voel me hier net enorm welkom”, zegt de 23-jarige Ruben van den Aardweg, die hier een jaar heeft gewoond. “Mensen zijn gastvrij en vriendelijk. Het is hier op een positieve manier niet-Vlaanderen, zou ik zeggen.”