Memphis mocht dinsdag Ja Morant danken in de zege tegen Minnesota. De guard maakte indruk met een monsterdunk, een beslissende lay-up in de slotseconden en 30 punten in totaal. Met ook nog 13 rebounds en 9 assists miste hij op het nippertje een ‘triple double’.

De 22-jarige Amerikaan heeft zich op korte tijd ontpopt tot een superster in de NBA, waar hij in 2019 als tweede gekozen werd in de draft na fenomeen Zion Williamson. Terwijl die laatste al maandenlang geblesseerd toekijkt bij New Orleans, werd Morant verkozen tot ‘Most Improved Player’ met gemiddeldes dit seizoen van 27 punten, 6 rebounds en 7 assists. En haalde hij bijna elke speeldag de top tien met een of ander hoogtepunt.

“Atletisch gezien is hij gewoon anders”, aldus NBA-legende Allen Iverson. “Ja heeft zo veel talent, op zo veel manieren. En dan is er zijn snelheid en de manier waarop hij springt. Speciale speler, eentje die slechts om de tien of twintig jaar passeert. Hij is een uitverkorene.”

Zakje chips

En dan te denken dat Morant in zijn tienerjaren nauwelijks opviel tussen lijnen. Hij kon wel ‘ballen’, daar niet van, maar geen enkele bekende universiteit dacht er aanvankelijk aan om de man “met buskruit in zijn kuiten” (aldus LeBron James) een basketbalbeurs aan te bieden. Tot het lot daar anders over besliste. Of geluk.

We gaan terug naar de zomer van 2016. James Kane, assistent bij de basketbalploeg van het bescheiden Murray State, zit zeven uur lang in de auto om naar de Spartanburg Day School in South Carolina te rijden om de getalenteerde Tevin Brown aan het werk te zien. Maar voor die aan z’n wedstrijd begint, krijgt Kane een hongertje. Hij maakt de oversteek naar een naburige zaal, haalt wat kleingeld boven en pakt een zakje chips. En dan ziet hij ene Temetrius ‘Ja’ Morant spelen.

Die was in laatste instantie opgeroepen voor het trainingsevenement, naar verluidt om de wedstrijdjes drie tegen drie aan te vullen. Maar Morant maakt indruk op Kane, met zijn technische skills als spelverdeler en atletisch vermogen. Wanneer de piepjonge Morant zichzelf lanceert voor een vette dunk, heeft de assistent van Murray State genoeg gezien. Kane geeft zijn nummer aan de vader van Morant en komt de volgende dag terug voor een partij tussen Ja Morant en Tevin Brown, die beiden rond de 30 punten scoren.

Voorstel op de parking

“Die kerel gaat de NBA halen. Wat je ook aan het doen bent, laat alles vallen en kom naar hier”, belt Kane door naar Murray State-coach Matt McMahon. Die stapt in z’n auto en wordt niet teleurgesteld na een tripje van drie uur. “Je zag het meteen… Zijn atletisch vermogen, creativiteit, visie, en de manier waarop hij speelt. Met een hoekje af. Plus, zijn flair. Ik ging daarna terug en Ja scoorde gemiddeld 40 punten over vier wedstrijden. Het kwam er alleen nog op aan om hem binnen te halen.”

Morant kreeg op de parking van de gym in Greensboro een beurs aangeboden van Murray State. Een paar weken later zette hij er zijn handtekening onder. De rest is geschiedenis. Morant speelde twee jaar voor Murray State, werd in 2019 als tweede gekozen in de NBA Draft en is nu één van de gezichten van de beste basketbalcompetitie ter wereld. Met dank aan dat zakje chips, en een beetje dankzij Tevin Brown. Die maakte onlangs zijn vierde en laatste jaar af bij Murray State.