Er zijn in de katholieke kerk volgens mijn goede vriend Pierke zeven sacramenten. In mijn jeugdjaren moesten wij deze allemaal kennen. De godsdienstles in de school was namelijk dé geschikte les om van alles van buiten te leren. Het wees-gegroet, het onzevader, de akte van berouw en een aantal lijstjes zoals die van de verschillende sacramenten werden met de regelmaat van de klok het jeugdige brein ingeramd. Daarnaast ‘mocht’ ik van mijn ouders iedere morgen vóór de school begon onder lichte dwang naar de kerk gaan om als misdienaar te fungeren. Ik zie het vandaag niet echt meer gebeuren, maar ja, tijden zijn veranderd natuurlijk. Kerken zijn er immers op dit ogenblik in Pelt te veel en dus gaan er een paar gesloten worden en krijgen de gebouwen een andere invulling.

De sacramenten zullen natuurlijk altijd blijven bestaan. Voor degenen die niet meer weten welke ze zijn, som ik ze nog even op: doopsel, vormsel, biecht, heilige communie, priesterwijding, huwelijk en ziekenzalving. Zeven in totaal, behalve in Pelt natuurlijk. Daar is er een achtste sacrament, een gezellig cafeetje naast de dekenale kerk aan de Rodenbachlaan waar je terechtkan voor het eigenlijke achtste sacrament, namelijk de dorstigen laven. Het moet gezegd, het hoge aantal bezoekers van dit etablissement doet mij vermoeden dat dit sacrament erg belangrijk is. Dagelijks worden de vele klanten voorzien van de nodige ‘geest’-rijke vochten die hen in staat stellen om hoogstaande gesprekken te voeren met medegelovigen.

Jan, de uitbater van het 8ste sacrament moet volgens mij gedacht hebben dat dit nog steeds niet voldoende is. Er ontbreekt nog altijd iets volgens hem. Vandaar dat deze energieke kastelein de koe bij de horens heeft gevat en de vernieuwde cafetaria van speeltuin het Pelterke gaat uitbaten. Hij en zijn frêle vriendinnetje gaan vanaf 23 mei (hopelijk heb ik de datum juist?) de cafetaria een kindvriendelijke invulling geven. U kan op de bijgevoegde foto zien hoe de laatste hand is gelegd aan de vernieuwing van het etablissement. Het ziet er alvast mooi uit. Heilig is Jan niet, tenminste ‘nog niet’, maar hij timmert geduldig verder aan zijn sacramentale weg. Volgens Jan is er vandaag de dag zelfs nood aan een negende sacrament, namelijk de kinderen laten spelen. In het Oekraïne van vandaag zouden ze daar erg blij mee zijn, denk ik zo tussendoor. Enfin, eind mei kan je dus terecht in de nieuwe cafetaria van de speeltuin voor een achtste en een negende sacrament. Ik ben benieuwd welk het tiende sacrament gaat zijn waar Jan meer voor de dag gaat komen.