‘Een wake-upcall voor grote bedrijven’: staat iedereen binnenkort met een eigen drinkbus aan de drankautomaat?

De Universiteit Gent pakt de komende maanden als eerste onderwijsinstelling uit met verpakkingsvrije frisdrankautomaten. Ze gaan daarvoor een samenwerking aan met Dripl. Die Gentse start-up is in handen van oud-studenten en won in 2020 de Durf Ondernemen-prijs van de universiteit. Vervolgens introduceerden diverse ondernemingen de automaten op de werkvloer, onder meer bij JBC en Imec. 

Dat het nu pas op de alma mater zelf kan, komt doordat ze bij Dripl eerst zeker wilden zijn dat hun product op een semi-openbare plaats zou werken. Vooral zorgen rond hygiëne en vandalisme speelden een rol. “Maar door corona was er ook gewoon lange tijd niemand aanwezig op de campussen. Toen we de kans kregen van de UGent, hebben we daar volmondig ja op gezegd”, zegt Colin Deblonde, CEO en medeoprichter van Dripl. 

Een slim softwaresysteem en sterker materiaal moeten de automaten bestand maken tegen elke gemorste druppel of harde stoot.

Naïef

Het idee ontstond toen Deblonde en medestudent Lucas Moreau voor een ‘klassieke’ frisdrankautomaat stonden. Ze hadden beiden een drinkbus mee, maar moesten toch een plastic flesje kopen. Deblonde had zelf kennis van productontwikkeling en het duo begon spontaan te brainstormen. 

Een paar maanden later kwamen studenten Lukas Marivoet en Matthijs Vanacker bij het team. “We zijn er eigenlijk vrij naïef aan begonnen. We hadden het geluk dat we studenten waren en onszelf nog niets moesten uitkeren”, herinnert Deblonde zich. “De eerste versie van ons product was zeker nog niet wat het nu is, maar wel voldoende om investeerders te laten geloven in een groep jonge twintigers.”

Hoe werkt de automaat precies? “Afhankelijk van de gekozen smaak betaal je tussen 0,5 en 1 euro voor 20 centiliter, en tussen 1 en 2 euro voor 40 centiliter. Dat is vergelijkbaar met de prijzen van de vorige automaten”, legt Stephanie Lenoir, persverantwoordelijke van de UGent, uit. “Zoals bij een waterdispenser moet je je flesje onder de tap zetten en op een knop blijven drukken. Zo kan je zelf de controle behouden en je fles op tijd wegtrekken”, vult Deblonde aan. 

De consument kan kiezen uit vier smaken, waaronder gember-limoen en veenbessen-hibiscus. “De drankjes hebben wat specialere smaken dan een doorsnee frisdrank en bevatten veel minder suiker”, vervolgt Deblonde. 

Kraantjeswater

Tegen het einde van dit jaar wil Dripl graag een miljoen verpakte drankjes overbodig maken. Maar voor de creatie van frisdrank is ook een smaakconcentraat vereist. Dat poeder zit wel nog verpakt in recycleerbare kartonnen dozen met een plastic binnenkant. “Strikt gezien zijn we dus verpakkingsarm. De hoeveelheid plastic die we gebruiken staat net niet gelijk aan één klassiek waterflesje van 50 centiliter. Maar het verschil is dat wij met die hoeveelheid verpakking van een flesje wel bijna driehonderd drankjes kunnen maken”, zegt Deblonde.

Karine Van Doorsselaer, hoofddocent productontwikkeling aan de UAntwerpen en gespecialiseerd in ecodesign, legt uit dat elk product onvermijdelijk een milieu-impact heeft. “Zwart of wit bestaat niet bij duurzaamheidsvraagstukken, het gaat altijd over grijs. De ontwerper moet een compromis zoeken tussen ecologische, technische, economische en menskundige criteria. Hergebruik is in de transitie naar een circulaire economie altijd beter dan recyclage. Het concept van Dripl is dan ook een bijzonder grote stap in de goede richting.” 

Van Doorsselaer is vooral enthousiast over de manier waarop Dripl met water omspringt. “De automaten zijn gekoppeld aan de waterleiding van het gebouw, waardoor het bedrijf transport van water vermijdt.”

Coca-Cola

Duurzame oplossingen zijn overal populair. Toch heeft nog geen enkel ander Europees bedrijf succesvol een verpakkingsvrije drankautomaat uitgebracht. “In de VS is er een bedrijf dat verder staat dan wij. Maar de drempel om eraan te beginnen is groot, want je moet zowel een hardware-, software- als voedselcomponent ontwikkelen. Voor een klein bedrijf is dat bijzonder moeilijk”, legt Deblonde uit. 

Volgens Van Doorsselaer staan ook grote bedrijven zoals Coca-Cola nog niet te springen voor het idee. “Het is al 140 jaar het verdienmodel om verpakt water met een smaakje te verkopen. Dat veranderen vraagt zeer grote investeringen. Maar de ideeën van kleine bedrijven kunnen een wake-upcall zijn voor multinationals.” 

Voorlopig  liggen er bij Dripl nog geen plannen op tafel om met Coca-Cola samen te werken. “Maar we zouden daar geen nee tegen zeggen, als we zo ons model zouden kunnen opschalen”, zegt Deblonde. 

Het bedrijf is vooral heel verheugd dat de frisdrankautomaten op de campussen Blandijnberg en Coupure van de UGent zullen verschijnen. Als de studenten en het personeel die enthousiast ontvangen, kan de UGent de overeenkomst naar andere campussen uitbreiden. 

De komende dagen zullen Dripl-werknemers ter plaatse aanwezig zijn om meer uitleg te geven en gratis drankjes uit te delen. Van Doorsselaer merkt op dat consumenten zelf alsmaar meer om duurzame oplossingen vragen. “Ik geef les aan jonge mensen en weet dat zij bewuster omgaan met materiaal. Het vraagt natuurlijk een zekere gedragsverandering, maar ik geloof wel dat dit de toekomst zal zijn.”