Tongeren-Centrum moet zowat de veiligste plek van Limburg zijn de komende vier weken. De politie zakte zoals verwacht massaal en zwaar bewapend af naar het hof van assisen. ’t Vrijthof is afgezet met nadarhekken en wie de rechtszaal binnen wil, moet passeren door een metaaldetector. Met drie kwartier vertraging en een tolk Roma die vast zat in de file is het proces gestart. Geflankeerd door elk twee agenten kwamen de vijf verdachten van de moord op Silvio Aquino op 27 augustus 2015 in Opglabbeek de assisenzaal binnen. Inclusief Martino Trotta (62). Hij geldt als de vermeende opdrachtgever van de raid. Tijdens de inleidingszitting en jurysamenstelling was de restauranthouder, die eveneens als Silvio Aquino zijn weg kent in de drugshandel, de grote afwezige. ‘Maaseik. 5 januari 1960’, antwoordde hij op de openingsvragen van voorzitter Jo Daenen. Vervolgens verstopte Trotta zijn gezicht opnieuw achter een mondmasker. Als enige. De armen gingen over elkaar en het hoofd naar beneden.

Keel

Sandro Hamidovic (51), die zich telkens een fan van witte hemden toont, maakte een snijgebaar met de duim over zijn keel toen hij plaats nam. Een teken gericht aan de nabestaanden van Silvio Aquino (41). Even was er rumoer, maar even snel keerde de rust terug op de bank met de burgerlijke partijen. Onder meer Raf Aquino, zijn broer Mario en Silvia Liskova, de weduwe van Silvio hadden er plaatsgenomen. Als een volleerd entertainer greep Sandro de micro vast om zijn personalia op te sommen. In het Nederlands zowaar. De beschuldigde heeft een verleden in Antwerpen. Het proces moet uitmaken of hij inderdaad de man was die de touwtjes in handen had en meerdere keren op Silvio Aquino schoot. De overige drie verdachten stelden zich voor in een mix van Duits en Roma. Allen hebben ze blijkbaar kaas gegeten van automechanica, getuige het antwoord op hun beroepsbezigheden.

Juryprobleem

Voordat openbaar aanklager Cedric Stuyck kon aanvatten met de voorlezing van de akte dook nog een juryprobleem op. Het eerste van zes plaatsvervangende leden had zijn kat naar Tongeren gestuurd. Een effectief jurylid deed nog vergeefs een poging om aan een vier weken durend verblijf in de stad van Ambiorix te ontkomen. De zelfstandige schermde met een plotse werkaanbieding. ‘Een contract voor jaren.’ Zijn laattijdig verzoek kon op weinig begrip rekenen bij de voorzitter en bij Stuyck. Luidop werd de vraag gesteld waarom hij geen bezwaar had geuit tijdens de jurysamenstelling dinsdag. De man deed nog een vergeefse poging. ‘Eens uitgeloot wordt u rechter in de zaak. Hier is maandenlange voorbereiding aan vooraf gegaan. Alles gaat gepaard met een heel grote organisatie.’ Het jurylid kon niet anders dan zich terug op zijn stoel zetten. Hij hoort nu de voorlezing van de akte van beschuldiging en een addendum aan, goed voor ruim 120 bladzijden wat gelijk staat met het programma van de voormiddag.