Rudi uit Hamme beklimt als eerste Belg ooit op twee na hoogste berg ter wereld: "Vrieswonden en black-out"
Rudi Bollaert uit Hamme is als eerste Belg op de top van de Kanchenjunga geraakt. Een vrij onbekende, maar gigantische berg van meer dan 8.000 meter hoog in Nepal. Het is de op twee na hoogste berg ter wereld, en nooit deed een landgenoot het Rudi voor. Vanuit een ziekenhuis in Nepal, waar hij herstelt van zijn vrieswonden, doet de bergbeklimmer zijn verhaal.
8.586m hoog is de Kanchenjunga in het Himalayagebergte in Nepal. Het is de hoogste berg ter wereld, na de de bekendere Mount Everest (eveneens in het Himalayagebergte) en de K2 op de Chinees-Pakinstaanse grens. Die op twee na hoogste berg ter wereld mag Rudi Bollaert (54) uit Hamme op zijn palmares schrijven. Een buitengewone prestatie die geen enkele Belg hem ooit voordeed.
Vanuit een ziekenhuis in Nepal vertelt Rudi zijn verhaal. Hij heeft enkele vrieswonden en een black-out aan zijn avontuur overgehouden. "Ik ben heel blij, want vandaag mag ik terug naar het hotel. Maar het is op een bepaald moment wel misgelopen. Met de beklimming ben ik heel gelukkig. Maar tijdens de afdaling staken de twijfels en vragen de kop op. Ik heb ook een black-out gehad, waardoor ik met een zwart gat zit over de gebeurtenissen."
Omdat ik geen extra zuurstofflessen meer had, moest ik daarop besparen en heb ik een black-out gekregen
Maar eerst naar de beklimming zelf. Want om daar aan te beginnen, moest Rudi een heel traject afleggen. "Het is een lang en moeilijk parcours om tot aan de berg te raken. Maar ook het laatste stuk is zwaar. Je vindt amper nog dragers en zodra je aan het basiskamp komt, kan je niet meer terug. Dat lukt alleen met een helikopter. Bovendien waren de touwen nog niet gespannen naar de top, dat hebben we zelf moeten doen. Ook zaten we achter erg trage klimmers waardoor we een hele nacht en dag moesten verder klimmen. Dat was niet alles, want mijn sherpa (een plaatselijke gids die je naar boven leidt) bleek ziek en is eerder teruggekeerd."
De top heeft Rudi uiteindelijk alleen bereikt, maar bij de afdaling liep het dus mis. "Omdat ik geen extra zuurstofflessen meer had, moest ik daarop besparen en heb ik een black-out gekregen. Gelukkig heeft een sherpa die achter me liep, me gevonden en zuurstof toegediend. Daar heb ik ook vrieswonden aan mijn vingers gekregen. Want als je met te weinig zuurstof zit, krijg je het warm en doe je je handschoenen uit. Gelukkig heb ik mijn schoenen aangehouden, maar één vinger zag wel donkerblauw. Die krijgt intussen wel weer kleur. Mijn vinger ga ik niet verliezen, maar de kou zal er wel nog een jaartje blijven inzitten."
Voor de volgende berg trekt Rudi opnieuw naar Nepal: "Ik heb een grote liefde voor het land. En ik wil zeker nog een berg beklimmen, maar geen van 8.000 meter meer", lacht hij.
