Met de nieuwe Zuid-Koreaanse president, Yoon Suk-yeol, sturen de Zuid-Koreanen een krachtig signaal richting het noorden. Yoon sprak namelijk al zijn wens uit om Amerikaanse kernraketten op te slaan op het Koreaanse schiereiland, een wens die hoe dan ook slecht bevalt in Noord-Korea.

In eigen land zijn ze er nog niet aan uit hoe Yoon te benoemen: “conservatief”, “rechts-libertarisch” of “populistisch”. Wat wel vaststaat: de nieuwbakken president wil zijn land verder wapenen tegen de dreiging van de communistische buurlanden China en Noord-Korea.

Nucleair-vrij Korea

Op 22 september 2021 sprak Yoon Suk-yeol zijn wens uit om terug Amerikaanse kernwapens te huizen op Koreaanse bodem. Al in 1958 werden de eerste Amerikaanse kernkoppen op het schiereiland geplaatst, en aan het einde van de sixties lagen er maar liefst 950 exemplaren. Wanneer toenmalige president George Bush in 1991 aankondigde alle overzeese kernwapens te repatriëren, lagen er nog een honderdtal in Zuid-Korea. Sindsdien voert Zuid-Korea een strikt nucleairvrij Korea-beleid, hoewel het zelf wel de capaciteiten heeft om kernraketten te bouwen. De noorderburen trekken zich van die regel echter weinig aan.

En net daarom kijkt Yoon nu naar de VS. Met een kernmacht als buur en vijand, en de licht ontvlambare dictator Kim Yong-un als de leider ervan, wil Zuid-Korea zich beter kunnen wapenen tegen een mogelijke aanval. Daarvoor werd onder de vorige president, Moon Jae-in, al een drietrapssysteem bedacht: het drie-K’s-beleid:

• K1: Kill Chain: Als Zuid-Korea zeker is dat Noord-Korea hen zal aanvallen met kernraketten, vuurt het zelf eerst een serie raketten af, gericht op militaire basissen en vooral, op de locaties van Noord-Korea’s kernraketten.
• K2: Korean Missile Defense System: Zuid-Korea bouwde de laatste jaren een eigen raketschild uit, ietwat vergelijkbaar met de ‘Iron Dome’ van Israël. Het raketschild is ontworpen om het overgrote deel van de Noord-Koreaanse raketten uit te schakelen voor ze schade aanrichten.
• K3: Korea Massive Punishment and Retaliation: In theorie een herhaling van Kill Chain, maar dan gericht op belangrijke militaire en politieke gebouwen, om op die manier een regimewissel te kunnen afdwingen.

Om dat K3-beleid te kunnen uitvoeren, bouwde Zuid-Korea de eigen raketcapaciteiten drastisch uit. Toch oordeelt onder meer president Yoon dat dit niet genoeg is, en dat extra hulp van het Westen (lees: de Verenigde Staten) zeer welkom is. En niet enkel in de vorm van kernraketten, die vooral ontradend zouden werken.

THAAD’s

Naast de kernraketten vraagt het zuidelijkste Koreaanse land om met het Amerikaanse leger gezamenlijke oefeningen te organiseren, om zo het eigen leger beter voor te bereiden op een mogelijk militair conflict met het noorden. Daarnaast sprak Yoon ook de wens uit om meer Amerikaanse THAAD-luchtafweersystemen aan te kopen.

THAAD, kort voor Terminal High Altitude Area Defense, is een raketsysteem waarmee alle mogelijke soorten ballistische raketten, die zelf even de atmosfeer verlaten tijdens hun vlucht, kunnen worden neergehaald. De systemen worden ontwikkeld door Lockheed Martin, maar zo goed als alle grote Amerikaanse defensiebedrijven, zoals Boeing en Raytheon, leveren onderdelen.

Nu al beschikt het land over enkele THAAD-systemen, maar te weinig om de Noord-Koreaanse dreiging te kunnen counteren. Door de uitrol van die systemen in 2016 kon het land al op een stevige respons van China rekenen, dat meteen de burgers aanmaande om zelf op te komen tegen alles wat Zuid-Koreaans was. Toeristische reisjes werden geannuleerd, producten werden uit de winkels geweerd, bedrijven werden geboycot en autofabrikanten Hyundai en Kia verkochten nog nooit zo weinig auto’s in China.

(am)