18 jaar cel voor Amir S. in plaats van 15: Hof van beroep bevestigt en verzwaart vonnis tegen Iraans terreurkoppel uit Wilrijk
AntwerpenHet hof van beroep deed dinsdagochtend uitspraak in de zaak van het Iraanse terreurkoppel Amir S. en Nasimeh N. en hun ‘supervisor’ Merhdad A. Zij probeerden op 30 juni 2018 een bom te laten ontploffen op een bijeenkomst van een Iraanse verzetsbeweging in Frankrijk. Niet enkel bevestigde het hof het vonnis in eerste aanleg, maar het verzwaarde ook de straf voor Amir S. Die ging van 15 naar 18 jaar.
Jasper Van Der SchootLaatste update:10-05-22, 15:31
Amir S. (38), Nasimeh N. (34) en Merhdad A. zijn samen met Iraans diplomaat Asadollah A. begin 2021 veroordeeld tot lange gevangenisstraffen. Ze wilden immers een terroristische aanval organiseren in Villepinte in Frankrijk. Daar vond op 30 juni 2018 een bijeenkomst plaats van de Iraanse verzetsbeweging MEK. Behalve Asadollah A. hebben alle beklaagden beroep aangetekend tegen hun veroordeling. De behandeling van hun beroepszaak is sinds half november bezig in het Antwerpse justitiepaleis. Hun celstraffen liepen op tot 18 jaar. Asadollah A. kreeg 20 jaar cel en tekende in eerste instantie ook beroep aan. Dat trok hij evenwel later weer in.
Feestgedruis, vrolijke gezichten en gezang vanochtend aan het Antwerpse justitiepaleis. Het hof van beroep deed, na tweemaal uitstellen, eindelijk uitspraak in de zaak van Amir S., Nasimeh N. en Merhdad A. Grote verrassingen waren er niet te vinden, op eentje na: het hof verzwaarde de straf van Amir S., die in eerste aanleg 15 jaar kreeg, naar 18 jaar. Daarmee lijkt het hof te concluderen dat hij dus minstens evenveel verantwoordelijkheid droeg als Nasimeh, die gedurende het hele proces als het ‘brein’ van het koppel werd aanschouwd.
Na vier jaar strijd is er een historische beslissing genomen waarbij een diplomaat veroordeeld is en zijn diplomatieke status is afgenomen. Wel denk ik dat men hoopt Asadollah nog als pasmunt te kunnen gebruiken in de gijzelpolitiek van Iran.
Rik Vanreusel, advocaat burgerlijke partijen
Ali Safavi, buitenlands liaison van het National Counsil of Resistance of Iran (NCRI) was in ieder geval bijzonder tevreden met de uitspraak. “Vandaag is een heugelijke dag waarop gerechtigheid zegeviert over terreur,” vertelde hij enthousiast. “Het is bovendien een eerbetoon aan de onafhankelijkheid van het Belgische gerecht, dat sinds Asadollah A.’s arrestatie enorm veel druk van het Iraanse regime heeft moeten verduren.”
Hij benadrukte wel opnieuw het ondertussen bekende standpunt van de NCRI. “Het is nu aan Europese politici om maatregelen te nemen. Meer bepaald door het netwerk van Iraanse agenten en terroristen, die zich onder meer voordoen als diplomaten, Europa uit te sturen en de Iraanse ambassadies in Europese hoofdsteden te sluiten. Die instanties zijn namelijk centra waar terrorisme voorbereid wordt, evenals de spionage tegen en moord van Iraanse dissidenten.”
Gelijke verantwoordelijkheid
Meester Rik Vanreusel, die onder meer de NCRI twee jaar lang heeft bijgestaan, was blij dat de zaak eindelijk achter de rug was. “Men heeft Amir S. geen korting willen geven en besloten dat zijn rol minstens even groot was als die van Nasimeh N.,” zo verklaarde hij. “De details ontbreken nog, maar die zullen we lezen in het volledige arrest. Wel lijkt het ons glashelder dat er een grotere groepering als brein achter deze kwestie zit en dat de vier veroordeelden aangestuurd werden door Teheran. Volgens mijn cliënten leidt het spoor zelfs helemaal terug naar Ayatollah Khamenei, aangezien dergelijke operaties nooit kunnen plaatsvinden zonder expliciete sanctionering door de hoogste geestelijke en politieke leider van Iran.”
Over het lot van Asadollah A., die dus berustte in zijn veroordeling tot 20 jaar cel, is hij duidelijk. “Na vier jaar strijd is er een historische beslissing genomen waarbij een diplomaat veroordeeld is en zijn diplomatieke status is afgenomen. Zijn juridische getouwtrek is allemaal afgewezen. Wel denk ik dat men hoopt Asadollah nog als pasmunt te kunnen gebruiken in de gijzelpolitiek van Iran. Voor de andere drie zal dat moeilijker zijn, aangezien die persona non grata zijn in de ogen van Teheran.”
Daarmee is meester Wouter Smet, die Amir S. verdedigde, het eens. “Mijn cliënt wordt nu gezien als verrader door het Iraanse regime. Hij heeft tenslotte in zijn verklaringen uit de doeken gedaan hoe de MOIS, de Iraanse inlichtingendienst, rekruteert, structureert, spioneert en aan informatie komt. Als hij zich net als Asadollah A. op zijn zwijgplicht had beroepen, was dat misschien anders geweest.”
Amir heeft natuurlijk de Iraanse nationaliteit, aangezien je die moeilijk kunt verliezen. Maar wat gebeurt er met een ‘verrader’ als hij terug naar Iran gaat? Ik stel me daar vragen bij.
Wouter Smet, advocaat Amir S.
Smet toonde weinig vreugde over de uitspraak. “Ik kan me inbeelden dat het al een teleurstelling is als het vonnis bevestigd wordt, maar als je straf dan nog eens verhoogd wordt, is dat natuurlijk zoveel erger. Maar goed, we wisten dat dat een risico was, aangezien het parket ook in beroep ging. Mijn cliënt leek wel erg gelaten. Per slot van rekening konden we niet anders dan beroep aantekenen, aangezien we de intentie tot doden en het plegen van een aanslag altijd betwist hebben.”
Wat er met zijn cliënt moet gebeuren in de toekomst, blijft voor hem een vraag. “Door deze uitspraak heeft Amir officieel geen Belgische nationaliteit meer. Hij zou na zijn vrijlating hier asiel kunnen aanvragen, maar gezien zijn strafrechtelijk verleden maakt hij weinig kans. Hij heeft natuurlijk de Iraanse nationaliteit, aangezien je die moeilijk kunt verliezen. Maar wat gebeurt er met een ‘verrader’ als hij terug naar Iran gaat? Ik stel me daar vragen bij.”
De drie veroordeelden hebben technisch gezien nog 15 dagen om een verzoek tot cassatie in te dienen. Het is echter onwaarschijnlijk dat dit zal gebeuren.
