Over een aantal onderwerpen kan ik wel een boompje opzetten, zoals ik in mijn columns doe over de dinges des levens. Via onder andere Facebook ontvang ik wel eens feedback van lezers. Daar ga ik ook effectief mee aan de slag. Zo is mijn kruidenbakje geweldig geworden met dank aan die reacties. Mooi gevuld met planten die ik nog niét kende: kerriekruid, lavas, rode wondklaver... Ik kreeg tips over het planten van basilicum, peterselie en laurier. Ook mijn moestuin floreert elk jaar beter, ik leer bij dankzij de lezer en door ervaringen uit te wisselen. Steeds vaker kom ik spontaan mensen tegen die een babbeltje beginnen te slaan. Kortom, de boompjes die ik opzet floreren. Op de meest menselijke wijze worden er vruchten van gedragen.De media, en bij uitbreiding de sociale media, bulken dagelijks van boompjes die worden opgezet. Vaak boompjes gevuld met politieke uitspraken, interpretaties van 'wetenschappelijke' cijfers, zonder het menselijk verhaal erachter te kennen. Opiniemakers spuien hier hun gal nog eens over. Af en toe is er ook een highlight van goed nieuws. Niet uit BV-land. Nee, simpelweg uit uw buurt. En laat dat nu een mooie vrucht zijn van een redactie die de gewone mensen ziet en aan het woord laat. GoedNieuws- en Buurtkrantgewijs.Maar toen was er hét boompje van Het Belang van Limburg, het appelboompje. Een boompje dat anders zou verloren gaan, wegens oorlogscrisis. De lezer reageerde massaal, 26.700 keer. Op een zaterdagochtend stond de-belang-van-Limburger ergens in de rij. In Beringen was dat aan de stedelijke werkplaats. Daar stonden we ook. Klaar om met z'n allen een boompje te adopteren en op te zetten. Om de sjareltjes van om en bij de 2 meter in de koffer, onder de arm, in de kruiwagen of al fietsend naar zijn nieuwe thuis te brengen. Allemaal konden we een boompje opzetten over de reden waarom we deze appelboom zouden planten. Niet in Oekraïne maar in ons warme Limburg. Op de meeste plaatsen belandden ze correct, zoals uitgebreid voorgeschreven, in een emmer water voor 24 of 48 uur. Zoals het een bronsgroene verwelkoming betaamt: een verwelkoming met een drankje.Ook de doe-het-zelf deed nog gouden zaken: er werden massaal steunpalen verkocht. Om de boom te ondersteunen bij zijn loodzware taak om vruchten te dragen. Op zondag kon de belang-van-Limburger het putje graven, het boompje opzetten. Het snoeiwerk aanvatten en dan is het zoals altijd: geduldig wachten tot de vruchten kunnen geplukt worden. Maar ondertussen zetten we met zijn allen hopelijk nog veel gezellige Limburgse 'boompjes' op, al dan niet geadopteerd, letterlijk of figuurlijk, zodat we samen nog veel vruchten kunnen plukken!