Steeds meer Antwerpenaren raken besmet met schurft. Begin dit jaar dook de besmettelijke huidaandoening al op in de stad, onder meer in de studentenbuurt. En ze verdween niet. Dat wordt duidelijk wanneer patiënten op zoek moeten naar medicatie. Wie naar de apotheker stapt, keert namelijk vaak met lege handen huiswaarts. “We kampen al een hele periode met een tekort aan Zalvor, het medicijn dat het vaakst gebruikt wordt tegen schurft”, vertelt apotheker-provisor Nick Van Essen (34). 

LEES OOK. Schurft duikt op in Antwerpse studentenwijk, apotheker verwonderd: “Nog nooit meegemaakt”

“Op dit moment heb ik tien doosjes in voorraad, wat niet veel is. Elke patiënt heeft twee tubes nodig voor een deftige behandeling. Als iemand besmet is, moet het hele gezin behandeld worden. Als er een familie van vijf langskomt, is de stock weeral op. Momenteel krijgen we vier of vijf mensen per week over de vloer, en dat is al een hele periode zo.”

Wanneer alle Zalvor de deur uit is, moet apotheker Van Essen op zoek naar alternatieven. “Die zijn vaak minder doeltreffend, want er is meer resistentie. Ze worden bovendien niet terugbetaald, waardoor het kostenplaatje oploopt.”

Om het tekort mee op te vangen, steekt het Instituut voor Tropische Geneeskunde (ITG) de handen uit de mouwen. Het geeft patiënten de kans om Ivermectine op te halen aan de balie. “Dat is een antiwormmiddel in de vorm van een pil dat we hier hebben liggen voor mensen die met een infectie terugkeren uit de tropen. In het verleden gebruikten we dat middel voor 95% tegen worminfecties en voor 5% tegen schurft, maar nu is die verhouding omgekeerd”, vertelt Steven Van Den Broucke (43), infectioloog aan het Tropisch Instituut.

Het ITG helpt mensen met een tropische ziekte met medicatie die op andere plaatsen in België moeilijk te verkrijgen is. Het instituut beschikt dus over een stock, maar ook die is beperkt. Daarom raadt Van Den Broucke patiënten aan om in eerste instantie naar de huisarts of dermatoloog te trekken. “De eerstelijnsbehandeling met zalf blijft ontzettend belangrijk. Iedereen in de directe omgeving van een besmet persoon moet behandeld worden om extra besmettingen te voorkomen. Wie na een correcte behandeling nog steeds last ondervindt, kan een beroep doen op onze pillen.”

Maar niet iedereen mag zomaar pillen komen halen. “We zijn geen apotheek. We geven mensen pas medicatie nadat ze een afspraak bij ons hebben gemaakt en bij ons op consultatie zijn geweest. Wie simpelweg aan de balie naar pillen komt vragen, zal niets krijgen. Wij zijn slechts bevoegd voor een beperkt aantal medicaties”, aldus Van Den Broucke.

Proactief werken

Hoewel het ITK steunt waar het kan, proberen verschillende apothekers proactief te werk te gaan om toch steeds voldoende medicijnen voorhanden te hebben. “We bestellen soms rechtstreeks bij GSK, een firma die zich bezighoudt met het vervaardigen van farmaceutische producten”, vertelt apotheker Sabrina Gutens (37).

“Maar ook GSK heeft niet altijd stock. Dat is problematisch, want zelfs al hebben we op dit moment een kleine voorraad, volgende week zitten we toch opnieuw zonder. Het gaat enorm snel. Als we aan de vraag zouden kunnen voldoen, verkochten we dagelijks drie tot vier doosjes. Nu slechts zo’n vijftien per maand. Meer kunnen we echt niet leveren.”

Apotheker Theo Lescrinier volgt Gutens en werkt prospectief. “Ik zet altijd medicatie in reservatie bij de groothandel. Die komen dan per tien binnen, waardoor ik steeds even verder kan. Maar het gaat snel en er is bovendien maar één behandeling geregisseerd voor schurft, en dat is Zalvor. Het probleem is ondertussen serieus geëxplodeerd in Antwerpen. Hoe lang het nog zal duren, durf ik niet te voorspellen.”