LEES OOK. Zondag kan het al zover zijn: de scenario’s die Club Brugge naar de titel leiden

Simon Mignolet. Naar zijn zin heeft hij de laatste maanden al te vaak de voorpagina’s van de kranten gesierd. In de RSZ-discussie was het steeds zijn loonbriefje (drie miljoen euro bruto) dat ter sprake kwam. Maar er waren ook de mindere prestaties, meer dan we van hem gewoon zijn - en dan valt dat natuurlijk extra op. Leuk kan het niet geweest zijn.

De zeldzame foutjes zijn inmiddels alweer vergeten. Voor gisteren zat de Limburger aan drie clean sheets in de play-offs, tegen Union was hij andermaal sterk. Het begon al na een paar seconden: Amani Lazare dook schuin voor Mignolet op, kreeg eigenlijk een uitgelezen mogelijkheid om Union meteen op 0-1 te zetten, maar het brede lijf van de Club-keeper zat in de weg. Ook in het slot van de eerste helft moest Mignolet ingrijpen: met snel sluitende benen - goeie reflex - wist hij Deniz Undav van een goal te houden. Tussendoor mocht hij zich wel gelukkig prijzen dat Dante Vanzeir over besloot: daar bevond de volledige defensie, Mignolet incluis, zich even in niemandsland. Na de rust stond Mignolet nog een paar keer paraat: uitstekende prestatie.

Union presenteerde zich niet als een angstig vogeltje. Jan Breydel deed er nochtans alles aan om de grote uitdager te intimideren. De sfeer voor de aftrap was hels, de spionkop had Bengaals vuurwerk meegebracht en er weerklonken pompende beats door de boxen. Bij Union was er wat wrevel omdat ze slechts 740 tickets voor het uitvak hadden gekregen, maar eerlijk is eerlijk: zelfs met een drievoud hadden die nochtans fantastische supporters de achterban van Club niet kunnen overtreffen. Het ging er héél luid aan toe.

Maar kijk, dat had dus geen impact op het spel van Union. De bezoekers voetbalden lange tijd op niveau. ’t Is te zeggen, tot in de zestien: daar ging het altijd mis, net als in de vorige drie wedstrijden tegen Club. Het was altijd net niet voor Undav en Vanzeir, met meer dan één ongelukkige baltoets. De looplijnen waren goed, op de werkkracht viel evenmin iets aan te merken, maar in de zone van de waarheid waren de keuzes fout.

Volgens Felice Mazzu waren die laatste woorden ook van toepassing op de ref. Langs de zijlijn ging Mazzu uit zijn dak bij élke beslissing van scheidsrechter Erik Lambrechts, of die nu juist of fout was. Het was niet anders toen Lambrechts net voor het uur Koki Machida een tweede gele kaart onder de neus duwde. Daar viel niks op aan te merken, maar Mazzu zag dat anders. Het nam niet weg dat het een kantelmoment was: Union plots met tien.

Club had bloed geroken en schakelde een versnelling hoger. Jonas Bager kon een eerste keer de meubelen redden - op de lijn kon hij in allerijl wegwerken -, maar je voelde aan alles dat het uitstel van executie was. En effectief: die 1-0 kwam er. Tajon Buchanan haalde uit van buiten de zestien, de bal caprioleerde via Bager en Anthony Moris in doel. De vreugde-explosie die daarop volgde, moeten ze tot in het Dudenpark gehoord hebben.

Omdat zelfs het kleinste kind wist dat Union absoluut niet mocht verliezen, moest Mazzu iets doen dat hij in se niet zo leuk vindt: de helft van zijn koningskoppel voorin opofferen. Begrijpelijk, gezien het gevecht met de bal en zichzelf: Vanzeir naar de kant. Mazzu bracht in zijn plek Cameron Puertas: dan zijn je wisselmogelijkheden toch niet top. Als je weet dat Alfred Schreuder Andreas Skov Olsen en Ruud Vormer op de bank had zitten...

Het sierde Mazzu wel dat ook zijn vervangingen nadien niet bedoeld waren om de schade te beperken: Union wilde vol voor die laatste strohalm gaan, met het risico dat het doelpunt aan de overkant zou vallen. Ei zo na werden de Brusselaars voor die durf beloond: een vliegende Undav kopte voorlangs. Nog tien minuten te spelen...

Elke Bruggeling zat met een bang hartje te kijken, ondanks de numerieke meerderheid. De spanning nam alleen maar toe toen Lambrechts naar het schermpje moest om een voor Club gegeven penalty te herbekijken. Hij annuleerde prompt de strafschop, Union bleef hopen, hoewel het een onmogelijke opdracht leek. Maar ook dat is Union: niks lijkt voor hen onmogelijk. Undav legde af voor Casper Nielsen, die een strakke pegel richting de verste hoek afvuurde. Mignolet nu wel geklopt: 1-1.

Tot ineens Lambrechts een vierkantje vormde met de handen: er was voorafgaand buitenspel. Het bleef 1-0. Een wereld van verschil.

Club, waar ook Buchanan nog uitgesloten werd, kan de titel ruiken. Maar wat heeft het bloed, zweet en tranen gekost.

LEES OOK. Alfred Schreuder is rond met Ajax: coach van Club Brugge krijgt in Amsterdam contract voor twee seizoenen met optie