Maël (14), de jongere broer van Maïlys, zorgde vrijdagochtend voor een bijzonder emotioneel moment in de assisenzaal. Hij stond erop om als minderjarige ook te komen getuigen. Volgende week is het zijn vijftiende verjaardag. “Maar ik had liever op de kermis gezeten met vrienden, dan hier te moeten zitten”, zei hij tijdens zijn korte getuigenis. De voorzitter vroeg hem naar de enkele keren dat hij Alexander Dean had ontmoet. Maar hij bracht de assisenzaal vooral in tranen toen advocaat Kris Vincke hem nadien enkele vragen stelde. “Ik zag mijn zus als tweede mama, dat was echt wel zo. Toen ze terugkwam (na de breuk met Alexander Dean, red.) was ik zo gelukkig.”

Advocaat Vincke: “Als je na de feiten naar de begrafenis moest, met je papa en mama, en drie lijkwagens voor je zag. Wat deed dat?”

Maël: “Dat is verschrikkelijk (begint te huilen). Sorry.”

Vincke: “Je moet geen sorry zeggen. Ik weet dat je goed omringd wordt. De psychologe naast hem, begeleidt hem al vijf jaar. We weten dat er een leegte is, maar je probeert de kracht te vinden. Je bent een moedige gast. Chapeau.”

Waarop Maël, gekleed in witte sweater en witte sneakers, aan de voorzitter vroeg of hij nog iets mag toevoegen. Hij richtte zich naar de beschuldigden bank, naar Alexander Dean. “Ik wil hem zeggen: ik zou willen dat je naar mij kijkt en ziet hoe ik hier alleen zit. Dat je ziet hoe alles van me is afgepakt. Ik hoop fucking hard dat je het verdriet dat wij hebben, ook eens voelt.”

Alexander Dean keek hem niet aan. Hij begon te huilen. Net als heel wat mensen in de zaal. Ook sommige juryleden.

LEES OOK. Vader van Maïlys (18) geeft aangrijpende getuigenis en schetst ontluisterend beeld van “bezeten” Alexander Dean: “Mijn levenslust is weg”