Tien jaar na die onwaarschijnlijke zege op de mythische Stelvio mocht De Gendt zo opnieuw het Giro-podium bestijgen. Hij schreeuwde het uit toen hij met enkele indrukwekkende stampen de sprint tegen Gabburo en Arcas met overmacht naar zijn hand zette, mede dankzij het sleurwerk van Vanhoucke. “Normaal schreeuw ik niet echt bij een zege, maar deze keer mocht het er eens uit. Na twee jaar waarin ik veel pech kende en zelden mijn beste vorm wist te vinden, deed dit heel erg veel deugd. Mijn overwinning op de Stelvio blijft de mooiste omwille van de locatie, maar deze is ook speciaal. Opluchting, blijdschap en ik kan nog veel emoties opnoemen, ze zaten allemaal in deze overwinning.”

Caleb Ewan achtte de kans vooraf op 50-50 dat het op een sprint zou uitdraaien in Napels. Thomas De Gendt zelf gaf vooraf aan dat hij best vermoeid was. Het kan verkeren. Nadat Ewan in rit zes net naast de zege pakte, gooide Lotto-Soudal het over een andere boeg. In het mini-criterium in Napels met vier lokale rondjes met twee venijnige klimmetjes, kozen ze voluit voor de aanval. “Er waren vier renners aangeduid om mee te schuiven en drie ervan zaten in de vlucht. Dat is goed gewerkt. Ik twijfelde eerst nog of ze ons wel zouden laten rijden omdat Guillaume Martin erbij zat, maar dat bleek geen probleem. We wisten dat het lastig zou worden met jongens als Van der Poel en Girmay in de vlucht, maar ik wist ook dat ze veel naar Van der Poel zouden kijken. Het is eens iets anders dan dat er in zo’n vlucht twintig renners op mijn wiel rijden. Op ervaring heb ik het verschil gemaakt. We hebben eerst gedacht om Harm te laten aanvallen, maar we dachten dat die jongen van Movistar (Arcas red.) bergop de beste zou zijn. Toen dat laatste klimmetje erop zat, hebben we dan mijn kaart getrokken. Ik wist dat ik de snelste zou zijn en heb Harm gevraagd om de laatste twee km vol op kop te rijden. Ik voelde dat ik het zou afmaken.”

En zeggen dat de 35-jarige De Gendt vorig jaar nog speelde met het idee om ermee te stoppen. In de Tour kon hij ondanks verwoede pogingen niet of amper nog mee in een vlucht raken en in de zware etappes moest hij vaak vroeg afhaken. “Ik heb veel getwijfeld of ik nog wel kon winnen. De benen moeten mee willen natuurlijk. Als die zeggen dat je niet kan volgen, dan is dat ook zo. Dit was pas de derde keer dit jaar dat ik met een ontsnapping wist mee te schuiven. Alleen voelde ik de voorbije twee, drie dagen veel verbetering. Gisteren was ik bergop zelfs weer even helemaal de oude. Ik geloofde dat er nog een goede dag zat aan te komen en dat was vandaag. Ik was zeker niet de beste van de kopgroep, maar op ervaring en met de hulp van Harm heb ik het toch kunnen afwerken.”

Lotto-Soudal graaide zo met de klap 112 extra UCI-punten mee in de strijd om het behoud, maar daar zegt De Gendt zich allerminst mee bezig te houden.

“Punten komen vanzelf mee met overwinningen”, zegt De Gendt. Er kan nog veel gebeuren. Ik hoop dat we een trend gezet hebben en dat de ploegmaten die in andere koersen rijden volgen. Dit neemt ook de druk weg bij Caleb. Hij krijgt in rit 10 en 11 opnieuw de kans om te sprinten. Als hij daar nog twee keer kan winnen, is onze Giro helemaal geslaagd. Daarna kunnen we het opnieuw proberen met een aanval. Ik ga zelf zeker nog iets proberen.”

LEES OOK. Tranen bij Lotto-Soudal na cruciale zege in degradatiestrijd: “Thomas De Gendt zei dat hij veruit de snelste was en ik vertrouwde hem ”