De mollenstreken van Philippe

Tijdens de allereerste proef stak mol Philippe meteen de handen uit de mouwen. Hij verwijderde de roosjes van de taart die de kandidaten moesten vervoeren. Eentje at hij zelfs voor de neus van zijn medespelers op, en dat gaf hij ook meteen toe. “Want zo maak je je minder verdacht.”

De proef waarbij de kandidaten drie gerechten moesten klaarmaken, noemt Philippe zijn ‘hoogtepunt als mol’. Een geslaagd dessert kon 1.500 euro opleveren. “Het was een sabotage die ik op het moment zelf bijeen geklutst heb. Ik was dolblij toen ik die eieren had bemachtigd, want die waren een cruciaal ingrediënt. Ik heb de zak met eieren gepakt en rechtop op een muurtje gezet. Ik wist dat ze gingen vallen.”

Philippe was een goed voorbereide en effectieve mol. Na vijf opdrachten had de groep 4.000 euro verdiend, terwijl het zes keer meer had kunnen zijn. Maar toch knaagde de twijfel, en dat werd alleen maar erger toen zijn sabotage tijdens de fietsopdracht mislukte. Zijn plannetje om zijn fietsband lek te prikken met een punaise, viel immers in het water. “Ik hoorde wel ‘pssst’, maar dat spel ging niet plat. Dus ik moest verder fietsen.”

De mollenstreken van Uma

Nadat Philippe aangegeven had dat hij tegen zijn grenzen aanschurkte, besloot hij in samenspraak met de productie het spel vroegtijdig te verlaten. Uma werd gekozen als opvolgster en amuseerde zich te pletter als mol.

Tijdens de proef in de bananenplantage molde ze naar hartenlust door foute antwoorden te geven. Toen ze samen met Manu in een kamer met een bom werd opgesloten, kon ze haar mollenstreken verstoppen achter haar eigen perfectionistische trekjes. “Ik ben sowieso heel traag bezig met dingen. Dus op die manier kon ik tijd rekken.”

Tijdens de offertocht kreeg ze dan weer de onbedoelde hulp van Yens, die geen nuances hoorde in de fluittaal van de Guanchen en dus voortdurend de verkeerde antwoorden gaf. Uma kon hem dus gewoon volgen zonder zich zelf verdacht te maken.

In de laatste aflevering voor de finale moest een bom onschadelijk gemaakt worden. Om dat tot een goed einde te brengen, mocht de blauwe draad niet doorgeknipt worden. Uma raakte samen met Sven, die haar intussen al verdacht, tot bij het ontstekingsmechanisme. Ze paste omgekeerde psychologie toe en suggereerde de blauwe draad door te knippen. Waarop Sven prompt voor de gele draad ging en de bom afging.

Ook in de allerlaatste proef wist Uma nog geld uit de pot te halen. Vijf weken had ze gekregen om te leren drummen. Ze kon haar act perfect, waardoor op ze drie cruciale momenten in haar solo drie welgemikte fouten kon spelen. “Ik ben niet tevreden, ik heb het al veel beter gedaan”, huichelde ze achteraf tegen Gilles De Coster.