Een Limburger of een wit konijn met kennis van zaken: welke minister trekt CD&V uit het slop?

Bij CD&V heeft het ontslag van Joachim Coens als partijvoorzitter uiteindelijk een domino-effect gehad: na het eerste ontslag volgde een tweede. 

Door het ontslag van de voorzitter Joachim Coens werd de druk op de veelgeplaagde minister van Welzijn Wouter Beke te groot. Amper een week na het ontslag van Coens nam ook Beke ontslag.

Wouter Beke zei letterlijk dat hij met zijn ontslag de nieuwe CD&V-voorzitter kansen wil geven. Tegelijk heeft hij de nieuwe voorzitter - en dat wordt wellicht Sammy Mahdi - de kans ontnomen om zelf “krachtdadig” in te grijpen, en zelf een nieuwe minister te zoeken. 

Die nieuwe minister - maar ook de opvolger van Sammy Mahdi zelf - worden namelijk nog gekozen door afscheidnemend voorzitter Coens. En hij wil de hele stoelendans in één keer doorvoeren, zo zei hij afgelopen vrijdag in “De afspraak op vrijdag”. Zelfs al wordt de opvolger van Sammy Mahdi pas bekendgemaakt wanneer hij effectief voorzitter wordt.

Wie de kranten leest, krijgt een hele opsomming aan potentiële ministers: veel Limburgse politici zoals Vera Jans, Nawal Farih of de Genkse burgemeester Wim Dries.

Maar er circuleren ook namen van enkele witte konijnen met ervaring in de gezondheidszorg, zoals Inge Vervotte - maar die heeft al zo vaak de vraag gekregen om terug te keren -, Margot Cloet - die als baas van Zorgnet-Icuro vaak heel kritisch was voor het beleid van minister Beke, maar in “De zevende dag” zei dat ze blijft doen wat ze doet - of Luc Van Gorp, de baas van de Christelijke Mutualiteiten, die door Het Nieuwsblad is genoemd. Wie het wordt, weten we vanavond wellicht.

Binnen CD&V is de hoop dat de stoelendans de partij uit het slop kan trekken groot. Er bestaat bij sommigen een onwrikbaar geloof in de toekomst, en daarbij wordt vaak verwezen naar wat Tom Van Grieken bij Vlaams Belang of Conner Rousseau bij Vooruit hebben verwezenlijkt. 

Ook gisteren, in “De zevende dag”, liet Servais Verherstraeten, CD&V-fractieleider in de Kamer, vallen dat Vooruit enkele peilingen geleden nog op 8 procent stond, en nu bij De Stemming eindigde op 15,4 procent.

Maar hij werd meteen tegengesproken door de CD&V-burgemeester van Bree, Liesbeth Van der Auwera. Het was diezelfde Van der Auwera die Wouter Beke donderdagochtend - misschien ongewild - de nekslag gaf door te wijzen op het gebrek aan empathie bij Beke, en die nu onomwonden aangaf dat een personeelswissel de problemen verre van zou oplossen, omdat de partijtop te ver afstaat van de basis. 

De burgemeester van Bree vertolkt zo de stem van de onderbuik van de CD&V. Vergeet niet, zo zei Walter De Donder, de burgemeester van Affligem die geen kandidaat meer is om voorzitter te worden, dat CD&V nog altijd één derde van de burgemeesters in Vlaanderen levert. De onderbuik is dus ook de machtsbasis van de partij. En daar houdt de top te weinig rekening mee, zei ook De Donder.

Van der Auwera gaf nog een voorbeeld: het stikstofdossier waarbij Vlaamse landbouwbedrijven zullen gesloten worden. Volgens Van der Auwera was CD&V-minister van Landbouw Hilde Crevits niet scherp genoeg bij het onderhandelen van het stikstofakkoord. Ze noemt het dossier een voorbeeld van een onbetrouwbare regering. 

Voorlopig reageert Hilde Crevits niet op die uitspraken, maar op de vraag of zij, na Wouter Beke, niet in beeld komt om de nieuwe voorzitter ook kansen te geven, en dus ook een stap opzij te zetten, antwoordde ze vrijdag in “Terzake” dat ze “een groot mandaat van de kiezers heeft gekregen, en een groot mandaat van de partij”. 

Wat meteen de vraag doet rijzen of Wouter Beke, die ook een groot mandaat van de kiezer had, geen vertrouwen meer kreeg van de partij, en dus toch zachtjes naar de uitgang is geduwd. Nogmaals: het ontslag van voorzitter Coens heeft in de partij een domino-effect veroorzaakt.

Zo blijven we nu al een week lang naar CD&V kijken, waardoor de Open VLD, die ook niet goed scoorde in de peiling van De Stemming, een beetje aan de aandacht is ontsnapt. Want een score van net boven de 10 procent en het grote verlies aan populariteit van premier De Croo, zijn echte alarmsignalen. 

En dan moet de Open VLD ook nog eens afrekenen met een voorzitter van de Franstalige zusterpartij, Georges-Louis Bouchez van de MR, die weer heel opvallend campagne voert in Vlaanderen. Omdat hij eerste minister wil worden, zo zegt iedereen, ondanks het feit dat hij (voorlopig) nog geen Nederlands spreekt. En Bouchez heeft nóg plannen. 

In een interview met “Terzake” zei Bouchez dat hij ervan droomt om een “nationale liberale partij” op te richten. Het is een passage die niet werd uitgezonden, maar die alles zegt over de ambities van GLB in Vlaanderen. 

Ik weet niet of de Open VLD zo opgetogen zal zijn over die plannen van de MR. In elk geval lijken de politieke partijen op dit moment vooral met zichzelf bezig te zijn, en het werk in de regeringen lijkt daardoor zo goed als helemaal te zijn stilgevallen. Al kan dat ook aan het vervroegde zomerweer liggen.