Vrouw van Silvio Aquino op proces: "Iemand had me vast bij de keel, ik hoorde een schot, en toen ben ik gaan lopen"

Sandro H. - de clanleider - zegt dat hij met die home-invasion niets te maken heeft. De voorzitter richt zich tot Martino T., uit afluisterapparatuur moet gebleken hebben dat hij het inderdaad over "twee home-invasions" had. Martino T. zegt dat hij er niets van weet. 

De voorzitter werpt op om de zus "uit haar lijden te verlossen". Haar getuigenis zit erop, en de aangifte van de gestolen auto wordt nagetrokken. Morgen gaat het proces verder met nog andere getuigenissen. Dan komen de gerechtelijke artsen en psychologen aan het woord. 

De advocaat van een van de beschuldigde vraagt hoe die gestolen auto werd gemeld bij de verzekeringen. "Ik heb wel aangifte gedaan van het feit dat die auto werd gestolen, mijn man heeft dat gedaan", aldus de zus. Een andere advocaat vraagt wat de exacte datum is van die feiten. "Het is voor ons heel onduidelijk wie ze nu precies aanduidt van de beschuldigden die daarbij waren. Waarom heeft ze hierover tijdens het 7 jaar durende onderzoek niets over gezegd?", zegt hij. "Silvio zei dat hij het wel ging oplossen, dat hij wel ging te weten komen wie het waren", zei de zus.

Ook een andere advocaat werpt zich op en zegt dat het gaat over feiten van 9 jaar geleden. "Er waren eerst 1, dan 2 en dan 4 mensen bij. Op basis waarvan wordt onze cliënt nu beschuldigd van daarbij te zijn? Op basis van "de blik in de ogen"? Ik heb alle respect voor de emotionele toestand van mevrouw, dus ik zal geen verdere vragen stellen. Maar dit is volledig nieuw, we zijn compleet verrast, ik moet dit even laten bezinken", aldus de advocaat.

De voorzitter merkt op dat de beschuldigden in ieder geval niet terecht staan voor die mogelijke feiten van home-invasion. De advocaat-generaal vraagt aan de aanwezige politiemensen die vanmorgen getuigden om na te trekken of er inderdaad aangifte is geweest van die gestolen auto. "We gaan het nu natrekken, u kan uw verbazing uiten, maar we gaan er op terugkomen", zegt de voorzitter, zich richtend tot de advocaten.

De advocaat-generaal neemt na de voorzitter het woord en geeft aan dat ze het er erg moeilijk mee heeft. "Heeft u schrik mevrouw?", vraagt de advocaat-generaal? "Ja", zegt ze geëmotioneerd. "Van wie dan?", zegt de advocaat-generaal. "Van die daar", zegt ze. Ze wijst naar een van de beschuldigden. 

De zus stelt dat er ook bij haar thuis een home-invasion was (net zoals bij een andere zus) in 2013, maar dat ze daar uit angst nooit aangifte van had gedaan. "Er kwam iemand voor mij staan toen, met een bivakmuts aan", doet de zus het verhaal. Een van de advocaten staat recht en komt tussen. "Dit is volledig nieuw, meneer de voorzitter, kan dit zeker geacteerd worden op de zitting?", zegt hij.

Het verhaal van de zus is niet altijd goed te volgen. De voorzitter probeert er structuur in te krijgen. "Wanneer is dit dan gebeurd, wat hebben ze precies gedaan?", vraagt hij. Uit de antwoorden valt op te maken dat ze met 4 waren, en een auto en wat geld hebben meegenomen. De zus is er zeker van dat het Martino T. was, en nog een andere beschuldigde. De advocaat-generaal probeert te weten te komen hoeveel geld ze meenamen, maar de zus zegt dat ze het niet weet. 

De zus van Silvio Aquino staat nu aan de getuigenmicrofoon. Ze was voor een groot deel verantwoordelijk voor de opvoeding van haar jongere broer Silvio. De voorzitter geeft aan dat ze onder eed wordt gehoord. "Ik weet dat u sommige mensen hier in de zaal niet het beste toewenst, maar als u liegt, begaat u een misdrijf", aldus de voorzitter.

De voorzitter gaat terug naar de dag van de feiten, toen Silvio met zijn vrouw bij haar langskwam. "Hij kwam vaak onverwachts", zegt ze. Ze vertelt hoe Silvia haar plots belde vanuit het huis waar ze naartoe kon vluchten. "Ik heb dan aan de politie gegezegd dat Silvia daar was, en ik ben ook naar dat huis gegaan", zegt de zus. "U hebt daar Silvia aangetroffen in alle staten, neem ik aan? En u bent ook mee naar het ziekenhuis gegaan?", vraagt de voorzitter. "Ja", zegt de zus, ondertussen in tranen. 

"Ik was met de kindjes aan het eten en er werd gebeld aan de deur", zegt de vrouw bij wie Silvia toevallig ging aanbellen toen ze op de vlucht was geslagen. Zij getuigt ook op dit proces. "Mevrouw kwam eigenlijk meteen binnen en ze vertelde iets over een auto. Ik heb mijn kindjes naar de buren gebracht, en dan heb ik de 112 gebeld", zegt ze. 

"Ik dacht eerst dat het iemand was met een psychische problematiek, ik voelde mij een beetje onveilig (...) De hulpdiensten belden terug, en dan hadden we door dat er toch ergens iets aan de hand was. Het duurde lang voor de hulpdiensten er waren." Haar getuigenis duurde een kwartier.

Een van de beschuldigden vraagt na de getuigenis van Silvia het woord. Hij zegt dat het "hem spijt". Daarna doet een andere beschuldigde hetzelfde. Ook de clanleider, die eerder al toegaf dat hij de dodelijke schoten lostte, vraagt daarna het woord. 

"Ik heb ook mijn zoon verloren daar die dag", zegt hij. "Dit had nooit mogen plaatsvinden, ik bied mijn diepste excuses aan, ook vooral voor de kinderen". De clanleider gaf eerder al aan dat hij schoot op Silvio Aquino omdat Silvio erin was geslaagd om het wapen van een van de bendeleden af te pakken en op hem te schieten. Dat bendelid - de stiefzoon van de clanleider - stierf. 

De advocaat-generaal (de aanklager) stelt nog enkele vragen aan de vrouw. "Had Silvio problemen met Martino?", vraagt hij. "Nee niet echt, dat weet ik niet", zegt ze. Net zoals de voorziter, vraagt hij hoe het gaat met de kinderen. "Ze hebben het moeilijk", zei Silvia al. Ze gaf aan dat ze zelf gestopt was met naar de psycholoog te gaan, omdat haar zoon ziek werd. "Hebt u soms nog die angsten?", vraagt de advocaat generaal. "Ja, soms wel. Maar ik wil er niet aan denken", zegt Silvia. 

Als haar eigen advocaat wat vragen stelt, zegt ze dat Silvio "een echte familieman was". "Als hij thuis was, dan deden we altijd alles samen", zegt Silvia. "Er is een periode dat hij op de vlucht was, dan ging u hem ook wekelijks bezoeken in Amsterdam", gaat de advocaat verder. "Welk gevoel leeft er nu nog bij u 7 jaar later, u woont nog in hetzelfde huis?" "Ik denk nog elke dag aan hem", zegt Silvia. 

De voorzitter van het hof vraagt of Silvio haar ooit iets had laten uitschijnen dat hij bedreigd werd. "Nooit", zegt Silvia. "En zou hij het zeggen, mocht het zo zijn?", aldus de voorzitter. "Ja", zei ze. "Voor zover ik weet heeft hij geen vijanden". De voorzitter vraagt of het klopt dat zij een envelop opendeed waar kogels inzaten, die eerder in hun brievenbus zat. "Ja. Ik was geschrokken". "Ik ben op de beelden van onze bewakingscamera's gaan kijken, ik zag hoe iemand met een paardenstaart uit de auto stapte en die brief in de brievenbus kwam steken", zegt de vrouw.

"Wat zei Silvio daarover, over die beelden? Herkende hij die man?", aldus de voorzitter. "De familie kende die jongen, ze zijn naar hem toegegaan, en die jongen heeft gezegd dat hij het van Martino moest doen", aldus Silvia.

De vrouw van Silvio Aquino, Silvia, getuigt nu op het proces. Ze vertelt hoe zij en Silvio aan de kant van de weg werden gezet in augustus 2015, toen ze terugreden van een bezoek aan zijn zus. "Ik zag een Opel ons inhalen, iemand deed teken dat we moesten stoppen. We dachten dat het een politieauto was en zijn gestopt. Een man was met mij bezig en greep me bij de keel, en ik kreeg een slag op het hoofd met een vuurwapen. Ze wilden meesleuren naar een andere auto", zegt ze. De vrouw zag hoe Silvio met de andere mannen aan het vechten was, even verderop.

Terwijl ze op de grond lag langs die auto hoorde ze een schot, waar iedereen van opkeek. Van dat moment maakte ze gebruik om te gaan lopen "Ik ben snel beginnen lopen (...) ik hoorde de hele tijd schoten, maar ik was zo bang, ik keek niet meer om". Het waren schoten die op Silvio Aquino werden afgevuurd. Silvia belde aan bij een huis, van waaruit de hulpdiensten werden gebeld. 

Deze namiddag getuigt eerst de onderzoeksrechter, over de eerste stappen in het dossier. "Als je telefoon binnenkrijgt dat Silvio Aquino is doodgeschoten weet je dat het een moeilijke zaak kan worden. Als je in dergelijk milieu zit, dan weet je dat er veel vijanden kunnen zijn en dan kunnen mogelijke daders uit verschillende windrichtingen komen", aldus de onderzoeksrechter. 

De onderzoeksrechter zegt ook dat hij op zich verbaasd was dat de uitvoerders van de moord zo snel werden opgepakt. Ze wisten wel wie ze zochten, maar ze daarom kunnen vatten is niet altijd gemakkelijk. "In het zigeunermilieu kan je makkelijk verdwijnen", zei de onderzoeksrechter, refererend aan het Roma-milieu waar de beschuldigden (buiten de vermoedelijke opdrachtgever Martino T.) deel van uitmaken. "Ze hadden alle mogelijke haardrachten, snorren, baardgroei gehad, en hun vervalste identiteitsdocumenten waren ook geloofwaardig", aldus de onderzoeksrechter. 

De onderzoeksrechter zei nog dat het hele onderzoek naar de moord op Silvio Aquino bijna 400.000 euro gekost heeft. In totaal hebben de speurders meer dan 47.500 uren aan het onderzoek besteed. "Het was wel het grootste onderzoek in mijn carrière, maar niet per se het moeilijkste", aldus de onderzoeksrechter.

Later uitte de familie-Aquino ook bedreigingen ten aanzien van de verdachten en hun entourage, zegt de politieman. Daardoor werden speciale veiligheidsmaatregelen genomen in de gevangenissen waar ze werden opgesloten. Ook het transport van en naar de gevangenis moest worden beveiligd. Dat ze via hun criminele netwerk in de gevangenis handlangers hadden, blijkt uit deze boodschap die werd aangebracht op de celdeur van Martino T., de vermoedelijke opdrachtgever: "T. Martino, bastardo deve crepare a detto, Silvio". Dat betekent: "Bastaard Martino T. moet creperen, heeft Silvio gezegd".

De Aquino’s ontkennen de bedreigingen. Maar volgens de advocaat van Martino T. zouden de bedreigingen de reden kunnen zijn waarom zijn cliënt de enige is die tot nog toe blijft zwijgen en alle betrokkenheid bij de moord ontkent.

Luister hier naar het radioverslag over de bedreigingen aan de beschuldigden:

De familie van Silvio Aquino trok ook zelf op onderzoek, zegt de commissaris van de federale gerechtelijke politie. Zo gingen ze op 16 september 2015, enkele weken na de moord op Silvio, naar het UZ Gasthuisberg in Leuven, waar het lichaam van de dode kompaan lag opgebaard in het mortuarium. Ze deden zich voor als vertegenwoordigers van de verzekeringsmaatschappij die zich ontfermde over de begrafeniskosten om de overledene te mogen groeten. Toen ze even alleen waren, maakten ze foto’s van het opgebaarde lichaam en vertrokken weer. 

Ze wilden via de dode de andere daders zelf gaan opsporen, getuigt de politieman. Later werden op hun gsm’s ook nog andere foto’s van bewakingscamera’s uit de buurt van feiten gevonden. “Ze geloofden niet in het onderzoek van politie en gerecht en voerden hun eigen onderzoek”, aldus de commissaris. “Toen de politie bij hen langsging, stelden ze voor om 50.000 euro te betalen in ruil voor de identiteit van de daders”. 

“In geen enkel opzicht was dit een normaal onderzoek”, stak een commissaris van de federale gerechtelijke politie Limburg vanmorgen van wal. Een dossier dat 40.000 bladzijden telt en waaraan maar liefst 47.500 uren door de federale politie is gewerkt. 

Een geluk voor de speurders was dat één van de daders tijdens het schietincident op Silvio Aquino was omgekomen. Zijn kompanen hadden zijn lichaam achtergelaten in het Nederlandse Roermond op een pechstrook. Na zijn identificatie achterhaalde de politie ook vrij snel de identiteit van de andere verdachten. 

De uitvoerders zijn leden van een Bosnische Romaclan, de vermoedelijke opdrachtgever, een man uit Zutendaal met wie de familie Aquino op gespannen voet leefde. Maar door de omerta, de zwijgplicht, onder de verdachten verliep het onderzoek moeilijk. Er waren vele uren afluisteren, telefonie-onderzoeken en onderzoeken naar de verschillende valse identiteiten nodig om de puzzel en de vragen over deze moord in het maffiamilieu op te lossen.

Het proces ging op 6 mei van start met draconische veiligheidsmaatregelen. Clanleider Sandro H. zorgde voor ophef toen hij een snijgebaar over de keel maakte, richting de familie-Aquino. Vorige week werden de 5 beschuldigden verhoord. De vermoedelijke opdrachtgever Martino T. ontkende alle beschuldigingen. "Ik heb met heel dit verhaal niets te zien. Niet met die doden, niets." De clanleider bekende vorige week plots dat hij degene is die Silvio Aquino neerschoot.

De beschuldigden verklaarden dat het enkel de bedoeling was om Silvio Aquino te beroven. Eén beschuldigde zei dat het de bedoeling was om losgeld voor hem te vragen. Uit het onderzoek is nooit helemaal duidelijk geworden wat de bedoeling van de operatie was. Mogelijk zou het ook om een afrekening in het drugsmilieu kunnen gaan.

De afgelopen dagen getuigden heel wat politieagenten die betrokken waren bij het onderzoek.