“Die avond zelf beseften we dat we vrienden hebben verloren, want in mijn beleving was iedereen die op het concert aanwezig was, bevriend”, getuigt Hughes. De zanger vertelt hoe hij plots het geluid van geweerschoten herkende en hoe de band erna de zaal in alle haast ontvluchtte.

Ook ex-gitarist Eden Galindo herinnerde eerst de verwarring die volgde na de schoten. “Ik wist niet wat er aan de hand was. Ik dacht dat het geluidssysteem misschien aan het ontploffen was.” Galindo herinnert zich nog de paniekerige gezichten van de fans op de eerste rij, die nog niet wisten wat er achter in de zaal aan de hand was.

Gevlucht

De band zelf kon wegvluchten via de coulissen. Galindo en Hughes haastten zich om de vriendin van Hughes te zoeken die nog in de artiestenloge zat. Hierna renden ze weg van de Bataclan.

“We renden maar wisten niet waar we waren”, zo getuigde Galindo. Uiteindelijk sprongen ze in een taxi die hen naar het politiecommissariaat bracht, vertelde hij. Daar troffen ze andere concertgangers aan, besmeurd met bloed, die ook om hulp waren komen zoeken.

“Ze (de daders) wilden de muziek, of de joie de vivre, het zwijgen opleggen”, zegt de frontman van de groep. “Maar ze hebben gefaald.” Naar eigen zeggen heeft Hughes de terroristen wel kunnen “vergeven” voor de gruwel. “Ik bid voor hen en voor hun zielen”, zo zei de zanger.

Hughes eindigde zijn getuigenis met een citaat van rocklegende Ozzy Osbourne: “You can’t kill rock’n’roll”.